Paris, La realité?

uit het zesde couplet
van het Wilhelmus:
“de tirannie verdrijven
die mij mijn hart doorwondt.”

Paris, La realité?

het lijkt dichterbij te komen
dat kruit van het verderf
wij stoppen met dromen
ervaren weer duidelijk de scherf
tussen goed en kwaad

het moet worden gezegd
zonder respect voor jezelf
en de ander kan het gif 
bij ieder naar buiten stromen

vrijheid gedenken wij 
daarom niet voor niets
en elk jaar weer
en niet alleen voor het
vrij uiten van het woord

(bestaat er wel een grens
dichtbij of verder weg
waar het individu ‘niet’
op enigerlei wijze
in zijn waardigheid
wordt verstoord)

de tirannie van de kogel
ondervindt nergens respect
maar welke universele waarden
stellen wij daar 'echt' tegenover
opdat vredelievendheid,
als van zelve, in ieder van ons
zal worden opgewekt