Sinds ik de opdracht kreeg om de redactie te verzorgen van de vormingssite Empathische Zorg heb ik een selectieve aandacht voor wat zich afspeelt tussen zorgverleners en patiënten/bewoners en hun familie.
Vele van die punten verwerk ik in de afleveringen (nu al vijf )
http://users.telenet.be/siti4/Dr.%20MM%20empathische%20zorg/HomeEzorg.htm
Onlangs hoorde ik een 'praktijkervaring' van een patiënt (mannelijke bedrijfsleider, zestig jaar): Ik lag klaar wakker in het ziekenhuisbed, toen twee zorgverleners over mijn hoofd heen een pittige dialoog begonnen. Hoe zwaar ze dienden te werken voor een loon en een werkomgeving die niet in verhouding was. Beiden waren het met elkaar roerend eens: ze hadden een rotjob in een rotkliniek.
Ik heb wel al meegemaakt dat je in kliniek soms afstandelijk wordt behandeld, hoewel ik toch meestal niet te klagen had. Maar dit keer liep dit de spuigaten uit. Ik had echter niet het lef en vooral de goesting om na deze zorg er hen attent op te maken. Ik vraag me nu nog af wat ik best had moeten doen. Wat zou jij gedaan hebben? vroeg hij aan mij.
Ik stel deze vraag geregeld aan anderen. De antwoorden zijn erg verschillend. Over een zaak is iedereen het eens: dat dit allesbehalve professioneel was en met weinig of geen respect voor de patiënt.
22-10-2012
Grafkruisjes weg: kwaad en ongerust
Grafkruisjes weg: kwaad en ongerust
Gisterenmiddag onder een stralende zon, ging ik naar het graf van mijn vrouw in Wilrijk (Antwerpen). Alles zag er normaal en zelfs kleurrijk uit met de bomen, struiken en planten in eerste herfstdracht.
Tot ik zag dat het koperen kruisje weg was op het graf dat ik bezocht. Ik kon dit eerst niet zo goed zien, want de afdruk was nog duidelijk te merken op de grafsteen. Ik kon mijn ogen niet geloven Toeval of geen toeval? Ik keek links en rechts en in andere rijen en telkens het zelfde triestige beeld.
Bij navraag bleek dat dit enkele maanden geleden gebeurd was.
Ik was kwaad: wie haalt het in godsnaam uit om zoiets te doen? Zelfs de doden (en de familieleden en de bezoekers) worden niet met rust gelaten.
Ik weet wel: grafschennis (hoe 'miniem' ook, zoals hier of het wegnemen van kleine beeldjes en planten) is van alle tijden en van alle culturen. Maar dit blijft knagen en hangt in mijn herinnering als een stukje prikkeldraad.
13-09-2012
Eieren, thee, melk en brood en Reinaert de Vos
Eieren, thee, melk en brood en Reinaert de Vos
Naast de grote dieetdiscussies van de laatste weken, maanden in Vlaanderen ( bijv. De voedselzandloper K. Verburgh) lees en hoor je geregeld informatie over kleine voedingsvragen die nogal wat tegenstrijdige antwoorden opleveren. We proberen zo objectief mogelijk hier enkele tips te geven, geschikt voor modale volwassenen in 'onze' samenleving. Sommigen (K. Verburgh, W. Willett) halen Azië aan waar miljoenen geen melk drinken, zonder gezondheidsnadelen. Let wel dat geldt voor India, waar er andere levensomstandigheden zijn en blijkbaar tevens alternatieven voor melk. Als slot een knipoog naar Van den Vos Reynaerde (Reinaart de vos), het hoogtepunt in de Nederlandse middeleeuwse literatuur.
Thee is op water na de meest gedronken vloeistof ter wereld en bevat krachtige antioxidanten, de flavonoïden, die het lichaam helpen bij het neutraliseren van schadelijke vrije radicalen die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de veroudering van de cellen. Wanneer de vrije radicalen te talrijk worden, dan kunnen zij de veroudering van de cellen bevorderen. Tip: thee (groene, zwarte) voldoende lang laten trekken, ongeveer 4 minuten, meer minuten geeft niet veel extra voordelen, wel een bitterder smaak (smaak van oude sokken). Sloten thee drinken is niet echt nodig, afwisselen met water (uit de kraan) is prima.
Voor eieren, melk en brood: gaan niet in op de discussie voor of tegen. Veel hangt af van de levensomstandigheden, land en de persoonlijke toestand.
Eieren: "nu" wordt aanvaard dat af en toe een ei wel kan. Hier merk je dat de opvattingen daaromtrent veranderen. Tip: matigheid en let op het bakvet (verminderen).
Melk Tip: matig (verminderen) gebruik, halfvolle melk is OK. Brood Tip: bruin brood wordt aanbevolen. Matig het smeersel en het beleg, vermijd suikers en verzadigde vetten.
Conclusies Voor thee, eieren, brood, melk geldt: matigheid, met verstand omgaan.
Eventueel zoeken naar gezonde varianten. Gebruik informatie van artsen voedseldeskundigen, weet dat er geen definitieve antwoorden zijn en dat er momenteel weinig betrouwbare metingen zijn over de langere termijn effecten van preventieve acties van gewijzigde eetpatronen.
Knipoog naar Reinaert de Vos Mate is tallen spele goed. deze oude zegswijze staat in Reinaert de Vos en komt uit de mond de sluwe Vos Reinaert tot Bruun de Beer.
