Prof : Prof. G. De Meyer PAPER POPULAIRE CULTUUR: INDUSTRIE
door Birger VANDAEL
academiejaar 2012-2013
De weg naar een wereldhit
Er zijn mensen die leven voor muziek. Daar ben ik 100% van overtuigd na m’n ontmoeting met Michel Theunissen. Zijn verhaal is niet dat van de jonge zanger die bij wijze van toeval een wereldhit scoort, en daarna op zijn lauweren rust. In tegendeel, het verhaal van Michel Theunissen is een dat van een man met een passie voor muziek. Toen hij in 1973 ‘Day after Day’ uitbracht, wist hij ook niet dat dit lied zijn leven zou veranderen. Michel Theunissen, Johnny Tiger is zijn bekendere artiestennaam, is geen Will Tura of Bram Vermeulen. Hij is niet bekend bij het grote publiek en hoeft geen handtekeningen uit te delen wanneer hij in zijn woonplaats Neerpelt naar de supermarkt gaat. Maar zijn lied ‘Day after Day’ heeft zeker en vast de wereld gezien, van Nieuw-Zeeland tot Amerika. Zijn lied doet vele Noord-Limburgers terugdenken aan hun jeugd, aan discotheek ‘de Tijgerhal’ waar hij vaak optrad. De nostalgische verhalen van heel wat familieleden brachten mij ook in aanraking met zijn song, en later ook met Michel zelf. De lange weg van ‘Day after Day’ gaat via verschillende takken van de muziekindustrie. Productiehuizen, Sabam, radiozenders, platenmaatschappijen… allemaal komen ze aan bod in de geschiedenis van de song. Ik zal de lange weg van het lied beschrijven, met speciale aandacht voor alle aspecten van de muziekindustrie.
1966 Elk muzikaal verhaal heeft een begin, voor Michel Theunissen begon het in 1966. Nadat zijn vader en moeder al muzikaal actief waren in de jaren ’40 en ’50, voelde ook Michel zich aangetrokken tot de muziek. Hij startte in 1966 met zijn groep ‘Johnny and the Tigers’. Een jaar later werd in Eksel ‘de Tijgerhal’ opgericht door de Chiro, waarbij hij ook zeer nauw betrokken was. Die discotheek diende als repetitielokaal en ‘Johnny and the Tigers’ traden heel vaak op. Zo verwierven ze lokaal al enige bekendheid, al was dat eerst voornamelijk met covers. Het feit dat mensen er toen al vanaf 14 jaar binnen mochten, maakte de plaats uniek, wat ook volk uit omliggende gemeentes aantrok. Van een manager was er toen nog geen sprake. Michel vertelt dat hij rekende op plaatselijke mensen die hen hielpen met de contracten. “Het punt is dat we er allemaal niet zo mee bezig waren,” vertelt hij, “nu worden artiesten allemaal beter begeleid, er zijn meer mogelijkheden, denk maar aan het internet”. Day after Day In 1973 volgde dan de grootste hit van de groep, ‘Day after Day’. Hoewel het veruit hun bekendste nummer zou blijken, was het lied vrij snel gemaakt. “We wilden natuurlijk zo snel mogelijk uitpakken met onze song,” vertelt Michel. Dat bleek zelfs in die mate te zijn, dat er een foutje in de song was geslopen. (‘feeling’ werd ‘feel’). “Maar dat was toen allemaal nog niet zo’n probleem, in de euforie gebeurde zo’n dingen. De dag van vandaag zou zoiets zeker niet waar zijn”, aldus Michel. De zanger vertelt dat hij nu veel meer beseft dan toen dat het nummer ‘iets speciaals’ had. Het nummer sloeg in als een bom. Ze verkochten meteen 5000 singles wat in die tijd best veel was. Dat overtrof alle verwachtingen. De song werd uitgebracht onder de minder bekende platenmaatschappij Fonora Records. Michel Theunissen ziet dat als één van de mogelijke redenen dat de grotere radiozenders zijn song niet zo heel erg vaak draaiden. Onder de grotere radiozenders, bedoelt hij dan naar eigen zeggen toch vooral Radio 1 en Radio 2. “We hebben onze plaat wel een paar keer aangeboden, maar de muziekbusiness zat een beetje raar in mekaar, met een hoop promotiekwesties waar nogal wat bij kwam kijken. We zaten er toen echt niet in. Nu zou ik het veel anders aanpakken. Maar van Facebookpagina’s, YouTube en online netwerken was er toen weinig sprake.”
Bron: Michel Theunissen, 2011
Wanneer Michel over de promotie vertelt, merkt hij meteen op dat er weinig radiozenders waren. De vrije radio’s zijn natuurlijk pas veel later gekomen.
