Gelieve mijn werk niet te kopieeren !! Met dank voor u begrip !!
15-10-2008
ERWTENSOEP. 1987
We zijn zo arm als job , geen nagel om onze kont te krabben , geen vlieg overleefd het bij ons , zo arm. Dat gebeurd in elk huishouden wel eens , maar bij ons gebeurde dat constant , steeds maar de eindjes aan elkaar knopen , ,met vijf man dat gaat soms niet. Een halve carbonaat voor de kinderen en een hele voor de grote , dan kreeg ik die hele echt nooit op. Dan verlote ik die onder de kinderen of gewoon op volgorde. Vrienden van ons , die om de hoek woonde , daar ging het al net zo mee , ook dooievliegen dus. Een kennis die in Beek woonde , had wel eens een vuilzak vol met kleren voor me , dat hielp zeg , haar zus had een kleding winkel en die kon niet steeds in de zelfde kleren achter de toonbank staan of wel? De mooieste kleding kreeg ik en modern , T-shirts en blouses , pyjama's , noem het maar op of het zat er wel een keer tussen , soms ook eten , brood vooral , haar bakker kwam bij haar altijd het laatste van de dag en wat hij over had van brood of gebak , te veel dus en dat kregen wij dan weer heerlijk hoor. Ook zat er een keer een pak met eten tussen , ik wist in eerste instantie niet wat het was ......kon geen Zweeds hé. Ik kwam er niet uit hoor , mijn kennis in Beek maar even gebeld , die schiet in de lach , het was gedroogde erwtensoep , een kilootje of tig , zij hoefde het niet , vond het maar niks dat buitenlandse gedoe. Op een dag was het weer zo ver , we hadden nog maar drie gulden en niks in huis , mijn vriendin om de hoek het zelfde liedje. Wat doe je dan? Dan.......nodig je mensen uit om te komen eten of ze erwtensoep lusten , deden ze.Had intussen uitgevogeld met mijn vriendin , hoe we het moesten klaar maken , maar er moest nog wel iets bij vonden we , zoals worst en brood. Zij brood en worst voor haar gezin gekocht , dat waren vier personen en ik voor de mijne , daar gingen mijn laatste drie gulden. Een drukte van jewelste bij me thuis , maar wel gezellig , negen man sterk , dat wil wel even hé? Mijn vriendin en ik de keuken in , een Zweeds woordje hier en daar en dubbel liggen van het lachen natuurlijk , maar we kregen de pan gevuld met maar liefst tien liter erwtensoep. We hebben gesmikkeld en gesmuld van die stomme Zweedse erwtensoep en lekker dat die was !!! Heb de smaak nooit meer gevonden of een pak wat er op leek , had graag die éne avond over willen doen , maar ja de kinderen zijn de deur uit , mijn vrienden om de hoek heb ik nog wel. Stel ik vind ooit nog zo'n pak Zweedse erwensoep , zie je ons dat al eten ? Tien liter met ons vieren?
Ik woon in Amsterdam en moet als ik naar mijn woning wil een stenen trap op en dan nog eens binnen een trap , dat heet tweede verdieping. Zins kort heb ik een hond uit het asiel gehaald voor de kinderen hé,kun je ze van alles leren. Maar op een avond , sta bij mijn stenen trap, wil het omhoog stijgen hoor ik miauwen. Ja , Ja , dacht ik, ik heb weer eens wat , niet op reageren Marie. Een paar dagen later hoor ik het weer , toch maar eens aan mijn boven buurman vragen of die dat ook hadden gehoord , ja hun ook al , maar wat nu? Een stenen trap verplaats je niet één twee drie , wat zei de buurman daar? Wat dacht je als we de straattegels weg haalden , mijn toenmalige vriend en de boven buurvrouw in koor "Zijn jullie gek geworden , wie ruimt dat dan weer op of zijn jullie ineens stratenmakers geworden? " " Laat de gemeente dat maar doen morgen , we zeggen gewoon dat het is ingezakt." De buurman en ik waren door dolle heen , die kat zat er al veel te lang. Wij naar beneden , moet je je voorstellen , het is een uurtje of elf s, avonds , geen zaklamp bij