Oh, dit is een fijn virus, in gedachten richt ik alles opnieuw in.Dat kan geen kwaad en doet de beurs geen pijn.In het grijze verleden, heb ik ooit het huis al eens met oude spulletjes ingericht,maar niet met wit.

Die spulletjes heb ik altijd bewaard, omdat aan vele herinneringen zitten, omdat ze van oma,opa,vader of moeder zijn geweest.Dingen van nul en generlei waarde,maar wel voor mij.

Nu heb ik veel van die dingen weer opgezocht en wat niet echt waardevol was, wit gespoten. Zoals de oude mangelbak van mijn grootmoeder.Die heeft al vele kleuren gehad.

Ook heb ik, toen wij trouwden, van een hele oude buurvrouw, haar bruids zakdoek gekregen(something old)Die lag jaren lang, netjes gestreken in een doosje,maar nu heb ik het tevoor schijn gehaald en ligt het in de mangelbak te pronken.Evenals de oude ,kant gehaakte handschoentjes van mijn grootmoeder.

Die zaten nog in een bruine lijst, met een roze achtergrond, uit de tijd: "Kom kijken,ik heb eiken"

Voorzichtig lijstje gesloopt, handschoentjes, heel geel,er uit gehaald en voorzichtig de handschoentjes gewassen.

Helemaal wit krijg ik ze niet mee, maar acht, wat maakt het uit.

Het is leuk, om iedere keer nieuwe hoekjes te maken, zonder naar de bank te moeten.

Nu even iets anders, heb last van een ander virus ook,denk ik, sommige blogjes kan ik wel openen,maar ik kan alleen de foto's zien, de tekst kan ik niet lezen.Sommige blogjes plaats ik een button, klik het bekende vakje aan,maar even goed komen er alleen letters ,.i.p.v. het plaatje.Nu had ik plot op mijn blog een advertentie van die gruwel schoenen:Uggs, op mijn blog staan.Heel raar.

Moet maar weer eens kijken, wat er aan de hand is.Heeft iemand een idee????

Sarina

En zo is dat.

Wij hebben een stelregel:warm er in, koud er uit.

Er gaat bij ons geen enkel dier weg, omdat het niet uitkomt o.i.d.

Daar zijn wij heel straight in.

Dus wij hebben nu definitief een poes.

Het gaar wonderwel en van een straatmadelief, is ze langzamerhand een binnenpoes aan het worden.Ik heb een mandje voor haar neer gezet, boven de verwarming en madame vindt het heerlijk,daar te slapen.

Omdat ze haar hele leventje een beetje anders ,dan anders is, lukt het alleen niet, haar op een kattenbak te krijgen, tot ons grote verdriet.We hebben het weken geprobeerd,maar na vele nachten met presentjes, hebben we het kattenluikje maar weer open gezet..Wij zijn daar niet echt happy mee en er staat altijd een schone bak voor haar klaar, voor als ze het licht nog eens gaat zien.

Maar aangezien ze, al als kitten,in het bos is achtergelaten,waar ze het zelf moest redden, ben ik bang,dat het gemeente perk aan de overkant, haar wc zal blijven.Ze is ,toen ze een paar maanden was, gevangen en naar het dierenhotel van Martin Gaus gebracht.Toen heeft een vorige buurvrouw haar opgehaald en in huis genomen.Zij ging na een aantal jaren verhuizen en Puk zou mee gaan, maar helaas, Pukkie kwam iedere keer terug naar het oude huis en op het laatst was ze graatmager en onder de teken.Iedere keer werd ze door het vrouwtje opgehaald ,maar er was geen beginnen aan.

De nieuwe bewonder besloot toen, haar maar te nemen, want ze kon het niet over haar hart krijgen, het beestje te laten zwerven.

Maar de bewoner had zelf een dikke, macho kater en die accepteerde Puk niet.

Dus Pukkie kreeg haar natje en droogje en medische verzorging,maar was altijd buiten.

Dat brak ons hart, want wij hebben altijd een mandje voor de deur staan, waar evt. zielige poezen kunnen slapen en PUkkie lag er heel erg veel in.

Heel soms, kwam ze binnen ,om iets lekkers te halen, dus toen ook deze buur naar haar nieuwe liefde vertrok, namen wij Pukkie.Uiteindelijk is het vlak naast het huis, waarvan ze geen afscheid kon nemen.

En nu, op haar oudere leeftijd, wordt ze zowaar een beetje een binnen poes, die graag aangehaald wordt en lekkere snoepjes krijgt en niet te vergeten:heel veel knuffeltjes.

Zo af en toe wil ze dan wel wat terug doen.

Vannacht hadden we de deur naar de trap niet goed dichtgedaan en mevrouw sprong, luid spinnend

op het bed.Oei,dacht ik,half slapend, misschien was ze al boven en hebben wij de deur dicht gedaan en kan ze niet meer naar buiten.Dus ,half slapend mijn bed uit en de trap af, waar de deur open stond.

Pukkie dartelde ,al mauwend en knorrend, om mijn voeten.

Nadat ik haar beneden had gezet en de deur dicht, sloop ik weer naar boven.Ik stapte de bovenste trede van de trap ad, de overloop op en voel iets zachts onder mijn linkervoet.

Huh, jesses.Een mens kan hoogspringen, ook slaperig

Deed snel het licht aan en zag, dat ik met mijn slaperige hoofd, op een dooie muis had gestaan, die Puk weer als dank naar boven had gesleept.

Nou geloof me, je bent klaarwakker.Ik meteen op de knietjes, blazen en tikken,maar nee, helaas het beestje was echt gaan hemelen.

Zonde, ik vind muisjes leuk, alleen geen dooie, brrrr.

Lief stond dus naast me ,met een stuk papier, om het lijkje naar beneden te brengen.

Kijk, ik ben dol op Puk, maar nu moet ik haar toch maar leren, om naar de bloemist of banketbakker te gaan, als ze me wil bedanken.