|
Is het 1 september heerlijk weer, de herfst zal mooi zijn evenzeer!. De weerspreuk van de dag, die al eeuwen en eeuwen meegaat en als vrij geloofwaardig mag beschouwd worden. Vroeger waren ze niet afhankelijk van computers die konden gehackt worden of tegenstrijdige berichten spuien, nee toen kwam het enkel op observatie aan. Het is toch wel eigenaardig dat er de laatste tientallen jaren zó veel belang gehecht wordt aan de weersgesteldheid terwijl dat vorige eeuwen enkel van belang was voor de boeren en die dan rekening hielden met meestal vaststaande feiten uitgedrukt in gemakkelijk te onthouden spreuken. De kennis van de weersgesteldheid is nu van belang om te weten of we een snipperdag of verlof moeten nemen. Eén september is ook onlosmakelijk verbonden met 'terug naar school'. De 'Zondagkrant' schrapt school en zet 'terug naar bed'. Niettegenstaande men zegt dat lezen ook een intense en vermoeiende bezigheid is, ervaar ik dat niet zo. Ik ben fysiek niet moe genoeg om in een 'comaatje van enkele uurtjes' te vallen. Maar met al die titels en gegevens in de kranten, verlang ik eigenlijk ook wel eens om terug naar school te gaan. Niet voor de poort achter me te horen sluiten, of te moeten luisteren, of stil te zitten, of te uren aan een stuk te zwijgen, maar gewoon om een nieuwe boekentas die naar leder ruikt, open te maken en de nieuwe spulletjes eruit te halen. Mooie schriftjes met lijntjes, ruitjes en lange ruitjes, nieuwe potloden en kleurpotloden, nieuwe pennen met het ballonneke erop, gommen voor potlood en inkt, gradenboog, geo-driehoeken, pennenslijpers, het nieuwste kaftpapier.... Waarschijnlijk is van hetgeen ik opnoem niet veel meer gangbaar in de klas nu laptops, tablets en ander electronica hun intrede in de klas deden sinds corona. En dat is een kostelijke affaire voor de ouders. Ook prijzig is de kleding voor de schoolgaande jeugd. Was vroeger er het uniform en iedereen gelijk. Nu is het een schoolmode gedicteerd door de grote modeketens en modelabels. Niet één kleur, niet één model presenteren die voor jongens en meisjes maar ik kan er al zes tellen met elk een eigen naam: de Baggy Belle geïnspireerd op de oversized kledij van de Rolling Stones (die ze natuurlijk niet kennen), de Camille-chick, de Office Core-trendsetter dat is de kledij uit de Milo-serie, de Modeontwerper die links en rechts een kledingstuk uit de kast van zijn ouders haalt en de rest ergens op de kop tikt, de Vintage Vormgever met als onbegrijpelijke uitleg voor een overjaars meisje van 1948: door te thriften vind ik unieke dingen voor een goede prijs!. Als laatste is er de Glitterprinses met een mengeling van een K3 outfit , Vinted en links en rechts wat gevonden op een rommelmarkt.
Het is altijd hetzelfde met mij, mijn hond die me weer eens 'peer stooft'. Vandaag door mijn halve Gallerreep chocolade met marsepein en praline van tafel te gritsen terwijl ik me omdraaide . Gelukkig brengt de buurvrouw een nieuwe voorraad mee. Tot morgen
|