de hand natuurlijk , dan maar een kaars en wat gereedschap. Wat stenen oplichten en maar graven , daar komt de eerste buurman aan zetten , wat we aan het doen zijn. Nou kijk er zit een kat vast daar beneden en als het even mee zit halen we het er uit. De man begint me daar een partijtje te lachen en zegt "Laat dat beest zitten , we hebben genoeg katten hier ." maar even later komt de zelfde man toch met een looplamp aan zetten. Intussen zijn er meer mensen bij gekomen en vragen wat we aan het doen zijn , nou een schat aan het opgraven , midden in Amsterdam , nee een kat bevrijden en allemaal weten ze wel hoe dat moet .....niet dus. We hebben intussen een schop gekregen en een pikhouweel , dat gaat wat sneller en zijn zo bij het riool aan gekomen. Ik heb zelf ook katten , dus naar boven wat voer halen , zodat we het diertje kunnen lokken. Het miauwen komt dichterbij en dichterbij en de mensen er omheen muisstil , om het beestje maar niet af te schrikken. Aangezien we niet wisten hoe lang dat dier er al zat , heb ik maar een heel klein beetje voer op een schoteltje gedaan en ineens zie ik een poot naar dat voer gaan , ja,ja, kom maar schatje en daar had ik het schoon aan de haak. Iedereen klappen , een mager scharminkeltje op mijn arm , ik dacht , nou dan neem ik hem mee naar boven en verzorg het wel. Achter mij een man en tikt me op de schouder "heeft u die gevonden ? " Jawel "Oh , maar dat is mijn swiebertje ""U kat meneer ? " "Ja , ik ben hem al drie weken kwijt " Oke , alstublieft meneer en weg was de kat. De gemeente heeft de volgende dag alles gerepareerd , zonder iets te vragen en de buurman en ik ? Wij kregen een mooie bos bloemen van de eigenaar van swiebertje en een goeie band met de buurt , zo kan het verkeren .
S,avonds gaat de deurbel weer eens , de buurjongen of ik een muisje durfde te vangen. Ja hoor,muisje zit onder een lage kast , een zaklamp gepakt , ik denk als ik hem verblind kan ik hem zo pakken. Maar mijn hand reikt niet tot achter aan de muur , dus moest ik hem daar weg lokken. Dat lukte goed alleen , ik vond dat muisje maar raar lopen. Hij ging naar achterin de kamer, onder de verwarmingen probeerde daar een gat in de vloerbedekking te graven. Het dier bewoog maar traag en ben binnen hand bereik van het beestje. Aha hebbes , beestje is een mol. Buren gillen dat ik dat vieze beest buiten moest gaan gooien. Ok , ik liep naar buiten en liet het arme diertje los voorbij de bomen en het gras , had ik dat maar nooit gedaan. We gaan achter bij mij een hele nieuwe tuin aanleggen. Vier weken ons gek gewerkt , maar het resultaat was prachtig. De tuin is af , de zon schijnt , heerlijk dus , ik op mijn tuinzet ook nieuw , lekker genieten maar......dus niet hé. Zit daar hooguit een kwartiertje hoor ik de steentjes , die we hadden gelegt en waar ook nog eens plastic onder lag om onkruid tegen te gaan ,ritselen. Hu ?? Dat kan niet , wat was dat? Verbeelde ik me maar dacht ik , ogen dicht en relexen. Daar hoor ik het weer , de steentjes werden met regelmaat van de klok omhoog gestoten. Trek mijn slipper uit en ram eens een paar keer op die plek, toen was het weg gelukkig maar. Een uur laterop een andere plek begint dat gesodemieter weer, op nieuw mijn slipper maar weer gepakt en echt met alle kracht die in me zat heb ik weer staan meppen en dat was dat , opgeruimd staat netjes. De volgende dag , doe de achterdeur die naar de tuin leid open en....???? Ja hoor, twee molshopen , een dankbare mal van een paar maanden geleden , was blij met me...maar ik niet met hem. Twee jaar heeft hij ons trouw dank betuigd en mijn tuin vernacheld , maar ja , dieren houden van mensen en daar zijn we vet mee toch?
