Op een kier

ze staat aan mijn deur
haar vingers bewegen zacht;
de poort naar morgen 
wordt behoedzaam verschoven

een sleutel heeft ze in de hand,
had ze niet meer verwacht
verlengt zij de hoop
of komt ze mij vertellen
dat mijn jeugd is gevallen

"ja, fluistert ze 
rond jou 
stapelen zich 
te veel getallen
je geraakt allengs meer
aan het verleden gekluisterd"

"maar ik zal de deur niet sluiten
noch de houten luiken
dat beloof ik je, mijn waarde 
immers je blik is verre van dood"

"ik zie je wel meer staren
maar dat weerhoudt je niet
rijpe vruchten te vergaren
ook hang je iets uit het lood;
dat kan het leven verklaren"