Lezing 1 : ”Mensen aanzetten tot lezen + het ontstaan van een boek” Tijdens de lezing maken we kennis met de schrijver en zien we hoe een boek ontstaat, van in het hoofd van de schrijver tot wanneer de lezer het in zijn/haar handen heeft. We leggen ook uit wat de taken zijn van de verschillende personages, zoals de onderzoeksrechter, de commissaris, de procureur en de wetsdokter. We zien ook dat lezen en omgaan met taal aangenaam kan zijn door gebruik van komische woordspelingen. We doorlopen de boeken aan de hand van beelden/plaatsen waar de verhalen zich afspelen. We lezen ook enkele fragmenten uit mijn boeken voor en tenslotte is er aandacht/tijd voor vragen en discussie. De lezing duurt ongeveer 1,5 uur. Het is de bedoeling om dit te doen voor kleine groepen ( +/- 20 a 40 personen) (kan natuurlijk ook voor meer aanwezigen)
Lezing 2 : “Plezante gezegden en spreekwoorden”:
Tijdens deze lezing hebben we vooral aandacht voor komische/grappige gezegden, spreekwoorden en uitdrukkingen. We bekijken ook kort de inhoud van mijn boeken. En tenslotte is er aandacht/tijd voor vragen en discussie. De lezing duurt ongeveer 60 a 75 minuten. Het is de bedoeling om dit te doen voor kleine groepen ( +/- 20 a 40 personen) (kan natuurlijk ook voor meer aanwezigen)
Blog van schrijver Ludo Geluykens. Hier kan je ook kennismaken met mijn nieuwe politiethriller 'AFPERSING' Kijk ook eens op www.ludogeluykens.be (zie favorieten rechts)
10-09-2011
Adellijke intriges 8
Voor de persberichten en
recensies van "Adellijke intriges" zie bij mijn favorieten.
Voor het aankopen van boeken zie
"aankopen boek" bij mijn favorieten.
We gaan verder met de achtste bladzijde van "Adellijke intriges."
Na nog wat verder onderzoekwerk kwam hij tot de
vaststelling dat tussen tien en twaalf uur de ridderzaal, waar het doek hing,
onzichtbaar kon betreden worden. Hij had twee perfecte kleurenkopijen van het
expertiserapport laten maken en had er één samen met het originele al mee naar
huis genomen.
Op 4 juli, vandaag dus, zou het dan allemaal
gebeuren.
Robert was om negen uur al langs geweest en hij had
gezien dat de kuisvrouw, zoals altijd stipt op schema, aan haar poetsbeurt
begonnen was. De baron was aan het ontbijten en zou dus straks wel in de tuin
gaan zitten om zijn krant door te nemen.
Alles zag er dus goed uit.
Hij ging nog even langs het bureau, zette het alarm
van het poortje achteraan in de tuin af en zei nog goedendag tegen zijn vader
en de kuisvrouw en ging terug naar huis.
Gelukkig hebben we enkele jaren geleden dat alarm
van het poortje apart laten aansluiten, dacht hij. Zo kon de baron onopgemerkt
naar het golfterrein gaan.
En nu zat hij dus te wachten op het sein dat alles
goed gegaan was, zodat hij het alarm van het poortje terug kon gaan opzetten.
Carlo Castellano was ondertussen bij Benito Sahli aangekomen
en had hem het hele verhaal uitgelegd. Het was echt een ongeluk bleef hij maar
herhalen.
Benito wist niet goed wat hij nu moest doen. Zou
hij wachten tot Robert het nieuws vernam van de politie, of zou hij hem zelf op
de hoogte brengen. De afspraak was dat ze mekaar om twaalf uur zouden spreken
via Skype.
Het was vijf voor twaalf. Sahli moest een
beslissing nemen. Hij nam plaats voor zijn iMac en logde in op Skype. Robert
ant-woordde onmiddellijk.
Hoe is het geweest?, vroeg hij, alles goed
verlopen?
Het verwisselen van het doek is goed verlopen,
maar voor de rest is alles catastrofaal misgelopen.
Hoe bedoel je, misgelopen? Wat is er mis gelopen?
Er is toch niets gebeurd met papa?
De baron heeft onze man gezien en is recht gesprongen.
Er is een gevecht ontstaan en je vader is met zijn hoofd tegen het beton
gevallen.
En dan..? Is het erg ? Hoe erg is het ? Is hij
naar het ziekenhuis?
Wij denken, we zijn er eigenlijk zeker van, dat
hij dood is.
Het werd heel stil aan de andere kant van de lijn.
Na enkele seconden was ook het beeld weg. Robert had de verbinding verbroken.
Wat moest hij nu doen? Hij kon niet naar het
kasteel gaan, want daar zou ondertussen het ganse circus, politie, hulpdiensten
al wel op volle toeren draaien.Hij zou zich dan verraden. Hij wist officieel nog van niets.