Ben verhuisd naar Maastricht en woon er nu bijna twee jaar. De tuindeur vliegt open en daar na mijn achterdeur. Mijn overbuurvrouw komt naar me toe (tevens mijn vriendin zins ik hier woon.) "De honden hebben wat gevonden buiten "zegt ze helemaal opgewonden "Oh , en dat is "? roep ik vanuit de kamer."Een konijntje "schreeuwd ze terug ". "Och , dat is zeker van één van de kinderen uit de buurt "zeg ik haar , bang dat ze zich er aan zou hechten , je weet dat soort dingen maar nooit hé. Maar mijn nieuwschierigheid had het al gewonnen , wilde wel eens zien wat voor mormeltje het was. Ikzelf kom uit Amsterdam en daar vind je nou niet één , twee , drie , een konijn op de stoep. Daar was het , och , och , nog een jong beestje , helemaal in paniek , arme schat , oke , ben verkocht. De honden van haar hadden er niets aan gedaan , alleen maar gejaagd , zodat mijn vriendin Corrie het kon pakken. Wat nu te doen , ze had al twee honden , twee kinderen en een man tuurlijk en wat zou die laatste er nou van zeggen als hij vanavond thuis kwam. Ze wilde er sowieso mee naar de dierenarts , juist omdat ze zelf al dieren had. In een boodschappentas met rits kwam ze bij mij naar binnen , dat had ik haar gevraagd te doen omdat ik een kat heb en gewoon wist , dat katten achter konijnen aanjagen , volgens haar dus niet. De tas word even op de bank gezet , toch nieusgierig wat die kat ging doen. Nou das nogal normaal hé , kat wilde direct in de tas zo niet dan maakte hij het zelf wel even open. Zei ik toch? We moesten mijn kat echt daar vandaan sleuren en veel geklauw en gesputter lukte dat ook , dat nijntje zag tussen het bos de bomen toch al niet meer , arm dier. Alles goed bij de dierenarts , gezond verklaard , nam ze hem mee naar haar huis , gedoopt in de naam Arthur. Het gebeurde wel eens dat haar man op werkweek moest , dan sliep ik bij haar , nam mijn kussen en jama en ging van de éne tuin naar de andere , als je de buurt wil laten kletsen doe je dat zo , alleen weet je lekker wel waarover ze kletsen , je zag en hoorde ze denken , zo doe je dat dus. Meestal ging ik iets eerder meiden onder alkaar hé , even weg van de dagelijkse sleur en kinderen. Ze had wat wijn klaarstaan lekker en met Arthur spelen natuurlijk , het beestje lipe los in de kamer. De honden lagen rustig te slapen gelukkig en Mister Arthur maakte er een zooitje van. Hij had de krantenbak gevonden , daar zaten die postorder boeken in van lekkere dikke , nou was Arthur niet zo groot , maar presteerde het om die boeken eruit te gooien , hij nam ze gewoon in zijn bek , gooide ze op de grond , nou moet je al wat wijn op hebben en zoiets lachwekkends zien gebeuren , we rolden over de vloer met z'n tweeën. De draden van het lichtnet vond hij ook al zo leuk , als we hem daar vandaan probeerde te halen nam hij de kuierlatten en daar gingen de boeken weer. We zijn in die staat de honden gaan uitlaten en nam in de hal haar spiegel bijna mee naar buiten. S 'nachts word wakker , voel ineens een snuit bij mijn kussen , schrik me de klere , ligt me daar een knoeper van een hond boven mijn kussen , een rottweiler van een kilootje of vijftig , hoe kwam die daar nou , had ik toch wel even moeten voelen zo'n gewicht , die is stilletjes geslopen op het bed zonder dat ik dat heb gevoeld , slim beest zeg en dubbel gelegen weer (we lagen toch al) Wat we ook wel deden , was badmintonnen van de éne tuin naar de andere , man dat was leuk en vooral als het schutteltje op de schuur van mij terecht kwam dan moest mijn ex op het schuurtje klimmen om het er weer af te halen , dus dat werd echt een sport om dat schutteltje steeds op het dak te laten komen. Wat een stel waren wij zeg , knikkeren met de knikkers van de kinderen als ze op school zaten in de brandgang. Één ding staat als een paal boven water , die tijd komt nooit meer terug , helaas , helaas. En Arthur? die deed vrolijk mee aan alles wat wij deden knikkers jatten en schutteltjes pikken. Twee en een half jaar lang hebben we als kinderen genoten , dat nemen ze ons NOOIT meer af. En Corrie? Die zie ik nog regelmatig ook al woond ze nu in een andere stad en ik in haar huis omdat het groter was dan het mijne . Het is nu 2007 en kijk terug op een wereld vol vreugde te gek voor WOORDEN.
