Zet u gezellig bij en geniet van dit warm rustgevend plekje.
Hallo ! Ik ben Jeanne ! nicknaam (shelly) Sinds kort is chin-tzuke "Tommeke" bij ons Kleine deugniet maar zo lief
Ik ben woonachtig in het hageland, getrouwd met Marcel 1 dochter en Zoon met vrouwtje Sandra Hobby's;Tuinieren,uitstapjes, Weekendje erop uit, Fietstochtjes wandelen met Tommeke etentje,lezen, TV kijken, favoriete soap (thuis) kruiswoordraadsels en natuurlijk mijn blogje.
Ons hofke is ons rustgevend
plekje
Gouden jubileum !
Zoeken in blog
We zijn de 27de week van 2024
+ Shelly 9-9-06
+ Kenzo 24-6-07
Bij elk afscheid zullen tedere uiterlijkheden taal en teken zijn van onverbrekelijke trouw...
Ik ben Ik, Ik ben niet volmaakt, Ik ben niet perfect, Maar zo ben ik, Ik weet wat ik wil, Soms ben ik erg druk, En soms weer heel stil, Om mij te leren kennen, Moet je dit leren, Ik ben Ik, En zo moet je me maar accepteren
Jij bent
Jij bent mijn straaltje zon, in mijn donkere bestaan jij bent mijn ster, bij een heldere maan jij bent mijn schouder, om op te huilen jij bent mijn thuis, om in te schuilen. jij bent mijn steun, mijn toeverlaat jij bent mijn vriend, mijn kameraad.
Woorden zijn zo beweeglijk als het licht zo licht en los als wind in hoge bomen als wind en as, wat stof zonder gewicht geruis van vlucht en vorm van gaan en komen Woorden? Ze raken maar het oppervlak hun vaste grenzen houden ons gevangen ze zeggen iets, de rest blijft blak, laat ons tussen licht en donker hangen alleen de stilte kan alles beginnen en leert dat zwijgen ook kan zijn beminnen.....
Vriendschap.... geeft een allesomvattende warmte die bovendien mild is en een bestendige en rustige tederheid...
Een nieuwe bewoner een lief steenuiltje Mooi he!!
De echte stilte is vevuld van liefde: de stilte die bidt... de stilte die waakt... de stilte die vergeeft.
Zussen en schoonbroers samen een weekendje erop uit Gezellig !
Rob met zijn dochtertje Ilana
Elke echte liefde is de geschiedenis van een groot geduld.
Doornen zijn de ondeugende gedachten van de bloemen
Rob en Wanna... en Stanneke
Ik ben dankbaar voor het 'gewone' dat zo wonderbaar is...
Onze gele kanariepiet We noemen hem...Fritske Hij is onze wekkerradio met mooi gezang om de dag te beginnen
Ik ben lid van...The Blog World Op nr.121 kan je mij vinden om je stem uit te brengen Alvast bedankt.
zussen met partner in feeststemming
Blog vertalen in 9 verschillende talen Klik hierboven !
Ann...25.000ste bezoekster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Zoeken met Google
Golden Retriever van de zoon en schoondochter, en vriendje van Shelly,
Marcel met één van zijn lievelings hanen Zijn hobby is haantjes zingen Je moet kunnen raden hoe dikwijls je haan kraait op een bepaalde tijd...en met veel geluk heb je prijs.
Tuinfoto van dochter Karine,
Schoondochter Sandra
Kenzo in kerststemming samen met zijn baasje
Shelly op wandel,
Herinneringen verzoeten het leven, maar...alleen de vergetelheid maakt het mogelijk Alle triestigheid gaat op den duur doch over in een zoete herinnering.
Mijn ouders...! Zoete gedachtenis Wanneer je je ouders verliest, is het alsof een stukje zon voorgoed uit je leven verdwijnt.
Categorieën
ik begin te gapen dus het is tijd dat ik ga slapen fijn mijn warme bedje in en morgen weer een nieuw begin vannacht ga ik dromen van alle leuke dingen die gaan komen ik ben nu echt moe maar wou je dit nog even zeggen: slaap lekker en droom zacht nu ik je dit heb gezegd doe ik mijn ogen toe, welterusten.
Groetjes ! Tot een volgend bezoekje .
Het nieuwe jaar is gekomen
In wensen van elke taal.
Misschien kan men dromen
Zo schrijft ieder zijn levensverhaal.
Het vijvertje in mijn tuin
schept een diepe rust.
’t Ligt onder een groene bomenkruin
’t is er veilig en knus.
Valentijntje, Valentijn,
wat heerlijk om verliefd te zijn.
Een hartje hier, een roosje daar,
als we maar begrijpen elkaar.
Het nieuwe jaar is gekomen
In wensen van elke taal.
Misschien kan men dromen
Zo schrijft ieder zijn levensverhaal.
Wat had men gedacht
dat eeuwige jeugd bestaat?
Wat de zomer eenmaal bracht
doch…met de herfst vergaat.
Indien je positief blijft bouwen aan het leven, kan een handicap geen spelbreker zijn, alleen door steeds het beste van jezelf geven, krijg je als overwinnaar al die tegenslagen klein.
Een kaarsje voor stil diep verdriet,
voor de sporen dat het achterliet,
een schouderklopje bied ik je aan,
om vol moed verder te blijven gaan.
