Van een huis naar een appartement, mensen denken dat is simpel. U pakt uwen boel op en het is klaar. Men moet al beginnen met de helft in te leveren, uw spade en je grasmachine hebt ge niet nodig op een appartement, die spulletjes van je Vader zaliger waar U zo van hield kunnen niet mee, erg hé.

Wat een mens allemaal verzameld en bijhoud, dingen waar u van denkt: dat kan ik nog gebruiken. Vergeet het, een oude wieg, naaigerief, een tapijt, een blaker, boeken, …. Ik had me voorgenomen dingen die ik in een jaar niet gebruik, weg te smijten. Na enkele jaren hebt U toch nog een container nodig om het weg te voeren of naar de kringloop winkel te doen.

Als U vraagt aan je kinderen of kleinkinderen of ze iets kunnen gebruiken kijken ze naar U zo van: ‘Allee zeg, wat vraagt ons Vader nu? Wat kunt ge daar nu in hemelsnaam nog mee aanvangen, dingen uit de prehistorie goed voor het museum?’ Een van de kleinkinderen zei: “Pepe, ik wil je boormachine wel en je automatische schroef machine”, juist het enige wat ge kunt gebruiken in een appartement, om een kader of een foto aan de muur te hangen.

Een mooie eetkamer of een salon van enkele jaren oud zo goed als nieuw en voor U zo waardevol. Voor de rest van de wereld waardeloos of een troostprijs. Ik herinner me nog een tante die dacht dat alles wat ze bezat van onschatbare waarde was. Toen ze overleed lieten ze één, zelfs twee schatters komen omdat ze er aan twijfelden of dat wel correct was. Er kwam een opkoper de boel ophalen, gratis, anders moest ge er nog voor betalen om het huis leeg te halen. Moest ons tante dat horen, ze draait zich om in haar graf. Als we haar bezochten in onze jeugd, moesten we niet gaan zitten anders zouden we  haar dure meubels kunnen bevuild hebben met onze armoedige klederen aan.

Eigenlijk hé, hebben je spullen alleen maar de waarde die je er zelf aan geeft. Voor iemand anders zijn dat gewoon nog propere dingetjes, die misschien nog goed zijn als bergkast in de garage. Ha weet ge wat nog waarde had? Die kleine groene container die ge bijna niet open kreeg, voor klein gevaarlijk afval. Dat was een schoon gerief voor een visser aan de waterkant, zei hij.

Uw sleutels om aan je auto te werken? Vergeet het. Vroeger zag ge U motor nog liggen, nu is alles elektronisch, men schakelt hem aan de computer en leest af wat er schort. Geen gezoek of gesleutel meer. Die carbuur lamp van ons vader zijn eerste fiets, kunt ge dat kwijt op een appartement? Ik denk het niet… dus weg ermee.

Antiek, stokoud, oud, nieuwe antiek, modern, Ikea, zelfgemaakt? Wat is de exacte waarde, als ik zeer eerlijk mag zijn, dat zelfgemaakt kastje heeft nog altijd mijn voorkeur. Anderen denken er anders over, maar goed ook.

Tot gauw, rocor

15-11-2009 om 16:43 geschreven door jacqueline