Amsterdam rijnstraat 103 of 104 dat weet ik niet meer precies. Om Boven te komen moet je eerst een stenen trap op daar zijn 4 deuren , recht om het hoekje moet ik naar binnen , een joekel van een hal , drie treden , een bordesje , tien treden , weer een bordesje, tig treden , weer een bordesje , dan twee deuren links en recht , links het onze , he he ik ben der. Een gezeliig huis hoor , leuk verdeeld , halletje , twee deuren , allebei rechts , recht voor uit weer een hal , twee deuren , rechts de woonkamer , links de eetkamer , en in de hal een trap naar boven......dat vind je in Amsterdam Zuid niet zo veel , twee verdiepingen. Als je boven aan de trap stond , had je de keuze , rechts de jongenskamer , recht vooruit een inbouwkast , links de kamer van mijn dochter , even met het hoofdje draaien en daar was onze slaapkamer, nog even je rug verdraaien , dan hadden we de badkamer. Pffffffffffffff , het lijkt wel iets uit een quiz , welke deur kies u? Bij ons op de slaapkamerkon je ook op de badkamer komen en dat konden de jongens ook .......dus deuren genoeg. Ik was bezig mijn dochter zindelijk aan het maken , dus elke avond , voor ik zelf ging meuren , haar even oppakken , was dus vrij normaal , wat niet normaal was , ze sliep veel te diep. Als ik haar opriep dan was ze altijd aan het vertellen , over ik weet niet wat , het was niet altijd te verstaan , maar wel altijd onzettend vrolijk. Of ze kwam uit haar bedje en ging bloemen plukken in de hal boven , stoorde haar nou niet want dan werd ze boos of ik stond op een bloem volgens haar , dan brak echt de hel los. Ik lag vaak dubbel van het lachen om haar , toen had ze weer wat nieuws ontdekt. Op de badkamer hing een touwtje om door te trekken en een centimeter verder een schakelaar van de wasmachine. Zo gebeurde het wel eens dat ze het verkeerde te pakken had , dat gezicht is met geen typmachine te beschrijven of wat voor instrument dan ook. Dat die stomme plee niet door liep en maar trekken aan het verkeerde touwtje , het is dat ik op mijn hurken zat , anders was ik spontaan omgekiept van het lachen. Zo zat je rustig tv te kijken , daar hebben we dochterlief aan gejurkt en wel , want ze moest naar school en niet aan haar verstand kunnen brengen , dat het buiten donker was en wij naar bed gingen , dan moesten we echt naar bed anders deed madam haar kleren niet uit. Op een avond had ik haar opgeroepen en ging zelf naar mijn slaapkamer , maar het duurde en duurde voordat ze uit bed kwam. Een paar keer geroepen , dan toch maar even naar haar toe , wat schets mijn verbazing? Heeft tante pelonika mijn inbouwkast open gedaan en haar broekje naar omlaag , wilde net gaan zitten tot ze een schreeuw hoorde , dat was ik , zou ze toch lekker even mijn linnengoed water gaan geven !!!!! Ik zag mezelf de hele mikmak moeten wassen , kon haar nog net op tijd pakken , voordat ze een ravage had aangericht. Toen ze ouder werd kwamen we er achetr dat ze iets aan haar waterwegen had , arme meid , maar groot is ze toch geworden en zindelijk ook , maar toch , wat was ik blij , toen het over was met slaapwandelen en mijn linnengoed ook.
Ik zou zeggen dat liefde iets magie's was. Ik zou zeggen dat liefde pijnloos was. Als ik wist wat het was.
Ik beloofde je heel mijn leven. Jou verliezen zou me verscheuren. Maar ik durf niet , ikdurf niet.
In al die jaren ben ik nooit echt dichtbij geweest. Jij bent de enige die mijn tranen kan stoppen. Ik ben zó bang.
Neem me mee terug in de tijd , misschien kan ik vergeten. Als je de hoek was omgegaan en we zouden elkaar, Nooit hebben ontmoet. Zou dat je iets doen ?
Ik begrijp het niet , voor jou lijkt het lucht. Stukje bij beetje kreeg je me op mijn knieën. Interressert dat je niet ?
Nee , ik ben nooit echt dichtbij geweest. Jij bent de enige die mijn tranen kan stoppen. Ik ben zó bang voor deze liefde.
En als het alleen maar de angst was om gebruikt te worden. En terug te moeten gaan naar eenzaam en verward te zijn. Als ik dat zou kunnen , zou ik het doen , ik zweer het.