Je integere warme blikken,
je aanmoedigend knikken,
jouw knipoog om iets klein,
versterken mijn zelfzeker zijn.
Er is geluk en er is verdriet
Geen van beide dat men ziet
Beide zijn slechts een gevoel
Het ene warm, het andere koel
Beoordeel dit blog
Shelly's Rustgevend Plekje
04-02-2007
Nieuwe week
Als je even niet meer weet Hoe het verder moet Een bezoekje aan mijn blogje Geeft je steeds weer moed...
Alweer het laatste weekend van Januari, even bladeren naar een bladzijde uit mijn leven naar de jaren...60
Na een week vroeg uit de veren om te gaan werken rinkelde mijn wekker 's ochtends een paar uur later en begon de zaterdag meestal met een fietstochtje naar de markt van Sint- Truiden samen met mijn zus Bij slecht weer durfde wij wel eens autostop doen het probleem was toen dat de auto's niet zo talrijk reden als nu maar met onze charmes lukte dat vrij gemakkelijk en duurde het niet lang of we waren op bestemming Recht naar de stoffenkraam...drie meter stof voor 100 fr wat garen, tirette,knoopjes of kraaltjes en dat was het.. In gedachten zagen wij ons er al mee swingen Vlug terug want er was werk aan de winkel Thuis werdt de naaimachine bovengehaald.Mam schudde het hoofd...toch weer geen stof meegebracht zeker...? Toch wel, en terwijl mijn zussen de wekelijkse schoonmaak deden was ik paraat met naald en draad Naarmate de kleedjes vorderde,was de dag ook voorbij
Zondag was toen echt een Zondag, met je goeie kleren aan naar de mis en daarna de nodige afspraakjes maken om 's avonds een dansje te wagen op de tonen van het orgel in een of ander kermistent 20 uur was vertrekuur...fier in onze nieuwe kleedjes poseerde mijn zus en ik en met de nodige flair rond Mam die even kwaad toekeek om daarna glimlachend, goedkeurend te zeggen Ze zijn toch weer net hé !!!
Of die avond succesvol verliep is voor een volgend verhaal
Met de zachte temperaturen van de afgelopen dagen gaan mijn gedachten terug in de tijd naar mijn jeugdjaren
Hele koude winters...de leuvense stoof stond roodgloeiend. 'Avonds allemaal errond met onze voeten op het onderste deel van de kachel Mam met een brei of stopwerk en Pa die zat in te dommelen, de verhalen gingen over het leven van alledag, de koeien, kippen, varkens enz Zondagavond was het dikwijls kaartavond. Het parochieblad werd van onder tot boven gelezen meerdere avonden werd het rozenhoedje gebeden, mijn zus bad de voorbede en wij baden..luid genoeg na
Tijd om te gaan slapen nog even naar 't toilet (buiten) -Jullie kennen dat nog wel ; een houten wc met deksel, deurtje met een hartje uitgezaagd, gazettepapier aan een nagel en dat was het Vlug terug binnen eer onze billen bevrozen en naar boven Dus trapke op, valluik open en toe,een heet strijkijzer mee in een dikke doek gewikkeld Het zolderkamerke met bloemekesbehang... een bed met stromatras, een stoel, kapstok, wijwatervatje, wat prentjes met punaises vastgespeten, wc pot...(denk maar niet dat dit gebruikt werd, véééééél te koud) een klein buitenraampje We kropen in bed, mijn zus en ik dicht bij elkaar, onze voeten tegen het strijkijzer, meedere dekens om wat warm te hebben. Boven ons hoorden we de wind die gierde tussen de pannen door. 's Morgens slaperig naar beneden, ons wassen aan de waskom, met een stuk sunlicht zeep, tandenpoetsen was er niet bij, Dan aan tafel voor een zelfgebakken boerenboterham, goed gesmeerd met boter, een snee spek, warme melk en we konden er weer tegen
Buiten werd een sneeuwman gerold,sneeuwballen gegooid,gesleéen op grachten en beken...allemaal dingen die niet meer bestaan Toen waren de winters lang en koud, de luxe was minimaal, doch een best gezellige tijd... zeker in mijn herinnering...
Is mijn verhaaltje jou ook bekend, graag een reactie ! Fijne Zondag met veel liefs Shelly...
Dank je wel, geleende schouder Dat ik even leunen mocht Dat ik even klein mocht wezen Dat een hand de mijne zocht Dank je wel, troost zonder woorden Voor het simpele stille zijn Voor het trachten mee te dragen Mijn vreugde maar ook mijn pijn.
Kerstman wordt aangekleed Straks is het weer zijn feest Overal ten landen worden weer versterkt de banden van vrede, vriendschap, liefde en zomeer Klinkt het keer op keer...
Stilte tot tweespraak, wij wonend in elkaar woorden van daglicht vindend schikkend de tijd tot orde spaarzamer in gebaar
Onder hunker en arbeid gebogen twijfel soms tussen ons in schuil gingen wij nietemin in elkanders onvermogen als onder een dak van ooit en vrede einde was telkens een begin
Gegeven elkaar de dagen de huiver en het vuur wetend allezins liefde is beurtelings alles wagen enkel de dood heeft zijn uur
De dood is de laatste dief ik kan met de adem van jaren zeggen... maar niet verklaren...
Dank je wel, geleende schouder
