Alles gaat voorbij in dit leven En wat voorbij is komt nooit weer terug De tijd drijft ons voort en gaat zo vlug Het aardse leven duurt maar even. Uren, dagen, maanden vliegen voorbij En niemand die dit tegen kan houden Wij kunnen de tijd nooit vasthouden In deze, drukke,gejaagde maatschappij
Alles gaat voorbij, leven en dood Eens zal ook deze wereld vergaan Maar Gods liefde blijft altijd bestaan En Hij wil ons redden uit de nood.
Want wij geloven: Na dit leven is er meer God heeft ons een toekomst beloofd Een leven waar het liefde vuur niet dooft Volmaakt geluk, altijd, bij God onze Heer.
Zoals je weet zijn we dicht bij Mijn verjaardag, elk jaar wordt die door jullie gevierd. Gedurende die tijd geven jullie elkaar veel cadeautjes,is er muziek ter ere van Mij en het eten is uitstekend.
Het is fijn te weten dat in ieder geval er mensen zijn die Mijn verjaardag niet vergeten zijn. Vroeger wist iedereen nog de reden van Mijn feest, en waren ze dankbaar voor alles wat Ik voor ze deed. Maar in deze tijd weet bijna niemand dat meer. Families en vrienden komen bij elkaar en hebben een fijne tijd samen.
Ik kan me vorig jaar nog herinneren....
Het was groot feest met mooie gedekte tafels, heerlijke gerechten, fruit, noten en chocolade, gebak en drankjes. Ook de versieringen maakten het extra feestelijk.
Maar weet je, Ik was niet uitgenodigd.
Ik was wel de ere gast maar men was vergeten Mij een uitnodiging te sturen.
Het feest was ter ere van Mij, maar Ik was er niet bij. Terwijl Ik er zo graag bij geweest zou zijn.
Om je de waarheid te zeggen, verbaasde het Me niet, want al de vorige jaren vond Ik de deur gesloten. Omdat Ik niet was uitgenodigd, besloot Ik toch stilletje binnen te gaan en in een hoekje naar het feest te kijken. Iedereen was aan het drinken, men vertelde elkaar moppen en ze lachten overal om. Ze hadden het geweldig.
Tot overmaat van ramp, kwam er een dikke man in n rood pak binnen, hij had een lange witte baard. En hij riep steeds HO HO HOen hij leek dronken.
Hij ging op een stoel zitten en alle kinderen kwamen aangerend alsof het feest voor hem was.
Om middernacht omhelsde iedereen elkaar, Ik stak Mijn armen wijd uit en wachtte tot iemand Mij zou omhelzen...maar niemand dacht eraan.
Toen gingen ze de pakjes uitpakken en Ik keek of er voor Mij een pakje bij was, maar nee!
Hoe zou jij je voelen als je jarig was en iedereen kreeg n cadeautje behalve jij, de jarige?
Toen begreep Ik dat Ik niet welkom was en ging stilletjes weg.
Wat zou Ik het fijn vinden als je de komende kerst Mij mee liet vieren. Dat Ik mee mocht delen in het feit dat Ik meer dan 2000 jaar geleden geboren werd, om voor jou te sterven aan het kruis, zodat jij mag leven. Mijn enige wens voor kerst is:
Dat jij dit gelooft met je hele hart.
Ik zal je wat vertellen.......Ik ben zelf een feest aan het voorbereiden, een feest zoals geen mens kan bedenken. Ik ben al bezig met de uitnodigingen te schrijven en er is ook een uitnodiging voor jou bij.
Ik zal je naam schrijven met gouden letters in een groot gastenboek. alleen diegene die in dat boek staan mogen binnen komen en meefeesten.
Diegene die Mijn uitnodiging niet aannemen, laat ik buiten staan.
Bereid je voor, want als alles klaar is, begint het feest. Ik houd van je.
Ik wil zo graag iets voor je doen Hierbij stuur ik je in ieder geval een dikke zoen! er zijn vaak moeilijke tijden, maar juist dan wil ik je helpen die rotgevoelens te bestrijden. Ik weet dat het niet gemakkelijk is. Pijn, verdriet en eenzaamheid. ik help je tot in de eeuwigheid! Doe ik met het gevoel dat komt vanuit mijn hart. Woorden gaan door mijn hoofd, weet wat ik je heb beloofd. Ik zal er altijd voor je zijn. Samen delen we in de pijn die wij op dit moment beleven. ik zal je al mijn vrienschap geven!"
Ik heb thuis een potjeÂ… op dat potje staat verdriet, ik doe er vaak verdrietjes in als ze klein zijn huil ik niet!
Steeds als er iets tegen zit of er gebeurt iets wat ik niet wil open ik het potje en gooi het in heel stil
Maar gisteren was de laatste druppel, even net iets te veel, van al die stukjes klein verdriet kreeg ik een brok in mijn keel. Mijn hand begon te trillen, `t verdriet vloog uit de pot, een traan begon te rollen ik voelde mij erg rot!
Een onbedaarlijk snikken deed me beven overal ik zat echt tot m`n haren, diep in het dal! Het was met roodomrande ogen toen ik mijzelf weer rustig kreeg. Opgelucht keek ik naar mijn potjeÂ… het potjeÂ…dat was leeg!!!
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn man zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek. Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak, en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak. Nou mijn man was heel tevreden, over wat ze met me deden. De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag, want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg, liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen, minstens zo'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel heel strak in mijn vel.Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker,.... ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames, laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken Met glad gestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit van binnen!
Ik ben rika, en gebruik soms ook wel de schuilnaam sharika en rikja.
Ik ben een vrouw en woon in lelystad (nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 02/03/1937 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computeren-kaarten borduren haken en mijn sites onderhouden..
Foto gemaakt in 2010
En dit is mijn man Jan die alles voor mij doet. -----------
De liefste man ben jij voor mij de liefste die er is toen ik aan jou mijn hart verloor sloeg ik de plank niet mis Ik houd van je ogen en je haar van het kuiltje in jouw kin maar 't is ook om je warme hart dat ik je zo bemin.
Onze dochter-en zoon Sylvia------Edwin
Onze kinderen. Twee kinderen waren voor ons bedacht, hun geboorte was voor ons een pracht. Hen groot brengen dat was een kunst, maar voor ons een ware gunst.
Ik wil zo graag iets voor je doen
Ik ben rika, en gebruik soms ook wel de schuilnaam sharika en rikja.
