Onze directeur is een goed mens. Daarvan heeft hij vandaag zeker het bewijs geleverd. Hij heeft een van de voorbije dagen blijkbaar een bestelbon getekend, waarmee hij rollen toiletpapier niet via de reguliere leverancier, maar via een of ander goed doel liet leveren. Niet Music for Life, maar iets kleinschaligs, een plaatselijk initiatief. Helaas moet er toch iets mis gelopen zijn. Met zijn zwierige handschrift vulde hij galant "5" in bij de te bestellen hoeveelheid... Alleen moet hij uit het oog verloren zijn dat er besteld moest worden per pallet, en niet per pak! Er was dus uiteraard enige verwarring toen een koerier deze voormiddag zijn bestelwagen begon uit te laden... Hij bleef maar aandraven met toiletpapier, en al vlug werd de inkomhal te klein om er nog vlot te kunnen passeren. De medewerkers moesten voetje voor voetje langs elkaar heen schuifelen, alleen zo kon je nog ergens naartoe! Het duurde eventjes voor de directeur, die in een bespreking zat, naar de hal kon komen, en nog wat langer voor hij door had dat de vergissing bij hem lag... De koerier weigerde de papierberg terug in te laden, en zo komt het dat er de hele dag door gegniffeld werd over onherstelbare schade aan het regenwoud, en over de darmen van Paul (een collega die zich toch wel erg vaak terugtrekt in de toiletten, en daar altijd een Marlborogeurtje achter laat). In de loop van de namiddag liet de directeur een opslagruimte vrij maken voor de nieuwe aanwinst, maar ik denk dat er nog wel een paar weken grappen te horen zullen zijn over zijn buitengewone gulheid voor dit goede doel.