12-09-2012
Bewegen, altijd maar bewegen
Bewegen, altijd maar bewegen
Men dramt het in de hoofden van jong en oud: meer en beter bewegen. Voor personen die wat ouder zijn en de sedentairen (personen die weinig of niet bewegen) is bewegen samen met gezonde voeding belangrijk. We weten dit wel, maar hoe komen we er toe en hoe houden we dit vol. Vooral dit laatste aspect trekt de aandacht van de bewegingsspecialisten. Ziekenfondsen geven soms een tegemoetkoming voor bewegingssport. Een slogan van hen liegt er niet om: Niet bewegen is even slecht als roken. In hun websites en publicaties vind je meer informatie over hun acties (al of niet in groepsverband) omtrent wandelen - trappen nemen - fietsen - lopen zwemmen soms zijn er speciale projecten voorzien voor gezamenlijk bewegen. Ook het Vlaams Instituut voor Sportbeheer en Recreatiebeleid vzw is zeer actief. Surf naar http://www.isbvzw.be/ Werknemers en gepensioneerden krijgen soms tegemoetkomingen voor fitness. De keuze van een passen fitnesscentrum is belangrijk. Dat hangt samen met de ligging, het publiek en de begeleiding. Het meest succes hebben de loop- en fietstoestellen voor algehele conditieverbetering; vetverbranding en afslanken (spinning, aerobics, cardiofitness etc.); versterking van spiermassa (bodybuilding). Fitnessapparaten: hometrainer - loopband - indoor-roeier, de crosstrainer, trilplaat. Men kan ook thuis bewegen: trappen, of al of niet met apparaten opdrukken en buikspieroefeningen. touwspringen, stretchen enz.. De toestellen die ons al jaren lang het meest aanspreken zijn de fietsen, de loopband van de crosstrainer. Dat laatste toestel geeft: vooral belasting voor de benen en de schouders en spieren van de romp (rug, zij, buik): armen en de benen worden gebruikt door voortschuivende beweging, wat gelijkend op langlaufen. Prima voor de hart-long-conditie - cardiofitness -; bij een lagere intensiteit en langere trainingsduur is er vooral voor vetverbranding. Vooraf een gesprek met de huisarts is aangewezen en met de bewegingscoaches in de fitness. De begeleiders, de uitleg bij de toestellen en vooral de initiatie van de begeleiders en de andere bezoekers informeren je. Meestal is er een evenwicht van mannen en vrouwen; voor oefeningen die in de richting gaan van bodybuilding zijn er minder vrouwen. Het succes van gezamenlijk dansen zoals salsa en zumba is meestal tijdelijk. Wat altijd succes heeft zijn de gezamenlijke fietsoefeningen.
Men probeert jongeren aan te trekken door aangepaste tarieven, wat nu al geldt voor 55+. Tot rust komen in een fitnessruimte zit er niet in: er is meestal een muziekachtergrond en op vele toestellen is een tv-monitor. Soms is er een combinatie met sauna: meestal gemengd, al vormen de vrouwen de minderheid; in principe: eerst douchen, geen kledij wel handdoeken. Een zwak punt is dat het douchen vaak achterwege wordt gelaten omwille van het comfort en de tijd.
Het sociale komt vooral door het samen zijn en het achteraf ets (gezond) drinken. Al jaren ga ik als senior naar een fitness (al moet ik me vaak min of meer dwingen) en probeer anderen te overtuigen dit als een interessante mogelijkheid te zien (zeker om vol te houden), in het kader van bewegen, altijd maar bewegen...
11-09-2012
Brugge - nieuw: Historium - Opening op 25 november 2012.
Brugge nieuw: Historium - Opening op 25 november 2012.
Historium in Brugge van Hans Vandamme, medeoprichter. Surf naar www.historium.be "Het Brugge van 1453 proeven alsof je er middenin staat. Beleef de magie van de Middeleeuwen. Dit moet uitgroeien tot een nieuw cultuurhistorische attractie op de Brugse Markt."
Opening op 25 november 2012.
Bekijk de trailer (1 min.) en een samenvatting van de inhoud en de personages. We pikken daaruit de figuren van Anna en Jacob. " Anna (Clara Cleymans): zij is de maagd met de gouden haren die als model zal dienen voor het schilderij De Madonna met kanunnik Joris van der Paele van Jan van Eyck. Haar frisse schoonheid maakt een overweldigende indruk op Jacob, de leerjongen van de schilder. Een spannend liefdesverhaal ontluikt. Jacob (Lander Gyselinck): de achttienjarige leerjongen van schilder Van Eyck hoeft alleen maar het model voor de madonna en een zending op te halen in de haven. Hij wordt op slag smoorverliefd op haar. En alles valt in duigen. Zal hij ondanks zijn stunteligheid zijn dromen kunnen waarmaken?"
Wij kijken er al naar uit.
06-09-2012
Selectieve aandacht voor de media voor en na de reis: Denemarken
Selectieve aandacht voor de media voor en na de reis: Denemarken
Als je naar een land/regio reist selecteer je informatie in de media voor en na de reis. Voor Denemarken waren dit bij ons drie items: Denemarken staat aan de top voor de benzineprijzen; er zijn de laatste jaren belangrijke gemeentefusies geweest en een dramareeks van de Deense televisie die met veel lof werd ingeleid: Borgen (Canvas - serie vanaf 5 sept. 2012). De benzineprijzen waren hoger dan in België en daarenboven sterk onderhevig van pomp tot pomp. Meest in het oogspringend was de hertekening van de gemeenten. Dat viel ons vooral op in Noord - Jutland en in de omgeving van Aarhus. Bij navraag bleek dat dit een gunstige weerslag had op de bestuurskwaliteit en dienstverlening.
De nieuwe dramaserie Borgen was ook voor ons een echte meevaller en illustreerde treffend de rol van de spindoctors, van de vrouwen in de politiek (de Deense premier is een vrouw, ook in Borgen gaat het daarover) en het belang van de slotdebatten en samenhangende 'onthullingen'.
Het boeiende aan die selectieve aandacht is dat je meer en diepere verbanden en associaties legt met de reisherinneringen.
