De titel is geen vondst van Poli, maar komt uit onverdachte hoek van vice-premier Laurette Onckelinx.  Elders hoorden we al dat “Paars stil valt” of “Verhofstadt II valt in slaap”.  De concrete cijfers zijn er om dit te bevestigen. De voorbije tien jaar werden nooit minder wetsontwerpen door een regering in het parlement ingediend. Alleen al in vergelijking met het werkjaar 2003-2004 gaat het om een daling met bijna 50 %.  En ook het aantal wetsvoorstellen van de parlementairen is bedroevend laag. De 150 kamerleden slaagden er in om samen slechts 14 echte wetsvoorstellen goed te keuren.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De cijfers illustreren ook hoe groot de greep is van de regering. Het laatste jaar van de regering Dehaene was nog 22 procent van de wetten het gevolg van een parlementair initiatief. Vandaag gaat het nog om nauwelijks 11 procent. Het wijst ook op een verschraling van onze democratie met een meerderheid aan parlementairen, die met handen en voeten gebonden zijn aan de excellenties van de regering omdat ze overlopers-woordvoerders-volgelingen-poenpakkers-opvolgers zijn. Als ze alleen maar durven denken om hun democratische controlerende plicht uit te voeren worden ze gebroodroofd, hun partijkaart afgenomen, en samen met hun kiezers opzij geschoven. Grondwet, arresten van arbitragehof, scheiding der machten, enz. worden met voeten getreden als een vodje papier.

Waar Spa-fractieleider  Dirk Van der Maelen nog ootmoedig toegeeft met  “Cijfers liegen niet”, reageert zijn VLD-collega Rik Daems traditiegetrouw met “het is zever”…  Dacht u hier ook niet dat Poli het zou kenschetsen met een dooddoende commentaar als “de leugenaars cijferen niet”…?  En commentaar op de ontstellende reactie van Verhofstadt laat ik aan de lezer over : “We zijn goed bezig”.

We horen ook dat de dossiers rond DHL en BHV te veel energie hebben gevergd. Maar beide dossiers waren toch wel toonvoorbeelden van de besluiteloosheid en  de zwakte van de paarse federale regering Verhofstadt. Ze lieten beide dossiers maandenlang aanmodderen tot ze er geen oplossing meer konden of wilden voor vinden. We mogen ook niet vergeten dat de Paarsgroene federale regering Verhofstadt I zelf oorzaak was voor de problemen. Het probleem rond de lawaaihinder van de nationale luchthaven is gecreëerd met het concentreren van de nachtvluchten boven de Vlaamse Rand om Brussel te sparen.  Het arrest van het Arbitragehof slaat op de ongrondwettelijke kieskring BHV in de nieuwe kieswet Verhofstadt I, die voordelig is voor Paars en het VB.

Intussen wordt gans België in een diepe economische crisis gestort, verliest Vlaanderen zijn koppositie van enkele jaren geleden als meest welvarende regio,  wordt ook de bestaanszekerheid van luchthaven Zaventem bedreigt, blijven BHV en andere Franstalige dictaten op de agenda en is er geenszins beterschap met deze tot 2007 te betalen en te dulden regering in zicht.