de ochtendgloren komen er aan ik zag de postbode met zijn kranten al staan zo vroeg in de morgen al op ronde iedere minuut telt,elke seconde en dan door weer en wind gaan
hij is mijn neef ik wou dat hij nog even bleef aan de flauwe grappen die hij heeft verteld en de onnozele vragen die hij heeft gesteld heb ik veel plezier beleefd
hij kon zijn gevoelens niet de baas en gedroeg zich als een houten klaas zij doorzag hem tot in zijn hart en het viel haar hard zij vond het maar al te dwaas
zij voelde zich als een koning zo rijk toen hij haar zijn handen reikte maar het heeft niet lang geduurd voor ze hem had bijgestuurd nu had ze hem binnen bereik