Donderdag 7 maart
Niet dat ik gisteren niet gefietst heb, maar een domme halve computercrash heeft bijna letterlijk stokken in de wielen gestoken. Plots kon ik niet meer inloggen. Het stuk elektronica vond mijn profiel niet meer. En daar sta je dan.... ....Dan maar naar de technische hulplijn in de persoon van Philip. Even naar Zoersel, een uurtje of wat knutselen en de PC kon op z'n minst al terug opgestart worden. Alle bestanden, rechtstreeks verbonden aan het profiel, die was ik wel kwijt....
Voor alle zekerheid neem ik om de twee weken sowieso een back-up, dus dat viel eigenlijk nog redelijk mee. Het terug installeren heeft wel een tijdje geduurd, maar nu lijkt alles voor 99% ok.
Voor diegenen die het nog niet weten, fietswinkel Vandeplas in Zoersel (toeval) heeft Opendeur, maw zondag is er weer Westmalle à volonté, alé voor de liefhebbers hé.
Gisteren, nog net voor de computerproblemen, even langs geweest. Ria had nog nood aan een nieuwe fietsbroek en eigenlijk moest ik nog een nieuwe helm. De vorige begint op leeftijd te geraken en heeft in het verleden al enkele valletjes overleefd. Niet dat hij in flarden hangt, maar je weet maar nooit. Op enkele weken tijd zijn twee vrienden tegen het asfalt gegaan en bij alle twee de helm in frieten, het dient dus zeker en bij een ritje van 2800 km kan je maar beter op zeker spelen.
Zondag 10 maart
10 maart en het sneeuwt, je houdt het toch niet voor mogelijk. Na enkele dagen van euforie en 'lentegevoel' is deze pil hard...Er zat niets anders op dan het zadel van de spinningsfiets op te zoeken. Het is beter dan niets, maar zeker niet hetzelfde!
Na 60km aan een redelijk hoog tempo zat de training er op, de eerste 1000 km komen er aan...
Nog even naar Zoersel afgezakt om de Ronny uit te waaien, nu ja, eerder om de gratis Trappist!
Tja, alles moet getraind worden hé
Nog een cassette en ketting meegenomen. Ik vermoed dat stilaan alle reserve-onderdelen aangeschaft zijn. Het wordt al een mooi hoopje, het reservewiel zal een dezer wel in de bus vallen...
Maandag 11 maart
Deze middag is de ellende alweer begonnen. 't Is wreed en je gelooft het niet maar voor de zoveelste keer sneeuwt het. Eerst wat zacht gedwarrel en wat later groter en groter wordende vlokken. Tegen de avondspits zag de lucht muisgrijs, massa's en massa's sneeuw, opgedweept door een ijzige Oostenwind, als een gordijn passerend voorbij de voorruit van je auto. Het lijkt geenszins op een Maartse bui, dit is oerwinter met temperaturen beneden het vriespunt, de hele dag al.
Oranje vrachtwagens met overvolle laadbakken strooien kwistig met zout in het rond. We zijn terug naar af, om weemoedig van te worden. Dan maar weeral op de spinfiets. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe blij ik ben met de alternatieve vorm van fietsbeleving, hoe surrogaat het ook is, blij als ik op het zadel zit en de eerste pedaalslag maak. Een klein uurtje, tegen hartslag 100-110, een hersteltraining noemen ze dit, wel ideaal als je de duurtraining van gisteren uit de benen wil. Ik voelde deze ochtend wel niets en de hartslag in absolute rust leek OK, maar ik vind het goed zo. Na een dik half uur zag ik'm stilletjes aankomen, de eerste doelstelling, 1000 km vanaf 1 januari. Voor anderen stelt het waarschijnlijk weinig voor, maar ik vind het wel wat. Het fietsen zelf verloopt goed, geen mankementjes, nog niet! Op aanraden van, hou ik het bij souplesse, weinig op weerstand. Deze manier zou minder belastend zijn voor de tere rug, let’s hope!
Lente, laat me niet lachen
Wil er aub eens iemand die mannen van hierboven duidelijk maken dat ze zich moeten houden aan de geplogenheden van het jaargetijde!
|