gisterenavond zijn we voor een gesprek bij de specialist geweest hij zegt dat ze verschillende embolieen heeft gehad en dat ze daar spuitjes voor krijgt. ze reageet daar goed op, ze ademt niet meer zo benauwd. de dokter is niet van plan verdere onderzoeken te doen.de vraag was; wat nu ? alles wat ze daar voor haar doen kunnen wij ook, dus heb ik gezegd dat ze wat mij betrof gerust naar huis mag komen. waarschijnlijk zal ik daar weer comentaar op krijgen,want ze zullen af en toe moeten komen helpen. er wordt nu een sociaal plan en een behandeling opgestart en dan zou ze naar huis mogen.ik ben oprecht blij, en moeder ook, ze onthoud niks maar vandaag zei ze dat ze volgende week naar huis mag,ze was tot tranen toe ontroert, ik denk dat ze altijd gedacht heeft dat ik haar in de steek zou laten. er moet eerst nog wel van alles geregeld worden, bovendien zal ik mijn reis naaar spanje wéér moeten annuleren,wat zal mijn zoon boos zijn. maar ik heb altijd gezegd dat mijn moeder op de eerste plaats kwam,natuurlijk vind ik het jammer, ik ben dit jaar maar één keer geweest, ik hoop dat hij het begrijpt.het zal denk ik niet zo zwaar zijn als toen met haar longontsteking, ze kan niet meer uit bed, dus alles gebeurt in bed, ik moet haar niet meer tillen, en ik gebruik de babyfoon weer, dus ik denk dat het wel mee zal vallen, deze avond ga ik haar helpen met het eten, dus misschien zie je me vanavond nog
