Ik ben 50-plusser en muziek is steeds een belangrijk element in mijn leven geweest. Ik geef muziek- en pianolessen aan jong en oud. Mijn hobby's zijn veelzijdig en gaan van leren, studeren, schrijven, wandelen, fietsen, natuur, reizen, lezen enz.
Ik heb vandaag mijn dagje niet. Het grijze weer doet daar nog een schepje bovenop. Het begon aan de strijkplank. Tja, ik haat strijken nu wel als de pest, maar het is me nog nooit overkomen dat ik er hete tranen bij uitstort. Al huilend strijken!! t' Lijkt nergens op. Alhoewel, zijn het nu net niet dat soort huiselijke taken die je gedachten alle kanten opjagen.
Na wat "zakdoekgesnotter" probeer ik mezelf keer op keer de vraag te stellen: "waarom?". "Is er eigenlijk iets om me zorgen over te maken?" - "Neen"!
Ik huil in feite voor al het verlorene. Al die dierbaren die de laatste vijf jaren verdwenen zijn. Zo! Ineens foetsie! Enfin! Niet ineens. Ziek, zieker, en weg!
Het klinkt gek, maar eigenlijk is deze zwaarmoedige bui gisteren begonnen bij het kijken naar een film. Een paar keer is daarin de aardbol te zien geweest vanuit de ruimte. Ik vind dat altijd intrigerend. Zo van, hoe kan dat ding daar nu blijven hangen...en zie eens hoe schoon gaaf het er allemaal uitziet. En zo blauw! Mooi!
Van ons is daarop natuurlijk niks te zien. Wij zijn slechts kleine microben in die oneindig grote ruimte vol schitterende blauwe, rode, gele, paarse... bollen. Waar zijn jullie dan...lieve mama, Rudi, Andy, Patricia, moemoe, Hilde....
In ons hart, ja in ons hart! Ik weet het! Maar...
Reacties op bericht (6)
04-12-2005
Veelzonnige dagen komen er voor jou ook weer aan hoor
Ik vergat het kruisje in te drukken-maar nu zal het wel gaan lukken-doei
04-12-2005 om 01:23
geschreven door Karin
en zo is het ook
Amabil'e...dezelfde raak vlakken en tegelijker tijd
Zelf ook deze donkere dagen er op zitten-jeetje-wat kun je dan toch intens verdriet voelen!Het gemis van je dierbaren.Grijze dagen.
Gelukkig trekt bij mij die mist weer wat op, maar ik voel je helemaal.
Sterkte hoor en ook nog een fijne zondag
Hartelijke groet-Karin
04-12-2005 om 01:22
geschreven door Karin
03-12-2005
dagje...
Ook mijn dagje was het niet, tot... de zon er even doorpiepte en wij een fietstochtje konden maken, dat luchtte voor ons op...
Welkom ...
Klik aub op de knop voor een tegenbezoekje aan mijn blog!
03-12-2005 om 00:33
geschreven door joske
28-11-2005
Strijken
Hallo Amabilé... bedankt voor je verjaarswensen op m'n blog... ik kende je nog niet maar nu zal ik zeker regelmatig langskomen... dat strijken ZO herkenbaar... ik heb er zo'n hekel aan dat bij mij het water al in de ogen staat vooaleer te beginnen... haha... nee ik moet er niet van huilen maar terwijl je daar staat tollen je gedachten maar rond en rond... funest voor je gemoedsrust... muziekje opzetten en mee staan huppelen helpt wel... groetjes van Myette
28-11-2005 om 13:22
geschreven door Myette34
27-11-2005
Herkenbaar
Zo herkenbaar! Als ik strijk heb ik steeds mijn piekeruurtje! Weet echt niet hoe het komt of waar het vandaan komt maar dan komen alle verdrietige gedachten en dingen, die fout gegaan zijn of op mijn lever liggen naar boven en dan kan ik behoorlijk overstuur zijn vooraleer ik gedaan heb, ofwel helemaal in mijn schulp gekropen.
Zal wel een psychologische verklaring voor zijn zeker, maar ik kan het echt niet achterhalen.
Is het nu allemaal voorbij?
27-11-2005 om 23:18
geschreven door Michelly
.
Ik zou zeggen...
gooi die strijkplank terug op de plek waar hij stond
en kruip achter de piano!
Dat helpt....zeker weten :)
Liefs van
en
