Ik ben claire, en gebruik soms ook wel de schuilnaam keitje.
Ik ben een vrouw en woon in kapellen (antwerpen natuurlijk!!!!!) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kleinkindjes en pcke.
hou van gedichten en ben gek op mijn kindjes en kleinkindjes
Beoordeel dit blog
Ach, ik heb de grauwe luchten al zo vaak weer óp zien klaren stilaan heb ik met verdriet leren omgaan door de jaren
maar ik greep met hart en ziel het goud dat uit de hemel viel.
Er woont een clowntje in mijn hart, het is heel klein maar heel apart.
Het kan dansen en springen, lachen en zingen.
Heb je verdriet en moet je wenen, dan mag je het altijd eens lenen.
07-05-2006
jaren
Soms lijkt het me jaren, dat ik je zag, maar plots weer een gisteren, dan hoor ik je lach, en weet ik wat blijft en diep in me is, een leven in leegte, omdat ik je mis
roerloos, boom en blad en jij en ik mijn schat hier in dit landschap waar alleen de vogels praten hier staan we midden in de mei ik kan er met m'n pet niet bij dat er nog mensen zijn die and're mensen haten
Wat zit ik hier op deze stoel en achter de gordijnen, ik wil wel werken maar ik mag op deze magnifieke dag De zon toch niet voor noppes laten schijnen.
Vandaag is de lege fles, die is aangespoeld op het strand, gevuld met champagne. De lege kist is opeens vol blozende appelsienen. De dorre tak krijgt nieuwe bladeren. De jampot is gevuld met rijpe aardbeien. Het eenzame strand wordt overspoeld met feestelijke klank. Vandaag ben ik gelukkig
Ga nooit heen zonder te groeten ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit heen zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Zij was er ineens Geheel onverwacht En zij was de wereld De dag en de nacht De tafel en de stoelen Het brood en het bed Mijn eerste mijn tweede En laatste couplet De lach die ze lacht Is al bijna een kus Ze past in m'n armen Het sluit als een bus Ik hou van je, hou van je Stamel ik zacht dat is de liefde ze komt onverwacht je kunt haar niet zoeken niet vragen niet wenken niet organiseren en ook niets bedenken ze is er ineens geheel onverwacht en zij is de wereld de dag en de nacht toon
De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen en ied'reen vindt het heel gewoon dat wij weer bladeren krijgen we zien ze vallen naar de grond en dan opnieuw weer groeien zo heeft de aarde ons geleerd dat al wat sterft zal bloeien
Waar zal ik zoeken Naar het wonder in de dingen Naar de geheimen Van zijn eindeloos plan Als ik van alle teksten Die de vogels zingen Niet eens één enkele Lettergreep begrijpen kan
Liefde kun je niet verdelen in liefde zus en liefde zo Zij kent geen rangen en geen standen zij kent geen level, geen niveau Je kunt er niet mee marchanderen zij is geen loterij, geen spel Je kunt haar niet organiseren zij is er niet of is er wel
Als ik op de kalender kijk ben ik zowat versleten maar dat ik dat nog lang niet ben dat kan zo'n ding niet weten Want zijn steriele cijfertaal geldt zeker niet voor allemaal dus kijk niet naar dat cijfer-ding het leven is geen rekening
Nacht of avond, middag of morgen maak je om de tijd geen zorgen Kraaienpoten, grijze haren laat je drijven door de jaren En heb je lak aan de kalender als je maar kunt zeggen: Ik ben d'er
wist je ?... ik mis je meer dan ik zeggen kan zeg wist je ? dat hoort ook bij... houden van...
Klein vogeltje zwierezwaait hoog in de lucht Men hoort er zijn fluitertje schallen Een vleugeltje links en een vleugeltje rechts Om niet op zijn bekje te vallen.
Simon Knepper
Vandaag staat het in goud in het lenteblauw geschreven, het dood gewaande hout begint opnieuw te leven, een ouwe man zegt in 't plantsoen: 'Kijk, nou es an' als dat geen liefde is wat is het dan?
Een zomerdag een zomerdag een vlieger aan een touw een hemel met dat hele strakke spijkerbroekenblauw aan 'n zwierig draadje zweeft 'n rooie luchtballon hoog naar die gouwe koets van hare majesteit de zon