Lokaal was en is het nummer wel een groot succes. Michel vertelt hoe hij nog steeds vaak gevraagd wordt om op trouwfeesten of jubileums het openingsnummer te zingen. Van een manager was nog steeds weinig sprake. Er waren wel nog steeds wat mensen die de groep af en toe eens vroeg voor een optreden. Maar echte promotie van de single is nooit door een manager of agent gebeurd. Een contract bij een platenmaatschappij zat er op het begin niet in voor Johnny and the Tigers. Hoewel de platenmaatschappij die ‘Day after Day’ uitbracht regelmatig vaak platen uitbracht, stonden ze promotioneel niet sterk genoeg tegen grotere maatschappijen. Het budget dat nodig was voor de promotie bleek bovendien niet voorhanden. Toen het nummer in 1988 opnieuw werd opgenomen met ‘the Red river band’ (een rockversie) was dat echter wel het geval. Naar eigen zeggen denkt zanger Michel Theunissen dat hun song een nog groter nationaal succes had kunnen zijn, als ze een andere aanpak hadden gekozen. Toch is hij heel tevreden met de vele positieve reacties. Bovendien heeft de song uiteindelijk toch op lange termijn heel wat succes gekend. “Olie komt toch altijd bovendrijven”, aldus Michel. Michel haalt ook de B-side van de plaat even aan. Dat was één van de grote voordelen uit die tijd. Op de B-side kon een ander nummer gezet worden dat soms een beetje kon ‘profiteren’ van het succes van de A-side. Soms scoort de B-side ook onverwacht goed. ‘Mia’ van Gorki stond in 1991 op de achterkant van ‘Soms vraagt een mens zich af’, maar werd uiteindelijk hun grootste hit. ‘Johnny and the Tigers’ kozen voor ‘Till the End of Time’ op de B-side. Michel vertelt dat hij ook voor dat lied nog vaak positieve reacties krijgt.
Zilveren plaat
In 1979 werden ‘Johnny and the Tigers’ bekroond met een zilveren plaat. Traditioneel kregen de artiesten toen ook symbolisch een zilveren plaat. Ze kregen die tot hun eigen grote verbazing tijdens een reünie concert. Michel ziet het als ‘een kers op de taart’. Een zilveren plaat betekende toen dat er meer dan 5000 exemplaren van werden verkocht. Michel is er echter zeker van dat het daar niet bij bleef. Van een gouden plaat is er nooit iets vernomen.
Bron: Michel Theunissen, 2011
In datzelfde 1979 brachten ‘Johnny and the Tigers’ ook hun eerste LP uit, opnieuw bij ‘Fonora Records’. Het is een live LP opgenomen tijdens een optreden in ‘The Early Bird’. Op de voorkant van de LP kozen ze voor enkele groepsfoto’s. Op de achterkant vindt men dan een korte kennismaking met de groep, alsook een lijst met nummers die op de LP te vinden zijn.
Sabam Michel is toen ook lid van Sabam geworden. Hij is bovendien heel tevreden met het feit dat hij dat toen gedaan heeft. “We hadden zo’n honderdtal liedjes die bij Sabam waren aangesloten. En Sabam levert toch wel goed werk, ondanks alle negatieve geruchten die de ronde doen. Goed, Sabam moet betaald worden, maar goed dat Sabam er is. Het is een zegen voor artiesten, maar zeker voor de auteurs en componisten. Ik kan het elke muzikant absoluut aanraden om lid te worden van Sabam. Het levert mij zelfs vandaag nog regelmatig een centje op als een lied van mij gedraaid of uitgebracht wordt.” Samen met Sabam organiseerde hij later bovendien ook de wedstrijd 'de beste Belgische Country song'.
zanger-bassist: 'johnny tiger'
Het verhaal van Sabam brengt Michel bij zijn nieuw Deens avontuur. In 2013 zal ‘Day after Day’ uitgebracht worden in het Deens. “Ze hebben contact opgenomen via mail nadat een countryzanger het lied had opgemerkt op de Deense radio. Ze hebben dan toestemming gevraagd en gekregen. Een deel van de opbrengsten gaat gelukkig naar mij, meer bepaald de uitvoerdersrechten (=gebruikersrechten). Sabam is absoluut geen makkelijke materie, met ook nog termen als mechanische reproductierechten. Maar het is absoluut een zegen voor artiesten en componisten!” De Denen zijn niet de eersten die ‘Day after Day’ willen uitbrengen. Er zijn ook nog vragen van een aantal artiesten die het nummer in het Nederlands willen uitbrengen. Het gaat dan niet echt om bekende artiesten. “Bekende artiesten hebben hun vaste songwriters, het is helemaal niet gemakkelijk om daar zomaar tussen te komen,” aldus Michel. “Al heeft Will Tura wel ooit contact met mij opgenomen. Hij had in ‘de Standaard’ gelezen dat er liedjes van mij in Amerika werden opgenomen. Mijn naambekendheid is de laatste jaren wel wat gestegen doordat ik het geluk heb gehad dat ik af en toe in de ‘betere kranten’ heb gestaan.”
