Weeral vele maanden zijn voorbijgevlogen zonder iets te schrijven in mijn blog. Ik ben toch onverbeterlijk. Graag zou ik alles eens deftig op een rijtje krijgen, maar het lukt me gewoonweg niet. Nochtans heb ik zeer goede vooruitzichten in het herinrichten van mijn leven.Kort nadat we uit verlof gekomen zijn in september vanuit Ameland (trouwens een vakantie om nooit meer te vergeten, zo mooi, zulk mooi weer en zoveel gefietst !) heeft mijn partner voorgesteld om te verhuizen naar Blankenberge. Ik was verrast, maar na een korte tijd ging ik akkoord en zie ik er naar uit om alles hier op te ruimen en naar zee te gaan wonen. Maar... wat moet er dan gebeuren met mijn schoentjes? Dat is iets waar ik nog niet volledig uit ben. Ik doe ze niet graag weg, maar ik denk dat ik daar geen plaats genoeg heb. Dus ben ik nog altijd aan het denken wat ik ermee zal doen. Weggeven, een stapelplaats zoeken, iemand die ze verder wil verzamelen, ik weet het niet. Ik heb nog tijd tot het najaar, maar dan is het zover en moet er iets gebeuren.
Weeral vele maanden zijn voorbijgevlogen zonder iets te schrijven in mijn blog. Ik ben toch onverbeterlijk. Graag zou ik alles eens deftig op een rijtje krijgen, maar het lukt me gewoonweg niet. Nochtans heb ik zeer goede vooruitzichten in het herinrichten van mijn leven.Kort nadat we uit verlof gekomen zijn in september vanuit Ameland (trouwens een vakantie om nooit meer te vergeten, zo mooi, zulk mooi weer en zoveel gefietst !) heeft mijn partner voorgesteld om te verhuizen naar Blankenberge. Ik was verrast, maar na een korte tijd ging ik akkoord en zie ik er naar uit om alles hier op te ruimen en naar zee te gaan wonen. Maar... wat moet er dan gebeuren met mijn schoentjes? Dat is iets waar ik nog niet volledig uit ben. Ik doe ze niet graag weg, maar ik denk dat ik daar geen plaats genoeg heb. Dus ben ik nog altijd aan het denken wat ik ermee zal doen. Weggeven, een stapelplaats zoeken, iemand die ze verder wil verzamelen, ik weet het niet.
