Ik ben 50-plusser en muziek is steeds een belangrijk element in mijn leven geweest. Ik geef muziek- en pianolessen aan jong en oud. Mijn hobby's zijn veelzijdig en gaan van leren, studeren, schrijven, wandelen, fietsen, natuur, reizen, lezen enz.
Bij mij in huis is er hier en daar nog wel een kenmerk te vinden van de christelijke opvoeding die we van thuis meekregen. Items die ik moeilijk kan wegstoppen of weggooien omdat ik ver weg nog steeds dat stemmetje hoor zeggen: "Als je bescherming wil in je leven dan zal je geloof en Jezus aan het kruis tegen jouw muur daar zeker toe bijdragen".
Jezus hangt niet meer tegen onze muur, maar het houten kruisje dat m'n zoontje droeg tijdens z'n plechtige communie staat wel tentoon op de kast, samen met het amulet dat ik kreeg bij zijn doopsel. Een verdroogd palmtakje siert een klein schilderijtje en wacht op een fris groen exemplaar tegen Pasen.
Bij mijn schoonzus hangt Jezus in alle kamers denk ik. Zo ook tegen de muur van de logeerkamer. Onlangs kwam haar driejarig kleindochtertje overnachten. Een klein lichtje moest blijven branden. Toch rende schoonzus terug naar boven bij het horen van hysterisch gekrijs van de kleine.
Wat bleek nu? Wel, dat dutske had Jezus in het visier gekregen, hoog tegen de muur aan het kruis genageld. Kleindochtertje vond dat hij er boos uitzag en vroeg waarom hij "vasthing". M'n schoonzus legde uit dat die meneer Jezus is, en dat hij heel goed zorgt voor iedereen die hem graag ziet! - Over dat "vasthangen" denk ik niet dat zij veel heeft uitgelegd aan de peuter.- Dus mijn lieveke, laat hem daar maar hangen, en je moet niet bang zijn, hij is lief voor jou!
Dutske had het toch niet zo begrepen en riep, "Jezus moet verstopt!" Hij mocht blijven hangen, maar oma moest hem maar verstoppen. En ja, sindsdien hangt Jezus daar aan het kruis met een keukenhanddoek over zijn hoofd.
Het voorval heeft me doen lachen en doen nadenken over vroeger en nu.