05-09-2012
Denemarken - Jutland: een overzicht: herkenbaar en toch apart
Denemarken - Jutland: een overzicht: herkenbaar en toch apart
Denemarken is geen voor de handliggende keuze voor een Belgische toerist. Niet zozeer omwille van de afstand (ongeveer 900 - 1000 km naargelang van vertrek- en eindpunt), wel omdat er weinig toeristische Deense toppers in ons geheugen steken. We kennen wel een aantal bekende Denen:Negen beroemde Denen: onze selectie zoals Hans Christian Andersen, Legoland - Ole Kirk Christiansen: in Billund, Søren Kierkegaard, Lars von Trier, Bjarne Riis wielrenner.
in het kader van het erfgoed en meer speciaal het kerkelijk erfgoed maakten we zesdaagse rondreis in Denemarken - Jutland. Dat viel ons bijzonder goed mee, ook al omdat het weer (eind augustus - begin september 2012) goed meeviel. Bij de thuiskomst komen de traditionele vragen: viel het mee, wat heb je meegemaakt ?... Dan vertel je verhalen en toon je foto's op de pc en je gebruikt sleutelwoorden om je verhaal in te kaderen: herkenbaar maar toch apart.
Herkenbaar: zee, stranden, fjorden, landbouw, middelgrote ondernemingen, sterke aandacht voor kunst, vormgeving, onderwijs, stadskernvernieuwing, erfgoed, kerkelijk erfgoed met de invloed en van de Reformatie. Apart: duur (gemiddeld toch een derde), niet zozeer de drank - in vergelijking met de buurlanden Noorwegen en Zweden veel goedkoper, want zij komen naar Skagen (uiteinde van Jutland) om zich daar te bevoorraden en goed door te drinken. De duurte komt door de soberheidpolitiek van de voorbije tiental jaren. Denemarken behoort tot verschillende Europese instellingen maar NIET tot de eurozone; ze houden vast aan hun nationale munt de kroon en ze zijn daar fier en nu 'gelukkig' om.
04-09-2012
Fototentoonstelling Vlissegem (De Haan): merkwaardige koppen in de weide
Vlissegem (De Haan): merkwaardige koppen in de weide
Als we naar de kust gaan rijden we meestal door Vlissegem De Haan. Met de wagen moet je voortdurend rekening houden met wegeniswerken/herinrichtingwerken en zo zagen in de dorpskern op een weide een merkwaardige fotoreportage van Vlissegemse koppen in de weide. We kwamen later opnieuw met de fiets, om alles van dichterbij en rustiger te bekijken en dat was een echte meevaller. We leerden zo de fotograaf Bart Michiels kennen, nu werkzaam in de VS en afkomstig van deze gemeente. Hij had in 1987 als afstudeerwerk een reeks fotos van typische Vlissegemse koppen gemaakt. Een selectie van de fotos werd in 1988 ter gelegenheid van 1000 jaar Vlissegem opgenomen in een boek. Op de weide vlakbij de kerk staan ze nu in volle glorie. Bij elke levensgrote foto staat uitleg over de persoon of personen en info waar ze woonden, wat ze deden en hun levensloop. Ontroerend, zo herkenbaar, van onder de kerktoren maar toch zo universeel.
Het is wel even zoeken naar de ingang (moet beter aangeduid worden) en de pancarte van de fotograaf kunstenaar zelf moet duidelijker aangeduid worden: hij staat wel in het midden van de tentoonstelling, zij het met een kleinere foto, maar dit valt niet genoeg op.
Er wordt ook geen route en nergens vonden we een foldertje (misschien in de dienst voor Toerisme ?) om nog eens te kijken of een website.
Van ons een hoge quotering: (een 8 op 10) ondanks de schoonheidsfoutjes.
Citizen Kane (1941): opnieuw bekeken
Gelukkig dat geregeld films zoals Citizen Kane (1941) geprogrammeerd worden zoals dit gebeurde op Arte half aug. 2012. Ik herinnerde me vaag enkele beelden, maar vooral het aureool dat dit tot nog toe de 'beste film' was. Op de lijstjes staat die film toch meestal in de top-5 van Beste Films. De film is in zwart - wit, wat voor mij geen probleem is, wel voor (bij navraag) jongeren. Er zijn plannen geweest om de film in kleur uit te brengen, maar deze plannen gingen niet door.
Het verhaal in de film is een zoektocht door een journalist om de verklaring te vinden voor de laatste woorden van Kane terwijl hij een blazen bolletje met dwarrelende sneeuwvlokken liet neervallen. De journalist gaat op zoek naar bekenden, vrienden, medestanders enz. Op het laatste vernemen we wat Rosebud (rozenknopje) betekende.
Vooral het laatste deel van de film kon me boeien: de verwoede strijd van Kane met zijn politieke en corrupte tegenstander voor het gouverneurschap. Aanvankelijk verloopt zoals gepland, zijn kiescampagne slaat aan: komaf maken met de heersende politieke corruptie en meer aandacht schenken aan de noden van de man in de straat. Ondertussen heeft Kane een eenvoudige zangeres ontmoet, die droomde van operazangeres te worden. Hij wordt door haar gecharmeerd en begint een geheime relatie. Zijn politieke tegenstander ontdekt dit en zal dit exploiteren. Kane kiest voor zijn nieuwe liefde en zijn vrouw scheidt. Hij trouwt later met zijn zangeres. Ondertussen laat hij een pronkerige (mythische) landgoed Xanadu bouwen, met een reuzegrote collectie kunst. Kane promoot zijn vrouw met geld, omkoperij enz. om haar carrière op goede banen te brengen. Zij ziet na een tijdje in dat hij de gunstige kritieken afkocht. Zij verlaat hem en hij blijft eenzaam achter.
Info Wikipedia: Citizen Kane is een film uit 1941, de eerste lange speelfilm van Orson Welles, die naast het regisseren tevens de film produceerde, meeschreef aan het scenario en de titelrol speelde. Citizen Kane wordt door veel filmcritici als 'beste film aller tijden' beschouwd. De film was vernieuwend in vele opzichten: verhaalstructuur, montage, de deep-focusfotografie maar ook het gebruik van grime en make-up. Citizen Kane gaat over het leven en werk van krantenmagnaat Charles Foster Kane, een personage dat waarschijnlijk gebaseerd is op William Randolph Hearst. In de film volgen we een journalist, die op zoek gaat naar de betekenis van zijn laatste woord, Rosebud.
