Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Jullie moeten maar even tegen deze rommel aan kijken. Ik wil de foto's centreren en tekst er onder zetten. Maar dat vergt enige oefening vrees ik. Als ik het door heb haal ikde rommel er weer af.
Hallo bloggers, Een uitbreiding op mijn blog met een jukebox. Met veel hulp van Franske is het mij gelukt. Dus kunnen jullie voortaan naar muziek luisteren op mijn blog.
Op een mooie winterdag, de zon stond hoog aan de hemel, zaten de gekleurde vogeltjes bij elkaar en dartelden wat in de rondte.Het wordt lente tsjilpten ze doorelkaar. We moeten opschieten om nestjes te bouwen anders hebben we straks eitjes en geen onderkomen voor onze jongen zeiden ze tegen elkaar. Ben nu eens niet zo haastig zeiden de oudere vogeltjes we hebben nog tijd genoeg het is pas januari en de nestjes moeten in april pas klaar zijn. Maar de jongere generatie kon niet wachten, ze geloofde de oudere niet en begonnen te bouwen. Laat ze maar doen spraken de oudjes ze moeten het zelf ondervinden en daar leren ze alleen maar van. Zo kwam het, toen de nestjes klaar waren, dat er een pak sneeuw viel waar je onder begraven werd en alle huisjes weer kapot waren. De oude wijze vogels lachten in hun vuistjes en zeiden:Jullie wilden niet luisteren , nu zie je het resultaat al het werk voor niets. De jonge vogeltes moesten wel bekennen dat de oudjes gelijk hadden en dat een winterzonnetje nog geen lente betekend.
Ik kan jou niet anders bereiken als op deze manier. Bedankt voor de reactie in mijn gastenboek. Wel heb een vraag:wat bedoel je met de naam van Dr. Goey heeft hij jou mijn adres gegeven of hoe kom je eraan? Ook wij hopen dat het met jou goed gaat.
Hallo Bloggers, Toch maar even een groet via mijn blog. Het is anders wel veel te warm om achter de computer te zitten. Zoals jullie weten kom ik uit Tilburg en daar is het nu kermis en wel de grootste van de Benelux zegt men. Dat zou best wel eens kunnen zijn want hij is 3 kilometer lang en er staan 235 attracties. Dus kom maar eens een kijkje nemen. Morgen maandag is het Roze maandag en dan kun je travastieten en andere bijzondere dingen gaan zien. Altijd een hele leuke en gemoedelijke sfeer. Nou tot de volgende keer maar weer en de groeten van: Surfmary
Donderdag 13 oktober 1994 tot Dinsdag 18 oktober 1994
Als we s morgens wakker worden zien we pas goed hoe mooi het hotel ligt en hoe fraai het ingericht is. Het zwembad grenst aan het strand en wordt afgescheiden het veel palmbomen waar je heerlijk in de schaduw kunt liggen. Na een uitbundig ontbijt(alweer) gaan we eerst lekker wat zwemmen en dan luieren in de zon om later onder de palmen te kruipen.
Een algehele Sri-lankaanse massage in de felle zon en daarna de schaduw in, formidabel!!! Coctails op het strand dat alles kan daar. Deze dag doen we niet veel meer dan lekker luieren en uitrusten.
Samen met Sandra en Johan, die ook in het zelfde hebben verlengd, spreken we af om nog wat te ondernemen maar dat doen we nadat we een paar dagen ons gemak hebben gehouden.
Op het strand is ook van alles te zien. Er lopen mensen te leuren met sigaretten die ze aan de touristen willen slijten. Een oud vrouwtje komt elke dag hout sprokkelen, ik denk dat ze dit weer verkoopt en zo een paar centen verdiend. Zo brengen we onze dagen loom en traag, dat komt door het klimaat vochtig en 30 graden, door. s Middags is er High Tea met allerlei lekkers en kun je maar snoepen.
s Avonds is er altijd wel wat animatie zoals een dansgroep of dansorkest. De sfeer is goed er zijn meerdere nationaliteiten: Belgen, Duitsers Scandinaviers, Nederlanders en zelfs Spanjaarden. Het orkest speelt voor ieder wat wils. Een van de leden is een verre verwant van een zeewse familie en kent warempel wat woorden Nederlands
Na het drinken van een paar coctails werd ik er op attent gemaakt dat mij tong er niet uitzag en gelijk hadden ze.
