Het aantal Belgische particulieren die beschikken over een vermogen van van minstens een miljoen dollar, zonder daarbij de waarde van hun hoofdverblijfplaats mee te rekenen, is in 2004 gestegen met 6,6 procent. De stijging van het aantal Belgische miljonairs zou volgens de beurskrant l'Echo onder meer te danken zijn aan de fiscale amnestie, waardoor "verdwenen" geld terug is komen bovendrijven. In totaal zijn er 61.700 Belgen die minstens een miljoen dollar bezitten, zo blijkt uit een studie van Merill Lynch en Capgemini over de evolutie van de rijkdom in de wereld.

Ter vergelijking, in Europa steeg het aantal miljonairs in 2004 slechts met 4,1 procent, met uitzondering van Spanje en Groot-Brittannië, waar er een toename was van respectievelijk 8,7 procent en 8,9 procent dankzij de immobiliënmarkt in Spanje en dankzij een aantrekkelijk fiscaal profiel in Groot-Brittannië.

Ook in België is het dus goed voor Euro-miljonairs. De verwachting is dat het aantal miljonairs alleen nog maar zal stijgen. De meeste miljonairs in ons land zijn ondernemers, gevolgd door topmagistraten, managers en topchirurgen. Daar hebben we niet direct problemen mee. Wel met het gunstig klimaat, dat hier in België de laatste jaren is geschapen voor deze topklasse. Denken we maar aan het bewust laten ineenstuiken van de controle op fiscale fraude, witteboordcriminaliteit en andere hobbys van deze topklasse. Daar is ook de afbraak van het belastingssysteem naar draagkracht en vermogen, waarvan de afschaffing van de hoogste belastingsschalen een opvallende getuige is. 

Bovendien is de belastingsdienst in ons land de laatste jaren door Paars zodanig tegengewerkt en bewust stiefmoederlijk behandeld dat uiteindelijk alleen nog bij de werknemers de rekening klopt. Vooral wraakroepend daarbij is dat Verhofstadt en co veel minder te vinden zijn om evenveel aandacht en vooral solidariteit te geven voor de miljoenen anderen die wegens werkloosheid, ziekte, ongeluk dat ze niet rijk geboren zijn, problemen hebben om rond te komen of een leefbaar bestaan te leiden. Het is duidelijk niet rechtvaardig als de miljonairs bijkomend nog moeten genieten van tal van fiscale voordelen, terwijl de door omstandigheden in moeilijkheden geraakte buren nog zoveel mogelijk moeten inleveren. 

Ander cijfer is dat België in een jaar 2% armer wordt. De conclusie kan iedereen maken : de rijken worden rijker, maar globaal worden we armer. Snapt u het ?  Ook bij de Paarse belastingsverminderingen geldt hetzelfde scenario : Enkel de Euromiljonairs betalen beduidend minder, maar de globale belastingsdruk is gestegen. Wie betaalt die verhoogde belastingsdruk dan ? ...