De film vertelt het verhaal van Charles Foster Kane, een man die niet in staat is om liefde te uiten voor iets anders dan macht. Kane, een rijke krantenmagnaat (gespeeld door Orson Welles), sterft aan het begin van de film in Xanadu, zijn grote maar vervallen landhuis te Florida. Hij uit zijn laatste woord, Rosebud (rozenknopje), en een glazen sneeuwbol met een winterlandschap glijdt uit zijn hand. Een filmjournaal vertelt hierna het leven van Kane, zoals het bekend staat in de media.
Orson Welles was al bekend van zijn werk voor radio en toneel (onder andere van het hoorspel The War of the Worlds uit 1938) toen hij in 1939 op 24-jarige leeftijd een contract tekende bij RKO Pictures. met volledige creatieve vrijheid over zijn film: schrijven, regisseren en produceren, de acteurs uitzoeken, en kreeg het volledige recht om te mogen bepalen hoe de final cut (het eindresultaat) er uit zou zien.
De film wordt gezien als een pionier op het gebied van deep focus, een techniek waarbij zowel voorwerpen op de voorgrond, in het midden als op de achtergrond tegelijkertijd scherp (in focus) te zien zijn.
Na 1942 raakte de film in de VS in de vergetelheid, tot hij in 1946, na de Tweede Wereldoorlog, in verscheidene Europese landen werd uitgebracht.
Tegenwoordig wordt de film als een van de beste films aller tijden beschouwd.
Toekomst van ouderenvoorzieningen in Vlaanderen
Ouderenvoorzieningen in Vlaanderen
Denktanks zoals Itinera, bevoegde Ministers in de Vlaamse regering (Jo Vandeurzen, Ingrid Lieten) en flankerende organisaties zoals Flanders Care en IWT (Agentschap voor Innovatie door Wetenschap en Technologie) die nadenken over de toekomst van ouderenvoorzieningen in Vlaanderen hebben nogal eens dit is normaal - uiteenlopende meningen hoe het verder moet. En dit om tegemoet te komen aan de wachtlijsten (opvangcapaciteiten) en het zelfstandig wonen..
Sommige trends tekenen zich af: traditionele rusthuizen verder bijbouwen is onbetaalbaar. Er moet meer modernisering komen in de zorgvoorzieningen, en men dient vlugger in te spelen op de nieuwe noden van de zorgvragers, hun familie en de zorgverleners. Men denkt aan het inschakelen van wijk en gemeente en gebruik te maken van makkelijk te hanteren communicatiemiddelen en domotica. Ook een nauwkeurig bestuderen en toepassen van aangepaste medicatie.
Grotere mixt is nodig naar gelang van de zorgbehoeften van de ouderen van licht en matig tot zwaardere zorgbehoevenden. Traditionele, residentiële plaatsen in (omgebouwde) RVTs en ROBs blijven nodig , zorgvoorzieningen die bij de mensen thuis komen en gespecialiseerde zorgverstrekkers blijven eveneens een noodzaak, met flexibiliteit voor zij in-stromers. Tevens dienen de huisvestingsmaatschappijen meer inspanningen doen voor de oudere bevolking.
16-08-2012
1920 Antwerpen 7de Olympiade: bijna vergeten
1920 Antwerpen 7de Olympiade - bijna vergeten
Na ons klein, vergelijkende overzicht van enkele Olympische spelen, wezen een aantal lezers ons erop dat ik niet even 1920 Antwerpen 7de Olympiade had vermeld. Ik wil dit hier rechtzetten, te meer omdat ik zowat tien jaar in deze wijk heb gewoond.
Ga naar http://nl.wikipedia.org/wiki/Olympische_Zomerspelen_1920 met een interessant overzicht. Mooie afbeeldingen, o.a. de affiche. We haalden heel wat informatie daaruit.
Deze olympiade ging vooral door in de wijk Kiel - Tentoonstellingswijk. Heel wat straatnamen verwijzen ernaar : atleten-, hockey-, polo-, atletenstraat enz.
Antwerpen had zich kandidaat gesteld in 1912 met veel overtuiging en vertrouwen. Toen kwam de oorlog en de jaren erna waren niet makkelijk om steun en sponsoring te krijgen, niet van de reders en diamantairs, niet van de stad. De inflatie sloeg toe en de schulden gingen zich opstapelen.
Het Beerschotstadion werd aangepast tot Olympisch arena. Zoals later het geval was (zie 2012 Londen) gingen een aantal wedstrijden buiten de stad door: roeien in Willebroek, schermen in het Brusselse Egmontpaleis, Oostende: zeilen.
De Spelen kregen niet het gehoopte populaire succes door de hoge toegangsprijzen en het het slechte weer hield het volk weg. De atletiekwedstrijden hadden tijdens de Spelen fel te lijden onder het slechte weer en de gebrekkige technische uitrusting. De meeste wedstrijden verliepen in een nagenoeg leeg stadion.
Voor het eerst werd de Olympische eed afgelegd door een atleet. Duiven werden losgelaten als symbool voor de vrede en werd de Olympische vlag voor het eerst gehesen. De Spelen van 1920 zagen een nieuwe kampioen opstaan: de Fin Paavo Nurmi (mijn icoon...). De Finnen waren uiteindelijk de grote overwinnaars in de atletiek in Antwerpen met maar liefst negen titels.
En last but not least: de Rode Duivels wonnen voor een vol stadion ... GOUD, want hun tegenstanders de Tsjechen verlieten na 43 minuten het veld uit protest nadat een van hun spelers werd uitgesloten.
14-08-2012
Olympische Spelen: Peking, Londen
Olympische Spelen: Peking, Londen
Wij sluiten 'onze' 17- daagse spelen af met een vergelijking Peking Londen
2008: Peking; grandioze opening en slot. Gouden medaille voor Tia Hellebaut in het hoogspringen met 2.05 bij de eerste poging. Voor België was dit het eerste atletiekgoud sinds Gaston Roelants op de 3.000 m steeple in Tokio in 1964.
