|
Als we hand in hand lopen met onze peuter in de zoo, zal hij andere dingen zien dan wij. Als we onze dochter vergezellen naar haar eerste klasieke concert, omdat je haar wat cultuur wil bijbrengen op haar 17de, zal zij helemaal iets anders horen dan jij. De wijn die ons een fortuin gekost heeft in een uitzonderlijk mooi restaurant, ruikt helemaal anders dan dezelfde wijn die (eigenlijk) thuis een paar 10 talle euros minder kost. Een pas gepolijste plank voelt voor de schrijnwerker aan als de huid van een pasgeboren baby. Een oud hard stuk brood is als een symphonie in de mond van een hongerige die juist de hongersdood in de ogen heeft gekeken.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Onze ervaringen, onze opvoeding geven vorm aan de interpretatie van onze zintuigen. Als we dit beperken tot een tekst, zullen we de woorden en zinnen die we lezen of horen een welbepaalde vorm geven, en ook zullen zij aan ons een beeld voorkauwen in ons leefpatroon. Als we dit onder controle willen houden of toch op zijn minst er bewust van willen zijn, moeten we weten hoe dit in zijn werk gaat. Het zijn niet de woorden zelf die inhoud geven aan de waarheid die hen omringt, het zijn wij die er een waarheid aan geven. Neem nu de poezievorm Haiku. Een heel simpel woordenspel met een wereld verborgen in drie lijntjes.
Die nieuwjaarsochtend
Een knallend begin voor haar
Het einde voor hem
Als we dit te lezen geven aan 10 verschillende mensen, krijgen we evenveel verschillende interpretaties terug.
Nieuwjaarsochtend = een houten kop
Uitslapen
Familiebezoek
Winter
Sex
Voornemens..........
Als we terug gaan naar de oorsprong van de Haiku, nl naar Japan, stellen we vast dat er in deze Haiku cultuur 5 seizoenen zijn: lente zomer herfst winter en nieuwjaarsochtend. Net voor de lente hebben we het laatste seizoen: de nieuwjaarsochtend (de Grote Morgend). In die denkwereld zullen er mensen denken aan : Begin van de lente
Bloesem in knop
Nieuw leven
Smeltende sneeuw......
een knallend begin voor haar = vuurwerk
orgasme
nieuwe liefde
passie
begin van de lente, nieuw leven, geboorte....
het einde voor hem = orgasme
nieuwe liefde
huwelijk
houten kop
koningwinter die sterft
verbroken voornemens......
Je ziet dat er bij iedereen wel een andere gedachte opborrelt bij het lezen van deze simpele zin. Deze simpele woorden houden een wereld in zich verborgen. In alle woorden, zinnen en teksten om ons heen zit een wereld van waarheden verborgen. Onze gedachten geeft die wereld een vorm. Iedereen kan rond deze Haiku een ander verhaal bouwen. De context die we er rond weven hangt af van onze ervaringen, onze opvoeding, onze cultuur. De haiku heeft zijn eigen subjectieve triggerpoints om onze prikkels te sturen of te manipuleren, en/of omgekeerd. Onze prikkels sturen subjectief een waarheid uit die door ons denken als onze waarheid wordt opgenomen.
Als we nu nog kleiner gaan, van een trein naar een klein poezietje, van tastbare dingen naar een klein zinnetje, komen we via de woorden tot de letters.
^ =
een bloemenstengel?
twee wandelstokken?
een splitsing in de weg?
Nee, de letter Y een letter van ons alfabet. De mensen die ons ABC kennen, zullen dit ook wel dadelijk herkenbaar, anderen zullen het interpreteren volgens hun eigen denkwereld. De Y van Yoga, You, Yoghurt... 1 letter, duidelijk herkenbaar voor ons, vele assosiaties mogelijk. En toch hebben al de letters eenzelfde oorsprong, als we teruggaan tot in het sancriet. Elke letter staat voor de originele waarheid. Waar zijn we die ergens zoek geraakt?
Heel lang geleden, in een ver ver land, woonden er heel wijze mannen en vrouwen, mensen die steeds liederen zongen. Zangers? Nee. Tovenaars? Nee, mensen die de waarheid in hun ogen droegen, mensen die de vorm van de wereld zagen zoals hij was, niet zoals zij dachten. Mensen die wisten. In dat wistenlandje zongen de mensen hun kennis uit. Iedereen die het wilde horen, hoefde alleen maar naar hun liederen in de wind te luisteren. Maar de mensen luisterden al langer hoe minder, ze vonden de wind te koud en sloten deuren en vensters. Ze stopten alle kieren dicht. De liederen dreven over hun huizen met goed verwarmde bedjes en vervlogen in de morgendauw, hingen nog even rond in een spinnenweb, hier of daar, maar vervlogen daarna in de ochtendzon. De wolken van noten en tonen dreven af naar de sterren en verdwenen in de cosmos. Vandaar dat we dit nu hemelse muziek noemen. Al hebben we het nog nooit echt bewust gehoord. Als we hier en daar terug een kiertje openen van onze warme confortabele huisjes en cocoon, horen we flarden van deze melodie. De planeten rondom ons trillen nog na op de tonen die deze mensen in dat verre verre land zongen. Bijvoorbeeld de afstand tussen de maan en de aarde is de toon DO-RE. De trillingsafstand tussen de zon en pluto is de LA. Mercurius trilt op dezelfde frekwentie als de FA. Een hemelse symphonie spelen ze voor ons en het enigste dat we verstaan zijn de letters die deze wijzen voor ons hebben achtergelaten. Elke noot, elke vibratie staat voor een letter. Als we die letters in de juiste betekenis gebruiken en laten vibreren in ons, horen we terug hun juiste frekwentie, hun oerorigine.