Daarop verduidelijkt Michel even het ‘Amerikaverhaal’. Een project waar hij toch een jaar of 3 aan heeft gewerkt. Heel belangrijk voor hem was het feit dat liedjes in mp3 bestanden konden doorgestuurd worden, wat Michel ook gedaan heeft. Uiteindelijk zijn die dus ook in Amerika beland. “In de metro van New York is een radiostation en daar werkt een man met Belgische roots. Hij heeft me dan eens gemaild om te zeggen dat het liedje daar regelmatig gedraaid wordt. Vrienden van mij hebben dat tot hun eigen verbazing live kunnen meemaken. Dat was natuurlijk zowel voor hen als voor mij een speciale vaststelling.
Bron: Barry Sheffield, 2011
Niet enkel in Amerika is ‘Day after Day’ gedraaid geweest. Ook in Nieuw-Zeeland is de song aangespoeld. Michel doet al het promotiewerk zelf. “De meeste radio’s die nummers draaien, geven ook een playlist aan, als daar dan één van mij tussen zit, ontvang ik ook een uitkering van Sabam. Het is natuurlijk onmogelijk om alle radiozenders over heel de wereld te controleren, maar het is wel leuk om zoiets mee te maken”. Michel spreekt zelf van een ‘wereldwijd netwerk’. Daar bedoelt hij zo’n 4000 contacten met radio’s en mediakanalen mee. De countrynummers die Michel gemaakt heeft, kennen bijvoorbeeld wel wat succes in de Scandinavische landen. Die worden op hun beurt dan weer in Noorwegen, Zweden, Finland en Denemarken gedraaid. Amerika ligt volgens Michel moeilijk qua auteursrechten. Ze hebben daar een hele andere kijk op dan hier. Het is volgens hem nodig om flink te investeren alvorens succes mogelijk is.
new York.. metro radio-station draait regelmatig 'day after day' zie info:
Hi Johnny……..I’ll play the song this Thursday in the 10am (EDT) hour on my “Let There Be Country” radio show.
Along with airing in the New York City Metro area,
it will be worldwide on the internet. You can listen live or through our audio archive by visiting our website
Best from one Belgian (one-half) to another! Regards……Barry
Program Director/Operations Manager: Barry Sheffield
Barry Sheffield PD/OPS Mgr. WFDU-FM
1000 River Road
Teaneck, NJ 07666
201-692-2806
Hi Johnny……..I’ll play the song this Thursday in the 10am (EDT) hour on my “Let There Be Country” radio show. Along with airing in the New York City Metro area, it will be worldwide on the internet. You can listen live or through our audio archive by visiting our website
Best from one Belgian (one-half) to another!
Regards……Barry
Barry Sheffield PD/OPS Mgr. WFDU-FM
1000 River Road
Teaneck, NJ 07666
201-692-2806 ----------------------
Soloartiest
Als soloartiest is Michel wat meer de internationale weg in de muziekwereld uitgegaan. Bovendien was hij ook een tijdje organisator van het Belgisch country festival en later ook van de Europese versie. Deze ervaringen brachten hem in contact met heel wat bekende sterren in de countrywereld. Zo ontmoette hij country legendes Johnny Cash en John Denver. Verder kwam hij ook in contact met Bobbejaan Schoepen (via het countryfestival) en Johnny Logan (als reporter). Hij zong ook een keer samen met Helmut Lotti alsook met Soulsister en had een pers-babbel met Emmylou Harris. Daarnaast is hij een tijdje jurylid geweest op tv. Tenslotte was hij ook even aan de slag als interviewer bij TV-Limburg, onder andere op Pukkelpop. “De (inter)nationale bekendheid is eigenlijk pas gekomen nadat ik gestopt was met de Tigers”, vertelt hij. Rond de eeuwwisseling deed Michel Theunissen ook heel wat radiowerk. Zo presenteerde hij onder andere voor Radio Signaal, het Nederlandse 3FM (het vroegere Hilversum 3) en FM Goud. Bij die laatste zender herinnert hij zich vooral een duet met Margriet Hermans. Naast het radiowerk, schreef Michel ook nog mee aan een kindermusical. ‘Jefke de Spijbelaar’ had toen Sofie Van Moll in de hoofdrol. Indertijd trad hij met haar ook nog op bij ‘Rosa’ op TV1. Ook in de Soundmixshow was hij te zien.
Michel Theunissen komt nog eens terug op nieuwe versies van zijn nummer. Zo maakte hij in 1988 met The Red River Band, een Mechelse groep, een rockversie van ‘Day after Day’.
Kwalitatief noemt Michel die versie stukken beter. “Dat waren echt geweldige wereldmuzikanten met wie ik vaker heb gewerkt.” Ook dat nummer haalde regelmatig de radio.
