Uitsnede van de vorige foto. De raampjes zitten zo dicht bij elkaar. Je kunt elkaar horen en zien als je er zou slapen. Dit is echt een heel oud hoekje van Mons.
Nu, na jaren zet ik me er toe wat foto's van de stad op mijn blog te zetten. Ik hou niet van de stad en vind ze over het algemeen vies. De foto's die ik gemaakt heb zijn op zondagmorgen gemaakt, dan zie je bijna niemand en is het er vreemd stil.
Aan het eind van onze straat ligt een akker, die iedere keer iets anders laat zien. Wat ik boven het lawaai van de tractor uit begreep, was hij de resten van mosterdplanten aan het omploegen. Nee, het was niet om mosterd van te maken, maar enkel om de grond te verbeteren.
Eén van de twee bouten van de ijzeren plaat. Toen het wat warmer werd, kon je de kleine mosjes zien, die vanwege de vocht het best tot hun recht komen.
Hoeveel keer ik deze plant al heb gefotografeerd, is niet te tellen, maar je wilt alles bewonderen, als het weer te voorschijn komt uit de grond. Heerlijk!
Drie jaar geleden liepen op het weiland een aantal paarden die al de bast van de populieren schraapten, zo hoog als ze erbij konden komen. Het leek me een slecht teken voor de bomen.
