Ooit gehoord van Châtel de Neuvre? Wellicht niet. Het is een dorpje dat op de weg ligt van Clermont-Ferrand naar Moulins. Wij staan er voor een nachtje op de camping municipal. De camping is eenvoudig en gericht op passanten, zoals wij. De rit van het zuiden naar Châtel De Neuvre was aangenaam langs de A75. We passeerden de Cévennes en de Gévaudan in de Lozère.
Het is de laatste dag Provence. Veel nieuws valt er niet te rapen. Ik heb mijn voortent keurig opgeborgen. We staan klaar om morgen rond 08.30 uur te vertrekken. Ik doe aan kaartstudie en beslis de route te nemen langs de A75. Deze is gratis en je moet alleen betalen voor de viaduct van Milliau. De route gaat over Nîmes, Montpellier, Milliau, St.Flour en Clermont-Ferrand. Er is ook nog een route door de Cévennes, maar de weg is smal en bergachtig. GPS is waardeloos. We zien wel waar we morgen uitkomen. Er zijn campings genoeg.
Er zijn nu nog twee dagen Saint-Rémy. Zondag trekken we noordwaarts. We zijn ruim drie weken in Saint-Rémy, in de Provence gebleven. De stad blijft bekoren. Daarom ben ik er nogmaals rond en door gewandeld. En opeens krijg ik respect voor de Italianen. Mijn buurman Paolo uit Padua schatte mijn leeftijd op 40. Ik krijg ineens eerbied voor de gondels van Venetië, de gebouwen van Rome, de scheve toren van Pisa, de glimmende borst van Julia uit Verona en de mislukte treinstellen van Ansaldobreda. Ik heb een foto genomen van het dochtertje van Paolo met Rémy. Morgen ga ik de voortent van de caravan afhalen, ze proper maken en opbergen voor het verblijf in Bretagne binnen enkele weken.
Rémy en ik zijn vandaag naar de abdij van Montmajour gereden. We moesten er allebei zijn: Rémy voor zijn eerste communie en ik voor mijn hoofd- en dagelijkse zonden. De abdij is indrukwekkend en overheerst het gebied van de Camargue. Helaas zijn de foto’s ervan verdwenen door een verkeerde handeling van mij. In de plaats komen dan andere leuke afbeeldingen van de Alpilles.
Regen, regen en nog eens regen. De bodem is ondoordringbaar en dat maakt dat plassen enkel kunnen verdwijnen door zon en wind. De bodem van mijn voortent is nat en het regenwater sopt. Het kan alleen maar beteren en we hebben geen last van muggen. Deze namiddag heeft de zon het gehaald van de regen, maar een staat een strakke wind. Het is echter geen mistral. Vandaag doen we niets speciaals, daarom vind je enkel foto’s van de camping en het dagelijkse leven.
Indien ik paus was, dan woonde ik in het paleis van Avignon. Maar ik ben dit niet en je kan niet alles willen in het leven. Ik ben met de bus naar Avignon gereden om er een vluchtig bezoek te brengen. Vele jaren geleden had ik het Palais des Papes al eens bezocht en daarom moest ik de wachtrij van een uur niet doorstaan. Het weer is omgeslagen en er valt af en toe een druppel uit de lucht. Helaas is het bruine sahararegen en dat maakt de auto’s vuil en de ruiten ondoorzichtig.
Deze morgen maakten Rémy en ik ons klaar voor een volgende wandeltrip. Maar het wandelpad was onderbroken door een particulier domein, waar geen doorgang mogelijk was. Wij dus naar Maussane-les-Alpilles. Het is een stemmig dorp aan de voet van de bergketen. Het echtpaar Nico en Tine baten er een tabakswinkel uit. Van Maussane naar Fontvieille is het maar een boogscheut. Daar hebben we een wandelingetje gemaakt naar de “Moulin de Daudet”. Iedereen weet dat de schrijver Alphonse Daudet niet daar zijn “lettres de mon moulin” geschreven heeft, maar op een kamertje in Parijs. Het had nochtans mooi kunnen zijn.
