In mijn Doka (variant op gedicht " De Duivel " )

in mijn donkere kamer
ontwikkelen zich bij tijd en wijle
beelden van onbekende aard
ook al lijkt de waarneming zuiver
en belicht onder de juiste hoek
soms groeit er ongewild
een boze duistere geest 
waarvoor ik ernstig huiver

het kan zijn
dat kleuren zijn opgelost
in zwart-wit denken
omdat de werkelijkheid
zich aan dromen botst
of zich in de stroom des levens
hecht aan lucht en
door het zoet wordt verleid

het zet mijn wereld op zijn kop
gevoelens zijn niet te bedaren
het blijft wachten
op een baken verderop
maar wellicht is het ook de tijd
die een en ander zal verklaren