Sinds ik de opdracht kreeg om de redactie te verzorgen van de vormingssite Empathische Zorg heb ik een selectieve aandacht voor wat zich afspeelt tussen zorgverleners en patiënten/bewoners en hun familie.
Vele van die punten verwerk ik in de afleveringen (nu al vijf )
http://users.telenet.be/siti4/Dr.%20MM%20empathische%20zorg/HomeEzorg.htm
Onlangs hoorde ik een 'praktijkervaring' van een patiënt (mannelijke bedrijfsleider, zestig jaar): Ik lag klaar wakker in het ziekenhuisbed, toen twee zorgverleners over mijn hoofd heen een pittige dialoog begonnen. Hoe zwaar ze dienden te werken voor een loon en een werkomgeving die niet in verhouding was. Beiden waren het met elkaar roerend eens: ze hadden een rotjob in een rotkliniek.
Ik heb wel al meegemaakt dat je in kliniek soms afstandelijk wordt behandeld, hoewel ik toch meestal niet te klagen had. Maar dit keer liep dit de spuigaten uit. Ik had echter niet het lef en vooral de goesting om na deze zorg er hen attent op te maken. Ik vraag me nu nog af wat ik best had moeten doen. Wat zou jij gedaan hebben? vroeg hij aan mij.
Ik stel deze vraag geregeld aan anderen. De antwoorden zijn erg verschillend. Over een zaak is iedereen het eens: dat dit allesbehalve professioneel was en met weinig of geen respect voor de patiënt.
