Het zal waarschijnlijk, of aangeboren, of beroepsmatig aangemoedigd zijn, maar ik heb een hekel aan alles wat onvoorbereid is. "A l’improviste" is misschien een uitdrukking waar velen zich kunnen bij vinden maar aan mij is het alleszins niet besteed.

Ik zou het besterven als ik tijdens een auto- of fietstocht achter elke hoek van de straat op een kaart zou moeten kijken om te zien of ik nog goed zat. Zeker met de fiets ben je op zo’n momenten aangewezen om de grote banen te volgen bij gebrek aan gedetailleerd kaartmateriaal, tenzij je alle mogelijke topokaarten wil aanschaffen en meezeulen in je draagtassen….exit kledij en ander noodzakelijk materiaal!

Zonder een goede voorbereiding en dito route sta je nergens, je bent aan het sukkelen van de eerste kruising tot de laatste, verspeelt een hoop kostbare tijd en na enkele dagen ben je de zenuwinzinking nabij. De tijd die je thuis investeert tijdens de lange winteravonden, win je ruimschoots terug als je eenmaal in de auto of op je fiets stapt.

Tot voor enkele jaren plande ik alle motorhomereizen op papieren kaarten. In de grote Michelin-atlassen maakte ik fluo aantekeningen van de te volgen routes, markeerde overnachtingsplaatsen en schreef een spreadsheet met kilometeraanduidingen, wegnummers, kruisingen en mogelijke campings. Het was telkens een minutieus werkje, maar eenmaal het gaspedaal ingedrukt begon de vakantie pas echt en was het genieten van elke kilometer.

Met de komst van de GPS is het papierwerk geleidelijk aan verdwenen. Waar je met de eerste modellen enkel van A naar B kon rijden, en dit zonder veel invloed op de route, kan je nu een bijna onbeperkt aantal ‘Waypoints’ invoeren zodat je de software en de gebruikte algoritmes bijna kan verplichten om de door u gekozen route uit te rekenen en op te slagen. De elektronica gidst je op die manier langs toeristische wegen en natuurschoon, ver weg van grote wegen en autostrades, dewelke het toestel onder normale omstandigheden wel zou verkozen hebben!

De laatste jaren is de markt van de hobbyist bijna letterlijk overspoeld met ‘handheld’ wandel- of fiets GPS’en. De mogelijkheden zijn bijna onbeperkt en het toestel is al lang geen ‘exclusief hebbedingetje’ meer. Je kan er nu eenmaal gemakkelijker een weg mee vinden, geen gezoek meer naar wegwijzers of kerktorens, geen gestop meer om kaarten te plooien (wat vooral tijdens een plensbui een geliefkoosde bezigheid is of betergezegd was) en vooral; het kan op voorhand!

Ook ‘te voet’ of ‘met de fiets’ gaat het om mooie wegen, routes of paden. Ze worden tegenwoordig elektronisch getekend en opgeslagen, verkocht of verdeeld via ‘OpenStreetMap’ of andere merkgebonden kaartmateriaal.

Als fietser kan ik nu mooie, niet gemarkeerde routes volgen en weet perfect wat me te wachten staat, ook al moet ik de eerste pedaalslag nog geven. Het nadeel is en blijft dat je alle routes eerst op je computer moet inbrengen en vervolgens als ‘track’* of ‘route’* moet exporteren naar je ‘Handheld’.

*Route = volgweg tussen A en B is berekend door de software, alleen mogelijk op een kaart die daarvoor geschikt is en die ook vaak als ‘routeerbaar’ wordt aangeduid.

*Track = volgweg tussen A en B die door de maker is uitgezet middels honderden Waypoints, als een kruimelspoor op een kaart.

Het handmatig uittekenen in GoogleMaps of meer gespecialiseerde software als MapSource of BaseCamp vergt een beetje handigheid en is iets wat je moet aanleren.

De GPS is niet meer dan een verschuivende en meedraaiende kaart waarop je standplaats wordt aangeduid met een pijl. De uitgezette ‘track’ wordt met een vooraf bepaalde kleur getekend zodat je enkel die lijn moet volgen.

Het rijden op het ‘kleine schermpje’ van je toestel vergt enige ervaring. Speel wat met de schaalverhouding en de kleur van de ‘track’ of de ‘route’. Gooi het toestel niet na de eerste slechte ervaring door het raam, hou vol en je vindt een prachtige elektronische partner in de vorm van je GPS.

Het naderhand exporteren naar je computer is eenvoudig. Je kan zo de bestanden bijhouden voor de toekomst of uit wisselen met anderen. De afgelegde route en het hoogteprofiel is een muisklik verwijderd.

Met een beetje zoekwerk zijn de Santiago-routes van Sweerman te vinden op talloze fietswebsites. Je moet in deze materie ook het warm water niet meer uitvinden. Weet wel dat de routes die ooit gereden en uitgewisseld werden, kunnen veranderen in de loop der tijd. Een gezonde dosis logisch verstand blijft altijd noodzakelijk als je met de GPS onderweg bent!

Sinds de inburgering van de GPS stap ik nog zelden op de fiets zonder. Het betekent voor mij meer vrijheid (hoe contradictorisch dit ook moge klinken), veiligheid en het bespaart me een hoop kopzorgen en tijd. De tijd van kaart en kompas zijn gelukkig voorbij hoewel er waarschijnlijk nog veel fanaten te vinden zijn. Gelukkig maar in andere hobby’s…!