We staan voor het weekend aan zee, op de camperplaats van de kompascamping in Westende. Deze morgen had het goed gevroren, witte daken, lichtgrijze wolken uitspuwende schouwen, een ijzige stilte, iedereen blijft tot lang in de voormiddag binnen...behalve ik.

Er was koude voorspeld, maar toch had ik de cyclocrosser in de garage van de motorhome gezet.

Klokslag tien draaide de eerste pedaalslag al rond. De gevoelstemperatuur lag zeker enkele graden onder het vriespunt. Een strakke noordwestenwind maakte het allemaal nog erger. Ik draai de kustbaan op richting Nieuwpoort. Het fietspad bezaaid met grote en kleine ijsschilfers en -schotsen van de kapotgereden ijsplassen langs de kant van de weg. Dat wordt oppassen. Links en rechts rijden wat mountainbikers in de duinen. Dampende lichamen met rood aangelopen gezichten, op en neer dansende fietsen. Je moet er wat voor over hebben. Ik hou het een klein uurtje vol eer ik het echt kou begin te krijgen, mijn voeten gevoelloos, tintelend.

Een schraal zonnetje probeert ondertussen wat vat op de temperatuur te krijgen, zonder succes overigens.

Met de nodige a's en oe's krijg in ondertussen mijn fietsschoenen uit, de spieren van de onderkin weigeren momenteel alle medewerking, eerst ontdooien. De verwarming van de motorhome wordt op 'saunastand' gezet. Na de tweede kop dampende koffie kan ik terug praten....mijn lichaam tintelt helemaal, het voelt goed aan, eerst de blog wat bijwerken, een hapje eten en straks met de tram naar Oostende, solden, weet je wel, voor de dames. Vanavond lekker eten in restaurant 'De Lanteirne' en morgen als het weer het toelaat.....