Op een kier (2)

het is niet zo dat als
de ramen beslaan
en de deur zich sluit
het licht zich weldra dooft

wel voelt men op 
een andere wijze ieder
binnenkomend geluid, eerder
van het aardse beroofd

het neigt dan nog meer 
naar het trager zingen
van het eigen hart
het is meer de ruis van buiten
waarvoor de oorschelp zich sluit

het volle verstand lijkt 
in te krimpen
- dat is schijn - ;
de omgeving verliest haar kracht
alsof men praat zonder woorden

verlies vangt stilaan te stollen
verandert van kleur
het is het onreine beschimpen,
en heft grenzen op, 
men wordt mild 
en onkwetsbaar zacht

in het volmaakte
bestaat enkel nog rozengeur
het is dan al vertoeven -
in de eeuwigheid die wacht - :
op verlossing van zinnen,
en de ziel is ontdaan 
van zwaartekracht