Peking organiseerde de duurste Spelen ooit, maar dat kwam voor de mondiale economische en bancaire crisis...
Een kater achteraf in Peking en in China wegens het niet optimaal gebruiken van de infrastructuur. In het befaamde Vogelnest worden nu rodeo's georganiseerd en aan het Olympisch zwembad hangen glijbanen en dit alles om te proberen de kosten voor de instandhouding op te vangen. Op de Olympische roeibaan zie je (goedkope) roeibootjes. Het park trekt wel meer en meer personen aan die gaan lopen. Vandaar de bedenking van een journalist: Geef mensen een sportvoorziening en ze gaan vanzelf sporten (ook in China).
2012: Londen grandioze opening en slot zoals in Peking. Eerder bedroevende prestaties van de Belgen. Medailles zijn belangrijk om landgenoten te motiveren om meer aan sport en lichaamsbeweging te doen. Deelnemen is belangrijk maar is geen voldoende voorwaarde om medailles te behalen. Daarvoor heb je een sport management nodig die mikt op echte top sport. De voorzitter van het IOC, de Belg Jacques Rogge, sloot officieel de Spelen in Londen af. Men keek vooral uit naar zijn eindevaluatie: 'Dit waren gelukkige en glorierijke Spelen,' verwijzend naar het Britse volkslied. Deze Spelen zullen nog lang inspirerend werken voor Londen en Groot- Brittannië.' Hij sloot de 30ste Spelen en zei uit te kijken naar Rio de Janeiro. Ondertussen is de vlam daar toegekomen.
Persbericht:12 augustus 2012 Bron: AFP : benoeming Sebastian Coe opvolging OS
"De Britse Eerste Minister David Cameron heeft Sebastian Coe, de voorzitter van het organisatiecomité van de Olympische Spelen van Londen (LOCOG), zondag benoemd tot 'legacy ambassador'. De 55-jarige Coe, viervoudig Olympisch medaillewinnaar, moet de Britse regering mee adviseren over het besteden van de inkomsten die nog uit de Spelen zullen volgen. Cameron schat die inkomsten de komende vier jaar op 13 miljard pond (16,6 miljard euro).'Seb Coe heeft een fantastische bijdrage geleverd aan de organisatie van de beste Spelen ooit', aldus Cameron. 'Ik hoop dat hij hetzelfde doet met de 'erfenis' van de Spelen.' De ex-atleet moet er in de eerste plaats voor zorgen dat het succes van de Spelen ook economische winst oplevert, door ondernemingen en investeringen aan te trekken in een economisch moeilijke periode voor het Verenigd Koninkrijk. Daarnaast zal het bedrag ook aangewend worden voor onderwijs en sociaal beleid. Londen legde al enkele ambitieuze doelen vast voor het tijdperk na de Spelen. Het wil in de eerste plaats Oost - Londen, voor de Spelen een achtergestelde regio, een blijvende boost geven. Daarnaast moet de economie in het algemeen gestimuleerd worden, net als het beoefenen van sport door de Britten."
13-08-2012
Averbode: de uitgeverij draait (nog) op volle toeren
Averbode: de uitgeverij draait (nog) op volle toeren
Kloosters en abdijen moeten zoveel mogelijk in hun eigen onderhoud voorzien. Ze produceren o.a. bier, kaas en verkopen in hun winkeltjes allerlei van kaas tot zeepjes. De producten van Averbode associëren we op de eerste plaats met zijn educatieve uitgeverij Altiora /Averbode van de tijdschriften en uitgaven over spiritualiteit.
Doremi, Zonnekind, Zonnestraal, Zonneland. Heel wat katholieke scholen zijn nog klant bij deze uitgeverij. Ze zijn christelijk geïnspireerd maar minder nadrukkelijk en minder moraliserend. Er is ook een internationale dimensie: Doremi verschijnt in het Frans, Engels, Duits en Spaans. De uitgeverij Altiora /Averbode gaat meer en meer de Europese toer op.
Het nauwst aan onze hart liggen evenwel de Vlaamse Filmpjes voor kinderen van 10 tot 13 jaar , 32 bladzijden. http://www.averbode.be/vlaamsefilmpjes. We herinneren ons nog levendig van John Flanders. Spoken op de ruwe heide (1935). Zijn naam leeft nog altijd voort in de prijs die uitgereikt wordt door de uitgeverij Altiora /Averbode. Deze Gentenaar met de honderd namen (o.a. Jean Ray) is een van de groten van de fantastische literatuur. Bij het grote publiek in Vlaanderen is hij vooral bekend als auteur van meer dan 200 'Vlaamse Filmpjes'.
Oorlogsfilms 2
Oorlogsfilms 2
In een vorige blog hadden we het vooral over Saving Private Ryan. We konden deze film opnieuw zien, om ze beter te vergelijken met de andere grote oorlogsfilm: De langste dag. De gelijkenissen zijn opvallend: lange speelduur, ook bekende sterren naast een zeer groot aantal figuranten. Beide films zijn onderhoudend en werden op hun historiciteit nagekeken, al zullen de specialisten wel hier en daar fouten en overdrijvingen zien. De psychologische uitdieping in Saving Private Ryan is meer doorgedreven en ook de zingevingvragen: waarom oorlog, wat met de oorlogsethiek komen beter aan bod. In beide films zijn er sequenties waar we even kunnen naar adem happen: van humor (Duitser met laarzen die in de haast verkeerd werden aangedaan enz); het beluisteren van een melancholisch liefdeslied gezongen door Edith Piaf vlak voor de beslissende aanval om een brug te veroveren/te verdedigen. De spanning wordt in beide films geaccentueerd door stiltes en door aangepast filmmuziek. In De langste dag herinneren we ons altijd levendig het spannende spel met de krekels, de klikkers waarmee de Amerikanen (niet de Engelsen) met twee klikken konden aangeven dat ze van de goede kant waren en om niet verloren te lopen, wat toch geregeld en massaal gebeurde. En natuurlijk de (historische) scène met de parachutist die aan de kerktoren quasi doof werd door het klokkengelui. We hebben ooit een omweg gemaakt om die kerktoren op te zoeken: en wie zagen we daar hangen? Mooie reconstructie in Ste-Mère-Eglise : 5 - 6 juni 1944. Uit onze website: Toen we binnen reden zeiden we tegen elkaar: er zal toch geen pop hangen aan de toren? En er hing een pop met parachute op de plaats die verwees naar soldaat Steele die daar twee uren hing
De langste dag is breder van opzet en benadrukt ook de algemene oorlogsstrategie van de nazis en de geallieerden. Voor mij zijn drie scènes in Saving Private Ryan onvergetelijk: de opening en de slotscène op het oorlogskerkhof in Normandië waar de cirkel gesloten wordt: en de overgang na de openingsscène de ontscheping met het enorme bloedbad. Scènes om kippenvel te krijgen.