Amsterdam is nog steeds te stad waar ik woon. Een buurvrouw heeft de zelfde kleur haar als ik we zijn bijde roodhuiden , we lijken niet op elkaar , maar toch worden we soms als zussen versleten. Zij wilde graag rijlessen gaan volgen en probeerde mij ook zo ver te krijgen , niet dus. Na haar eerste les was ze zo enthousiast , dat ze die kriebels aan mij door gaf , het was er ineens zomaar. Ook maar ingeschreven en aan de slag , we hadden het zo afgesproken , zij als eerste en ik de les erna , dan was onze instructeur toch al in de straat , was voor hem ook makkelijker. Zo gezegt zo gedaan, zij eerst en dan ik het het verkeer onveilig maken , alleen sturen , dat had zij dus al gehad. Het ging eigenlijk best wel goed , zo op het eerste gezicht , ik durfde al gauw dingen , die ik niet voor mogelijk had gehouden. Op een trambaan even met het linkerwiel , er over heen mocht wel niet , maar soms kon je niet anders in Mokum , ik moest ergens voorbij en er stond een vrachtwagen in de weg , dus dan maar even gek doen , zalig. Theorie leren das andere koek , moet 40 punten halen , je had er genoeg als je er 32 had. Ik leerde me te pletter , kon namelijk niet goed uit een boekkie leren , was niet mijn sterkste kant. Mijn vriendin had daar minder moeite mee , die deed of het een romannetje was en rausde er doorheen , zat in haar gene denk ik. Er begonnen zich rare dingen af te spelen , als het mijn beurt was om achter het stuur te zitten. Onze instructeur werd boos , zo maar zonder reden (dacht ik ) omdat ik bepaalde handelingen niet deed , ik hem maar uitleggen , dat hij me dat ook niet had geleerd en hij maat volhouden van wel , plus het vijt , dat hij iets te veel naar mijn zin , onder het mom van ...je snapt het wel, aan me zat. Nou ik snapte het maar al te goed zeg ,het probleem was echter ook nog eens , ik kon niks zeggen tegen mijn vriendin , het waren goeie vrienden van haar man , lekker toch? En tegen mijn vriend kon ik ook niks zeggen die zou um meteen inde majum pleuren (majum is gracht) De spanning begint lekker op te lopen, het studeren en dan die spanning in de auto , als ik dat maar vol houd , ik begon dingen niet meer mee te krijgen. Zo, op zich , kon ik de auto goed besturen en had het aardig onder de knie , ik zal het maar niet over knieën hebben , want daar kon hij nou net niet van afblijven. En dan...de dag der dagen breekt aan examentijd , natuurlijk mijn vriendin slaagd met vlag en wimpel , nou ik nog. Je moet eerst theorie doen en meteen daarna praktijk. In een lokaaltje zaten een paar mensnen , toch zweet je peentjes , open vragen waren het , drie antwoorden per vraag....welke waren nou de goeie? Het was tijd om mijn praktijk te gaan doen , links ,rechts, rechtdoor , geslaagd mooi niet , theorie maar negenentwintig punten , jesses moet ik weer met die vent lessen. Ik weet niet meer wat het gekost heeft , maar in ieder geval was ik een zenuwelijer geworden , raar hé. Zes weken later was het weer zover , het theorie , heb ik me laten overhoren tot ik een ons woog , drie weken lang , elke avond. Weer in dat lokaaltje , weer zweten als een otter en kreeg meteen de uitslag.....40 punten , jes , jes , jes. Praktijk nog even , dat ging minder dan de vorige keer , bij een zebrapad was een kind , links op het zebrapad aan het springen , der op , der af , der op , der af, wat moest ik nou doen? Ik wacht netjes , maar ineens ook wel zoiets van , jaaaa, dag, daar ga ik niet op wachten. Ietsiepietsie slechter dus maar , met uitstappen zei die vent dat ik niet was geslaagd , boven gekomen zei hij doodleuk , (en niemnad op de hele afdeling , tuurlijk niet ) "Ach , had ik maar even naar je theorie gekeken van te voren , dan had ik je laten slagen ". Hij duft zeg nieeeeeemand daar . Ik was kwaad en teleurgesteld en geen geld meer en geen zin nog eens met die kwallebak in één auto te zitten ...hij word bedankt.
Jaren later en ik bedoel echt jaaaaaaaaaaaaaaaaaaren later heb ik het wel gehaald. Maar das een ander verhaal ooit.
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
