Zuid-Afrikaanse Violet, de Nonnenplant. Streptocarpus de onbekende Kamerplant.
12-08-2006
De Brom Bij.
Weet je nog het verhaal van die "Brom Bij", wel een vriendelijke meneer, hoop ik toch JanPoesi genaamd. Wist mij te vertellen dat deze Bromer een Steen Hommel was en ook de grootste van zijn soort.
Weeral iets bijgeleerd en als die Brommer nog eens m'n serretje bezoek zal ik hem heel lief vragen mijn bloemtjes een beetje te ontzien. Een paar dat mag, maar ik zet een weg wijzer om de goeie aan te bijten dan heb ik zeker zaad En toch stel ik vast dat de aangedane bloemen wel vroeger uitbloeien maar vlugger een zaad kegel vormen. Dat was nu juist de bedoeling om van enkele planten proberen zaad te verkrijgen. Een heel werk uitgespaard want anders had ik m'n fijnste penseel moeten gebruiken om te proberen de bloemen met hand te bestuiven. Ja, ja wat een Steen Hommel al niet kan, van nu geen lelijker meer maar een zeer nuttige Brom Bij.
Vandaag 7 maand na zaaiing eerste bloemen van het zaad uit Nieuw Zeeland open gekomen. Wat ik nooit had gedacht is waar geworden, gezaaide streptocarpus groot krijgen en dan nog in bloei krijgen. Is voor een hobbykweker niet zo gemakkelijk, maar weeral met véél geduld en goede zorg is het gelukt. Van de 55 ontvangen zaadjes die met een vergrootglas moet bezien, zijn er ook zoveel groot geworden. In alle plantjes zijn bloemknoppen te zien de een al groter dan de andere. Dat beloofd dat ik terug een massa bloemen te verwachten ben en hopelijk nog nieuwe kleuren ook. De eerste bloem is al een nieuw kleur en tekening. Wat mijn verzameling terug een stuk kan uitbreiden, maar stilaan komt er plaats gebrek de kop op steken. En wat dan?
Bij het water geven bromde er een reuze grote Bij in m'n serretje van bloem naar bloem. De brom Bij was blijkbaar gestoord want hij maakte nog meer brom geluid. Hoe de naam van deze brommer is weet ik niet, maar een kleine beschrijving kan ik wel geven. Een grote dikke Bij zwart en 1 gele streep rondom borst gedeelte en 1 rond achter lijf en dikke behaarde zwarte poten. Maar dat die brommer wel schade kan aanrichten, stelde ik de dag nadien vast. Hij had in elke bloem 1 of 2 gaatjes gebeten om waarschijnlijk langs daar de nectaar uit te zuigen. Die brommer die ik nu Lelijker mag noemen, had echt zijn werk van gemaakt weinig bloemen die hij niet had bezocht. Voor de plant is dit niet zo erg, maar de bloemen zijn vlugger uit gebloeid.
Hier een overzicht van mijn kwekerijtje. Op deze manier slaagde ik in 2005 ongeveer 350 plantjes groot te brengen. Na deelname aan een tentoonstelling had ik veel schade, afgekraakte bladeren enz. Om de manier van het vermeederen van streptocarpus planten eens toe te passen. Zijnde, de bladeren langs de hoofdnerf afsnijden en deze zijde 1 cm. diep in stekgrond steken en aandrukken. Alle probeersels zijn niet gelukt maar zeker 90 procent gaf nieuwe plantjes. Eenvoudig om proberen (in plastieken doos met doorzichtig deksel) en véél geduld is de slaagkans verzekerd En de volgende zomer ook een massa bloemen en waarschijnlijk ook op zoek naar andere kleuren. Zo is toch bij mij gegaan.
Vandaag nieuwe zending plantjes aangekomen uit Wales. Wat het totaal op 55 verschillende cultivars brengt, ook komen er zeker nog enkele kleurschakeringen bij. Daar het zaad (55 zaadjes) alle zijn gekiemd en nu maar afwachten wat de kleuren gaan zijn. Dit zaad is afkomstg van een internet maat in New Zeeland. Later meer hierover en foto's volgen.
Een telefoontje, met de vraag "Meneer heb u nog nonneplantjes". Wat zeg je, "ewel die plantjes die ik op de rommelmarkt heb meegenomen", Streptocatpus bedoel je waarschijnlijk. "Ja ja u noemt dat zo, maar voor mij zijn dat nonneplantjes". Ja ik heb er nog wel, "mag ik nog eens langs komen ik zou er nog enkele soorten bijkopen" . Goed kom maar af, "binnen 3 kwartier ben ik daar want ik kom van Snaaskerke". Aangekomen kreeg ik de uitleg waarom ze deze planten nonneplanten noemde.
Het verhaal: "ik heb 40 jaar les gegeven in een nonneschool en daar kweekten de nonnetjes deze planten.Gewoon omdat gemakkelijk was om verder te kweken en ze lang bloeiden en ook dat het goedkoop was in aankoop. Eenmaal men deze plantjes had met een goede verzorging men altijd op een goedkope manier véél bloemen had. Maar wij hadden maar 2 kleuren wit en blauw en er is een tijd geweest dat Snaaskerke en erbuiten in ieder huis of boerderij men nonneplantjes had. Ik heb er reeds 15 in alle kleuren er zitten wel dubbele tussen maar dat geef niet die kan ik hopelijk eens ruilen. Met u kan ik niet ruilen, die zijn van vorig jaar op de rommelmarkt, dus".
Na het verhaal de keus, mevrouwtje vond er nog 16 die ze niet had, zij straalde van blijdschap. En ik was even blij, dit mevrouwtje zo blij te zien met haar NONNEPLANTJES.
