Bloemke

ik zag nog een bloem 
daar aan de waterkant
wil je mij, was haar vraag

ik niet te flauw
nam haar in de hand
en fluisterde de woorden
je bent mooi, 

ik doe je in een vaasje
ze was echter snel verlept
ik had haar nek gebroken;
en dan ben je het haasje

het was van korte duur
deze intieme vreugd
ik verloor de zomer, zo puur
had me nog zeer intens
op de nieuwe liefde verheugd