Uit Klaas Vaak van E.T.A. Hoffmann
Bestaat er een duistere macht die zo door en door vijandig en verraderlijk een koord in ons binnenste legt, waaraan zij ons vervolgens vastbindt en meetrekt op een gevaarlijk, verderfelijk pad dat wij anders nooit zouden hebben betreden?... Als er zo'n macht bestaat, moet zij in ons dezelfde gestalte aannemen als de onze, en eigenlijk met onszelf samenvallen, want alleen op die manier geloven we in haar en geven we haar de ruimte die ze nodig heeft om haar duistere werk te volbrengen. Maar als we voldoende gezond en door de genoegens van het leven gesterkt verstand bezitten om die vreemde, vijandelijke invloed telkens als zodanig te onderkennen en met kalme tred voort te schrijden op het pad dat we door onze aanleg en roeping gekozen hebben, dan gaat die griezelige macht ten onder in haar vergeefse worsteling om de gestalte aan te nemen die niets anders dan ons eigen spiegelbeeld behoort te zijn. Ook staat het vast dat die duistere psychische macht, als we ons eenmaal door onze eigen schuld aan haar hebben overgegeven, vaak ook vreemde gestalten bij ons naar binnen trekt die de buitenwereld op ons pad zet, waardoor wij zelf de geest tot leven wekken die, naar wij in wonderlijk zelfbedrog menen, uit die gestalte spreekt. Het is het fantoom van ons eigen ik en de innige verwantschap ermee en de diepe inwerking ervan op ons gemoed werpen ons in de hel, of heffen ons op naar de hemel...
GELOOF
Een vriend vraagt me naar de definitie van 'geloof' die wij, de Brahma Kumaris, zouden hebben.
Wel, euh...,ik weet niets van zo'n definitie. Stel die vraag eens aan één van de centra's van die school, zou ik zeggen.
Zelf wil ik wel een poging doen om tot mijn definitie te komen.
Ik ben een liefhebber van taal en vrijheid en zo wens ik woorden te benaderen.
Ik vind geloof een 'raar' woord. Niet in de betekenis van 'zeldzaam' maar van eigenaardig, tricky, dubbelzinnig en dubieus zelfs.
als stam lijkt dat woord 'loof' te hebben. Ik loof, prijs iets. Ik loof wat ik geloof. Mijn geloof is dat waar ik achter sta.
Ja,
Geloof is dat waar je achter staat.
Dat vind ik momenteel de eenvoudigste en dus de beste definitie.
Het is een korte maar een korrekte, vind ik.
Want al wat onder die vlag verkocht wordt heeft niets met dat woord te maken maar met cultuur.
Ik heb niet de indruk dat bij de Brahma Kumaris veel over geloof gesproken wordt. Maar wat wil je, als God zelf regelmatig op bezoek komt in je organisatie, dan hoef je niet veel te geloven, dan weet je en ik hou vééééééééééél meer van weten dan van 'geloven omdat je kennis mist'. En dit is weer zo'n culturele betekenis van 'geloof', ik moet zeggen, dé betekenis waarmee ik gewoonlijk te maken krijg en waardoor ik eigenlijk een afkeer van 'geloof' heb gekregen. Dat men veel gelooft en niet gelooft, bij de Brahma Kumaris, dat wel. Ik vind dat het veel geloof vraagt van studenten om mee te kunnen gaan in sommige leringen. Toch voor mij, van oudsher een ongelovige (in de culturele zin dus).
Toch wil ik besluiten met - al heeft het dan wat een verschaalde bijsmaak gekregen - "Loof De Heer".
Loof onzen Baba (Papa).
Peterbol