Apartheid in Zuid - Afrika: Mandela e.a.
Apartheid in Zuid - Afrika: Mandela e.a.
Naar aanleiding van de herdenking van de vrijlating van Mandela, keek ik met veel belangstelling naar een documentaire op VPRO - Import Nelson Mandela: in naam van de vrijheid (aug. 2012). Ik vernam zaken die nog min of meer in mijn geheugen zaten: eerste zwarte president, bewogen leven, advocaat, bewondering voor Gandhi, verbonden met ANC - partij. De rode draad was apartheid.
Apartheid was het officiële systeem van rassensegregatie tussen 1948 en 1990 in Zuid-Afrika, maar was eeuwen voordien al gegroeid maar niet wettelijk ingevoerd. Belangrijke politieke beslissingen m.b.t. apartheid: Afrikaans als verplicht schoolvak voor iedereen; pasjeswet: elke niet blanke diende altijd een pasje mee te hebben waarop de (gescheiden) verblijfplaats was vermeld; opstanden en rellen. Premier Verwoerd: sprak liever niet over apartheid maar positiever (in zijn optiek) over 'goed nabuurschap en gescheiden ontwikkeling '.
Mandela zat 27 jaar in de gevangenis, waarvan het grootste deel in Robbeneiland. De laatste gevangenissen waren minder streng. Hij overtuigde zijn medestanders in de gevangenis zich mentaal niet te laten overmeesteren, maar van de gevangenis op het Robbeneiland een leerschool te maken een universiteit. Hij gaf het voorbeeld en leerde Afrikaans om de tegenstanders beter te begrijpen.
Mandela was een gewiekst onderhandelaar en wachtte het juiste moment af op weg naar vrije verkiezingen met: een persoon - een stem en stemrecht voor iedereen. Hij werd de eerste president na rustige en democratische verkiezingen. Hij probeerde verzoening na te streven tussen de verschillende kleuren en strekkingen. Hij dook onverwacht en met succes op: zo woonde hij in 1995 met pet en truitje in de beslissende rugbymatch tussen Zuid - Afrika en Nieuw - Zeeland. Deze ploeg had vroeger de naam van blank en racistisch te zijn. Het Zuid-Afrikaans rugbyteam speelt in groene shirts en kousen met een witte broek. Het logo van de nationale rugbybond in de vorm van een springbok stond ook op het shirt. Dit symbool stons vaak ter discussie in Zuid-Afrika omdat het wordt geassocieerd met het apartheidsregime.
In 1995 heeft Nelson Mandela er persoonlijk voor gezorgd dat de springbok gehandhaafd bleef op het shirt. Hij begreep hoe belangrijk dit symbool voor de rugbyliefhebbers in Zuid-Afrika is. Op het WK in 2011 wordt de springbok verplaatst naar de mouw van het shirt aangezien de Protea het nationale symbool is geworden en op de borst moet staan. Door zijn aanwezigheid onderstreepte hij de wil tot verzoening en het belang van de gemeenschappelijke sport om te komen tot een echte regenboognatie. Volgens vele waarnemers was dit de echte geboorte van het multi - culturele Zuid - Afrika.
08-08-2012
Oorlogsfilms op de televisie: opnieuw bekijken
Oorlogsfilms op de televisie: opnieuw bekijken
Op vrijdag 10 augustus 2012 kunnen we op VT4 de film bekijken Saving Private Ryan. Wij hebben al enkele keren deze film bekeken in de cinemazaal en thuis. Geregeld kijken we opnieuw, want we hebben de DVD gekocht. Naar onze ervaring zijn het vooral mannelijke jongeren en mannen die deze film waarderen. Vrouwen vinden de film nogal gruwelijk, wat ook wel waar is, vooral de eerste 24 minuten. Met Saving Private Ryan van Spielberg zit je midden het strijdtoneel op Omaha Beach in WO II, de landing in Normandië. Kapitein John Mills brengt zijn mannen aan het land. De openingsscène duurt 24 minuten en is volgens filmkenners de meest realistische weergave van D - day. De kapitein heeft de opdracht James Ryan op te sporen en hem naar huis te sturen. Hij stelt zich vragen over de aard van deze opdracht. De film schildert een groepsportret en een indrukwekkend beeld van de drama's die schuilen achter de duizenden kruisen op de oorlogskerkhoven.
Een andere filmklassieker die geregeld opnieuw wordt uitgezonden op de televisie is The Longest Day.
Andere bijzondere oorlogsfilms:
Oliver Stone: Platoon (1986) is een Amerikaanse oorlogsfilm over Vietnam. Een van de dramatische hoogtepunten komt, nadat er twee militairen gedood zijn. De Amerikanen trekken een dorp binnen dat verdacht wordt van hulp aan de Vietcong. Er is roep om wraak, zeker als de Amerikaanse soldaten bij de dorpelingen wapens en inwoners blijken te verbergen...
