|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Van 8 jaar Paars Verhofstadt onthouden we dat themas als euthanasie en holebis belangrijker waren dan de zorg om een evenwichtig en toekomstgericht beleid inzake economie en tewerkstelling, financiën, justitie, sociale zekerheid, e.a. Inzake die klassieke beleidsdomeinen moeten we vaststellen dat daar veeleer een afbraakbeleid werd gevoerd, dan wel een evenwichtig beleid van goede staatshuishouding.
Op financiën werd nagelaten om het strikte begrotingsbeleid van Dehaene-Van Rompuy verder te zetten met reëel sluitende begrotingen en een strikte afbouw van de staatsschuld. In plaats van iedereen mee te laten genieten van de gunstige omstandigheden van de conjunctuur, werd alleen een verschuiving doorgevoerd ten voordele van een elite van al rijkbedeelden en ten nadele van consumenten die het wat minder breed hebben.
Een dubbele fiscale amnestie en een wanbeleid voor de belastingsdiensten zetten de eerlijke belastingbetalers een neus. Het beleid van Reynders en co begunstigde en stimuleerde zodoende belastingontduiking, de witteboordcriminaliteit en corruptie. Wie niet kan genieten van een duistere inkomstensituatie of geen fiscale fraude kan plegen, zit met het onbehaaglijk gevoel zelf te moeten opdraaien voor de globaal toch verhoogde belastingsdruk. Dit beleid van belachelijk maken van de eerlijke belastingbetaler is nefast voor de toekomst en we hebben dan nog niet gehad over het opsouperen van toekomstige pensioen- en andere fondsen, de impulsverkoop van gebouwen waarvan de huurprijs in vier jaren reeds de verkoopprijs overtreft,
.
Op justitie liet men de situatie maar aanmodderen en rotten met uitspattingen als de moeilijkheden in de gevangenissen van het onmiddellijk vrijkomen van straffen tot drie jaar tot de ontsnappingen in Dendermonde. De extra budgetten moesten blijkhaar dienen voor eigen gebruik, politieke benoemingen en andere beïnvloeding van het apparaat, terwijl kansen werden mislopen om het gerecht rechtvaardiger, rechtlijniger en doeltreffender te maken. In de plaats kregen we een justitie op maat van de PS. Het gebrek aan respect voor het recht op een krachtdadige en rechtvaardige onafhankelijke justitie blijkt trouwens ook nog uit het miskennen van het arrest van het Arbitragehof over de ongrondwettelijke kieskring BHV. Het manipuleren voor eigen voordeel van de kieswet kreeg hier voorrang op de grondwet.
Neen, 8 jaar Paars Verhofstadt is genoeg geweest en het zal nog een tijd duren eer de ingevoerde onrechtvaardigheden en nefaste mentaliteit opnieuw op het goede spoor komt. Ook Nederland heeft jaren nodig gehad om de chaos en de puinhoop van paars bestuur opnieuw te boven te komen
|
