's Morgens is de tafel mooi gedekt wanneer we in de eetkamer komen, het is een aangenaam verblijf, samen met de spanjaarden nemen we afscheid van het lieftallig koppel en de honden. We lopen het stadje uit langs witte huisjes, soms zijn er verwijzingen naar paarden te zien, één keer per jaar wordt het stadje omgetoverd tot een bruisend centrum van de paardenwereld, dat duurt ongeveer 8 dagen. We volgen de pijlen door landelijke gehuchten en akkers, met veel paardenfarms, zand- en asfaltwegen wisselen af. Opmerkelijk is het vervallen landgoed Quinta da Cardiga, een herenhuis, 12e eeuws, donatie aan de tempeliers, oorsprongelijk was het terrein van een kasteel, het pand werd gerenoveerd in de 16e eeuw in een Renaissance landelijk paleis. In Vila Nova Barquina, in een klein cafétje zitten enkele mannen buiten op de bank, we houden halt, terwijl we iets eten en drinken vertellen ze wat over hun leven. In Antalaia moeten we door een groot bos, doorkruisen ecalyptusbomen, midden het bos is een groot deel afgebrand, geen pijlen meer, het is zoeken naar de juist weg. Na ongeveer 8 à 10km komen we terug op de weg, gelukkig is er een cafè, voor wat rust en versterking, het is drukkend warm. We volgen de pijlen naar Tomar, soms is het heel druk op de weg, nog enkele kleine steden en zien Tomar voor ons. Hier stappen we naar een tourist info, ze wijst ons de weg naar een privé Alberque, geen tweepersoonskamers meer, zelf zoeken dan. In Pensão Residensial União is er plaats voor ons in een mooie kamer, mijn hiel is bedekt met een grote blaar, ik krijg 2 verbandkisten van de uitbater (een lieve man) om te verzorgen.

11-06-2014 om 00:00 geschreven door eliane