Kubrick: Paths of Glory een Amerikaanse film uit 1957 met Kirk Douglas. De film speelt zich af in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Pas in 1975 werd in Frankrijk werd vertoond, omdat hij 'lasterlijk' was voor het Franse leger.
Deze oorlogsfilms behoren tot ons cultureel immateriële erfgoed.
01-08-2012
Cruise: ook voor senioren en voor mensen met beperkingen
Cruise: ook voor senioren en mensen met beperkingen; met dank aan dr. M. Moeremans
In de zomermaanden is het percentage ouderen niet opvallend hoog. Senioren verkiezen de maanden buiten de schoolvakanties. We zagen wel in de korte cruise die wij maakten in de zomervakantie heel wat grootouders met een kleinkind. Ook zagen we passagiers met fysieke beperkingen en de hulpmiddelen rolstoelen, looprekje, wandelstok (T-stok) enz. Ze werden begeleid door hun partner. Er zijn op het schip rollators en looprekjes ter beschikking.
Op een cruise zie je nogal wat zwaarlijvigheid; we vroegen ons af hoe zij comfortabel op het toilet kunnen gaan, in bed liggen en op stoelen zitten in de restaurants. Op zo'n boot merk je hoe het aantal tattoos toeneemt. Niet alle tattoos zijn onschuldig voor de huid.
We herinneren ons een persoon met een dwarslaesie die een cruise deed met partner naar de fjorden. Hij had er erg van genoten en vertelde ons dat hij op geen enkel moment hinder had ondervonden van de accommodatie op de boot.
Een doorsnee cruise is niet gericht op revalidatie, maar kan bijdragen tot een welgevoelen, te vergelijken met een bezoek aan een wellness wat ook meer en meer in trek is en het samen zwemmen in de voorziening of erbuiten. Een stukje aparte vakantie ook voor de begeleidende partner.
Op een cruiseschip zijn er zwembaden, grote douches, bubbelbad, schuif af voor de kinderen enz. Rustig zwemmen is er niet bij, gezien de drukte en het lawaai en het soms lawaaierig entertainment.
Op de boot wijst wel op de gevaren om te lang te blijven zitten in de bubbelbaden.
Er zijn mogelijkheden voor allerlei soorten (betalend) massages, kapsalon en lichaamsverzorging.
Voordelen kleinere cruises:
Je kunt kiezen voor rondvaarten met een grote zon zekerheid; eenmaal op de boot zijn er veel faciliteiten; reservatie in restaurants, grote liften, geen trappen nodig; veel ambiance; ook rustige plekken: eigen kamer (stateroom), kaartenkamer, bibliotheek, stille ruimte, internet en voor de liefhebbers: bars, casino, raffles (loterij), quiz, kleine tornooien, hobbyclubs. Er zijn mogelijkheden voor uitstappen.
We kenden al de traditionele eendaagse bootreisjes voor zorgbehoevenden op de Schelde, Leie, Noordzee georganiseerd door ziekenfondsen en verenigingen zoals Ziekenzorg en OKRA. Misschien zullen de cruises dit aanbod ruimer maken.
Nadelen cruises: duurder dan de B&B formules of verblijf in traditionele vakantiecentra.
We denken dat binnen afzienbare tijd de belangstelling voor cruises voor een gedifferentieerd publiek zal toenemen. Roken: is verboden in de cabines (staterooms) en op de meeste plaatsen op de cruiseboten. Er zijn wel hier en daar plekken waar roken toegelaten is.
Zonnen en drinken: er wordt geregeld gewezen op het belang van veilig zonnen en voldoende drinken. Voor de uitstappen buiten boord wordt dit geregeld herhaald. Trapleuningen: veel aandacht gaat naar het gebruik van trapleuningen: prima.
Milieuvriendelijkheid: zoals in de meeste hotel- en BB kamers zijn er aanbevelingen om enkel de te wassen handdoeken op de vloer van de stateroom te deponeren. Men zou een slimme actie in dit verband kunnen doen voor het zuinig omgaan met voedsel.
Verbeterpunten: op enkele plaatsen zagen we dat Ketchup lange tijd in de zon stond. Men moet nog meer aandacht besteden aan de vloeren die met nat gedweild of beneveld zijn. Het ontsmetten van de handen gebeurt nogal oppervlakkig en kan je niet vergelijken met de handhygiëne in zorginstellingen. We kijken uit naar onderzoek om de effectiviteit van de handhygiëne op cruiseboten in beeld te brengen. Natuurlijk moet elke persoon zijn eigen verantwoordelijk in acht nemen qua gezondheidspreventie. Acties ondernemen voor gezonde voeding is wel nodig, men grijpt veel te veel naar comfort voedsel (vettig; friet, hamburgers...), gesuikerde dranken enz. Eveneens onderzoeken hoe men kan vermijden dat sommigen te veel op hun bord opscheppen. Het gratis softijs zou best niet worden aangemoedigd. Een cruise is geen gezondheidsuitstap in de enge zin van het woord, maar veiligheid- en gezondheidstips op een effectieve en niet kinderachtige manier communiceren is noodzakelijk.
Cruises: rampen, arbeidsvoorwaarden, ziekten,
Rampen:
We dachten dat het succes van de cruises zou verminderen na de ramp met de Costa Concordia die voor de kunst zonk, omdat hij te dicht bij het eiland Giglio en daar was vastgelopen op een rif en kapseisde. De reddingsoperaties verliepen niet zo best. Op elk cruiseschip moeten de toeristen informatie krijgen over de reddingsoperaties, te vergelijken met die op een vliegtuig. We hoorden van andere passagiers dat op bepaalde cruises dit door groepen toeristen soms niet serieus werden opgenomen.