Maar voor we zo diep ingaan op de oerbetekenins en de echte vibraties van de letters, gaan we even op onderzoek uit bij onszelf. Eerst gaan we enkele oefeningen doen om je duidelijk te maken wat we met ons denken uitvoeren, zowel in de wereld van onze emoties als in de wereld van ons fysieke lichaam. Jezelf observeren is daarvoor een zeer nuttige oefening. We moeten ons terug bewust worden van hoe alles samenhangt.
Eerste observatie:
Deze eerste observatie heeft de bedoeling om je duidelijk te maken wat je doet met je "denken". Hoe jou denken communiceert met de rest van je lichaam.
Zoek een rustige plek op. Zet je ergens comfortabel neer. Probeer nu heel je lichaam zo veel mogelijk te ontspannen. Als je comfortabel zit, nergens ergens een spanning voelt, ga dan deel per deel je lichaam na, en ontspan al de spieren, groep per groep. Begin bij je hoofd. Ontspan je kaakspieren, je mond hoeft zich niet te openen, maar het mag wel. Adem gewoon in en uit, geef aandacht aan je ademhaling, in en uit. Zonder je te forceren. Ontspan nu je nek, je hals, breng je schouders iets naar beneden, voel hoe de spanning langzaam uit je bovenrug verdwijnt, voel hoe je armen zwaar worden, leg je handen ontspannen op je schoot. Verdrijf de spanning in je borstkas, adem rustig in en uit. Hou je aandacht even gevangen op je ademhaling. Zonder jezelf te forceren. Ontspan nu je buikholte, laat de spanning uit je bekken vloeien. Je benen en je voeten zijn nu ook totaal ontspannen. Deze ontspanningsoefening geldt voor de verdere observatieoefeningen ook.
Als je nu voelt dat je totaal ontspannen bent, concentreer je je nog even op je ademhaling. Zonder jezelf te forceren, in en uit ademen. Rustig in en rustig uit. Nu gaan we over tot de eerste observatie:
Je hoofd zal zich vullen met gedachten, gedachten die in en uit je hoofd vloeien. Observeer die gedachten, verzet je er vooral niet tegen maar ga die gedachten ook niet achterna. Observeer gewoon over wat die gedachten gaan. De eerste gedachte zal weer uit je hoofd verdwijnen als je er niet achterna gaat, wat zeker de bedoeling is, zodat er een nieuwe gedachte zal opfloppen. Waarschijnlijk een gedachte in relatie met de eerste gedachte, observeer die ook, maar ga ze niet achterna. Laat ze voor wat ze is. Weer een nieuwe gedachte zal in je vloeien, en weer en weer. Laat ze komen en gaan, observeer gewoon het komen en gaan van je gedachten, vel er vooral geen oordeel over. Laat ze voor wat ze zijn. Als je voelt dat je aandacht een beetje verslapt en je toch achter een gedachte bent aangegaan, concentreer je dan terug op je ademhaling: in en uit, rustig en gewoon in en uit ademen. En speel terug de observator van je eigen gedachten. De eerste keren zal dit geen gemakkelijke oefening zijn, al lijkt het wel. Als je er geen zin meer in hebt, stop je gewoon.
De eerste keren zal je dat ongeveer een 5 minuutjes kunnen volhouden, dat is voldoende, na een paar keer zal je het iets langer kunnen volhouden. Probeer het te doen op dode momenten van je dag. Gelijk waar je bent en je je even kan afzonderen. Deze eerste oefening is de basis van de volgende oefeningen. Eerst moet je leren om jezelf te observeren. Gedachten die in je opkomen voelen aankomen, en gewoon laten doorrollen in je hoofd, zonder er echt een deel van te zijn. Als je voelt dat je achter je gedachten aangaat, concentreer je je terug op je ademhaling. Deze techniek is heel belangrijk. Zonder jezelf te ergeren of jezelf te forceren, vergeet je weer waar je aan dacht en voel je opnieuw hoe je in en uit ademt.
Als je deze oefeningen een paar keer doet zal je tot de constatatie komen dat je STEEDS DENKT. Je zal merken dat je je gedachten nooit kan uitzetten. Je gedachten komen en gaan in je hoofd, ook al geef je er geen aandacht aan. Bij al wat je doet, eten, lezen,drinken, kijken... je hoofd zit steeds vol gedachten. Dit is een heel belangrijke constatatie. Als je er bewust van bent dat je steeds denkt, is dit de eerste stap om meer BEWUST te denken of om BEWUST met je gedachten om te gaan. Maar eerst moet je je bewust zijn dat de molen boven in je hoofd nooit stopt.
|
Ik ben Rein Remaut
