Het aapje
.................................

Naast mij kwam een oude kennis staan, voor het stoplicht.
Achterop de fiets had ze een mandje laten plaatsen door de fietsenmaker.
Een mandje waarin een Yorkshire terriër ruim kon liggen, dacht ik. Maar er lag, of zat, iets heel anders in ! xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Niet te geloven…!

Het was een klein doodskopaapje, dat rondkeek alsof het de gewoonste zaak van de wereld was om achterop de fiets te zitten.

“ Pas maar op dat de politie dit niet ziet, want apen zijn verboden huisdieren!”

“ Oh, maar ik heb een vergunning hoor! Alhoewel het een lastige opgave is om een aapje te mogen verzorgen.”

“ Dat lijkt mij ook, ik zou naar de Apenheul gaan met zo’n beestje, dan…”

“ Wat een goed idee, dat ga ik morgen meteen doen, bedankt hoor!!”
Het verkeerslichtlicht sprong op groen.
Het doodskopaapje stak zijn duimpje omhoog…

Een weekje later zag ik de kennis weer.  Op de fiets!  Met het mandje....en het aapje!

“ Ha, daar ben je weer!” riep ze.  “ Zo zien we elkaar nooit en zo een paar keer per week.”

“ Ja, heel leuk, maar ik dacht dat je met het aapje naar de Apenheul zou gaan om…...”

“ Ja man, dat was een goed idee van jou! Het was een fijne dag en vandaag gaan we naar de kinderboerderij… Leuk hé !”


H.K.