Arbeidsvoorwaarden:
We lazen we in de pers (2012) dat de betrekkelijke lage kostprijs voor de cruises, vooral kwam doordat de bemanning meestal in minder goede omstandigheden diende te werken, zowel benedendeks als in de restaurants. Men rekruteerde vooral uit de ontwikkelingslanden. In de de restaurants zagen we vooral personen uit de Filippijnen. Ze dragen een badge met vermelding van het land. Ze moeten lange werktijden kloppen: bijna heel het jaar door, twee maanden aan wal (thuis) en een zeer beperkt aantal vakantiedagen. Ze verdienen wel meer op een cruise dan thuis en hebben werk. We kunnen ons moeilijk uitspreken over de arbeidsduurreglementen en de werklast.
Gezondheid: griepvirus e.a.
Een griepvirus kan zich zeer vlug verspreiden op de boot verspreiden, zeker als de gezondheidstoestand van de bemanning (of van de passagiers) niet zo best is. De beperkte omgeving en de medische bijstand (er zijn wel artsen en medisch personeel) zijn hier minder optimaal. Men is wel op de hoede voor het norovirus, ecolli en bedwantsen. Voor verdere informatie verwijzen we naar de huisarts en naar http://www.zorg-en-gezondheid.be/defaultSubsite.aspx?id=16888#.UBkZ5qDAacw
Men raadt tevens af om elkaar de hand te te geven. Bij het binnenkomen in restaurants moet men verplicht de handen laten besproeien; een personeelslid kondigt dit aan met: Washi, washi, funny, funny. Idem ook bij (sommige) toiletten. In de toiletten vraagt men de deuren te openen met een papieren doekje, maar erg handig is dit niet. Op het interne televisiecircuit wordt dit alles nog eens goed herhaald.
In de restaurants staan er bordjes m.b.t. hygiëne, het personeel draagt plastic handschoenen en de voedingsmiddelen in buffetvorm zijn er grote lepels. Bij vele afdelingen wijst men erop dat goed doorbakken een middel is tegen besmettingen. Roken: is verboden in de cabines (staterooms) en op de meeste plaatsen op de cruiseboten. Er zijn wel hier en daar plekken waar roken toegelaten is.
Zonnen en drinken: er wordt geregeld gewezen op het belang van veilig zonnen en voldoende drinken. Voor de uitstappen buiten boord wordt dit geregeld herhaald. Trapleuningen: veel aandacht gaat naar het gebruik van trapleuningen: prima.
30-07-2012
Cruise: meer en meer ook voor een ruim publiek
Cruise: meer en meer ook voor een ruim publiek
Zoals vele anderen vond ik dat cruises vooral voor kapitaalkrachtige ouderen bestemd was. Dit is geleidelijk aan het veranderen, hebben wij zelf kunnen vaststellen. We waren vooral geïnteresseerd in de cruises van ongeveer een week, om na te gaan welke potentialiteit er in stak voor een gedifferentieerd publiek. We stelden vast en we vernamen bij navraag dat in de zomermaanden het percentage ouderen niet opvallend hoog lag. We zagen wel heel wat grootouders met een kleinkind. Ook zagen we passagiers met beperkingen: rolstoelen, looprekje, stok enz. Ze werden begeleid door hun partner. We herinneren ons een persoon met een dwarslesie ide een cruise deed met partner naar de fjorden. Hij had er erg van genoten en vertelde ons dat hij op geen enkel moment hinder had ondervonden van de accomodatie. Een doorsnee cruise is niet gericht op revalidatie, maar kan bijdragen tot een welgevoelen, te vergelijken met een bezoek aan een wellness wat ook meer en meer in trek is en het samen zwemmen in de voorziening of erbuiten. Op een cruiseschip zijn er zwembaden, grote douches, bubbelbad, schuif af voor de kinderen enz. Rustig zwemmen is er niet bij, gezien de drukte en het lawaai en het soms lawaaierig entertainment. Er zijn mogelijkheden voor allerlei soorten massages en lichaamsverzorging.
Voordelen kleinere cruises: je kunt kiezen voor rondvaarten met een grote zon zekerheid; eenmaal op de boot zijn er veel faciliteiten; reservatie in restaurants, grote liften, geen trappen nodig; veel ambiance; ook rustige plekken: eigen kamer (stateroom), kaartenkamer, bibliotheek, stille ruimte, internet en voor de liefhebbers: bars, casino, raffles (loterij), quiz, kleine tornooien, hobbyclubs. Er zijn mogelijkheden voor uitstappen. We kenden al de traditionele eendaagse bootreisjes voor zorgbehoevenden op de Schelde, Leie, Noordzee georganiseerd door ziekenfondsen en verenigingen zoals Ziekenzorg en OKRA. Misschien zullen de cruises dit aanbod ruimer maken. Nadelen cruises: duurder dan de B&B formules of verblijf in traditionele vakantiecentra. We denken dat binnen afzienbare tijd de belangstelling voor cruises voor een gedifferentieerd publiek zal toenemen.
05-07-2012
De molens van Kinderdijk lijken van de ondergang gered
De molens van Kinderdijk lijken van de ondergang gered
Bij onze laatste verkenningsreis door Nederland (Veluwezoom) lazen we belangrijk nieuws over de Molens van Kinderdijk in de gemeente Nieuw-Lekkerland. Deze gemeente heeft zoals verwacht De molens van Kinderdijk voor het symbolische bedrag van 1 euro overgenomen. De molens van Kinderdijk staan sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. De gemeente staat nu voor een miljoen euro garant bij de bank. Met die garantstelling, een geldschieter en duurdere toegangskaartjes denkt de Stichting Werelderfgoed Kinderdijk weer aan alle verplichtingen te kunnen voldoen.
De beheerder van de molens zat met een zwaar tekort, onder meer door een dure restauratie. De kosten van het opknappen van vijftien van de negentien molens werden niet gedekt door de giften die de stichting ervoor had gekregen. Er dreigde een faillissement, maar de stichting hoopt nu dankzij de garantstelling door de gemeente een geldschieter te vinden. Ook gaan de toegangsprijzen omhoog. Die waren volgens de stichting te laag om uit de kosten te komen. (Persbericht NOS 27 juni 2012)