Bron: Michel Theunissen, 2011
De zanger had recent nog succes in de States, hij haalde de finale van ‘Fame Games’. Dat is een show op de radio van muziekproducent MMI die ook via het internet uitzendt. De show wil vooral onafhankelijke artiesten (artiesten die niet echt bij een platenmaatschappij aangesloten waren) een platform bieden. Bij die artiesten zat indertijd ook ‘Deep Purple’, bekend van ‘Smoke on the Water’ en ‘Child in Time’. Johnny Tiger werd toen genomineerd voor enkele awards: 'Best Artist in Style-general Rock', 'Most Popular Artist', 'Most Popular Solo' en 'Best FG Profile'. Hij kon er echter geen winnen, maar het heeft hem toch wel wat bekendheid opgeleverd. De show zou maandelijks zo’n 350 000 luisteraars trekken, de website kent elke maand ongeveer 2 miljoen bezoekers. nominaties waren voor mij toch een teken dat ook de mensen daar wel van mijn muziek houden. Er werd toen gesproken over mij in Los Angeles, dat vind ik op zich al heel erg mooi”. Toekomst Over de toekomst van ‘Day after Day’ kan Michel niet zoveel vertellen. “Er werd de laatste jaren wel nog vaak contact opgenomen door verschillende bands. Dat is wel opvallend. Het gaat dan meestal om de partituur, want het nummer wordt toch nog wel vaak live gebracht door verschillende groepen.” Terugkijkend op zijn muzikale carrière slaagt hij er wel in een duidelijk hoogtepunt in zijn muzikaal leven aan te duiden: de zilveren plaat. Die hangt tot op vandaag nog steeds op zijn bureau en is de kroon op een leven vol muziek. “Ik maak natuurlijk nog vaak hoogtepunten mee. Mensen die ik niet ken, nemen soms contact op of mailen mij. Als ze mij vertellen dat ze hele mooie herinneringen hebben aan het nummer, ben ik altijd vereerd dat te horen. ‘Day after Day’ heeft mijn leven veranderd door het feit dat het een blijk van herkenning en erkenning is. Ik vind het ook totaal niet jammer dat het altijd opnieuw over dat ene nummer gaat. Ik ben niet zoals Hans de Booij die er gek van wordt dat iedereen steeds opnieuw ‘Annabel’ wilt horen. In tegendeel, ik ben ontzettend blij met ‘Day after Day’. Tenslotte wil Michel nog even alle bandleden bedanken die ooit hebben meegespeeld met ‘Johnny and the tigers’. Hij vermeldt expliciet ‘Phil Ooms’ die als solo-gitarist voor een grote ommekeer zorgde. “Enkel mijn naam werd indertijd op de plaat gezet omdat ik de enige was die lid werd van Sabam. De anderen hadden hier geen interesse in. Ere aan wie ere toekomt, ik heb heel wat succes aan mijn bandleden te danken.” Door Michel Theunissen op te zoeken, heb ik een betere kijk gekregen op de muziekindustrie van vroeger en nu. Het valt mij op hoe het succes van een song zo kan afhangen van kleine dingen. Het is leuk dat er zo een lang verhaal achter de song zit, al denk ik dat dat met elk liedje zo is. Ik vind het ook knap dat het liedje letterlijk heel de wereld heeft gezien. Dat toont opnieuw aan dat er met de nieuwe technologie veel meer mogelijk is. Ik zou graag als afsluiter Michel bedanken voor het gesprek en tal van documentatiemateriaal rond zijn groep en song.
Songtekst ‘Day after Day’
Here I am standing into the falling rain No one cares about me And I'm waiting for the last passing train for the girl who wants to be free
Everyone is making me angry No one can give me peace Through the night i'm walking with my dreams Little girl why do you leave me? Refrein Day after day i think you love me Trying to make myself so glad Bring sweet love everyday girl Then i will feel me no more sad -------------------------------------------------- Now i'm trying to give myself the time to carry on and hold me calm Far away the churchbells Bringing a message over the earth
And i'm thinking i am so lonely now without a girlfriend or somehow through the night i'm walking with my dreams Little girl please comeback now... (de tekst kent verschillende versies en is regelmatig veranderd in de loop der jaren)
Referentielijst Fame Games. [14-12-2012, Fame Games: http://meermusic.com]. Het Belang van Limburg (18-12-2012). Limbolink. [16-11-2012, Het Belang van Limburg: www.limbolink.be]. Michel Theunissen (18-12-2012). Singer Songwriter Johnny Tiger. [18-12-2012, blog seniorennet: http://blog.seniorennet.be/songsjohnnytiger]. Van Horne, K. (19-03-2009). Johnny Tiger scoort in Amerika. Het Nieuwsblad, z.p.