.
Het orkest speelde en wij dansten, de avond vloog voorbij en we sliepen als ossen.
De dagen daarna luieren we lekker op het strand en zwembad om s avonds van het inheemse eten te genieten. De currys zijn over heerlijk en de vis smaakt naar de zee, zo vers. Ook s morgens is er gebakken spek en eieren maar dat doen we niet elke dag want we zijn al enige kilos aangekomen.
De dessertbuffets mogen er ook zijn al bij al een verwennerij.
We hebben samen met Johan en Sandra op een middag een bootje met begeleiding gehuurd. De begeleiding bestond uit een lokale jongen . Deze heeft ons die middag wel de stuipen op het lijf gejaagd. Ten eerste dachten wij dat hij de boot niet beheerste maar dat was een vergissing. Hij deed maar alsof later bleek dat hij wel de boot en de brandstof onder de duim had. We voeren door kreken en smalle waterloopjes van de rivier. Telkens zaten er wortels van de planten tussen de schroef en hield de motor er mee op terwijl de reuze varanen om het bootje zwommen, heel angstig vond ik althans. Onze gidslag krom van het lachen en stelde ons gerust . Die beesten doen echt niets ze zijn alleen heel groot als je in zon klein bootje zit. In de kreken wonen mensen en zo gauw ze de motor van het bootje horen staan ze langs de kant en bieden zelf gemaakte bloemenkransen aan. Voor een paar roepies kun je zon krans kopen.Verder de rivier op staan vissers tot hun middel in het water en gooien netten uit om te vissen. Langs de oevers staat de rijst in volle bloei. Aalscholvers zitten met uitgespreiden vleugels te zonnen en witte ibissen staan tussen de rijstvelden Ijsvogeltjes vliegen af en aan zijn fel gekleurd. In de bomen zitten de apen te schreeuwen het paradijs is hier volmaakt. Na een spannende middag komen we weer heelhuids aan bij het hotel.
Na nog wat dagen genieten van de zon en het leven op Sri Lanka zit onze reis erop en moeten we weer vertrekken naar het koude Nederland. Het is een reis geweest om nooit meer te vergeten.
Hallo Bloggers, Ik heb niet veel aan mijn blog gedaan deze dagen. Ik had last van de warmte en geen zin om te internetten. Nu wordt het hier een beetje koeler en heb ik mijn computer maar weer eens opgezocht. Een mooi plaatje kan altijd wel, dus bij deze.
Eigenlijk schaam ik me voor mij land. Wat ik in de krant van vandaag lees gaat alle perken te buiten.Iemand van de Rijks Voorlichtingendiest Zorg Heeft een grandioos advies aan onze minister van zorg gegeven. Stel je voor : alle behandelingen boven de 80.000 euro"s aan mensen die niet langer dan een jaar te leven hebben moeten komen te vervallen Dat zou de schatkist veel geld besparen. Ik vraag mij af wat is een menenleven nog waard? Ik hoop niet dat de minister dit advies overneemt, maar ik vrees met grote vrezen. Wat vinden jullie hier nou van?
Deze wielrenners heb ik in een theetuin gefotografeerd en beloofd op mijn blog te zetten dus bij deze. Wil een van de wielrenners als hij op mijn blog komt even reageren in mijn gastenboek.
Vandaag moeten we naar Dr. Goey voor de uitslag van de CT-scan en of er nog een kuur komt. De 7de kuur hoeft niet meer omdat het protocol 6 kuren voorschrijft en bovendien zijn de uitzaaien niet kleiner of groter geworden. Volgens de dokter is de situatie stabiel en kan niet stabieler worden met meer kuren. Dus voorlopig geen chemo meer en Rien is daar erg blij mee. Over 3 maanden moet hij opnieuw door de CT-scan voor vergelijk en 2 augustus kunnen we naar de chirurg om een afspraak te maken i.v.m het terug zetten van de stoma. Al met al een verheugende uitslag eindelijk een tijdje rust. Geen chemo, bloed prikken en ziekenhuis bezoeken.
Vandaag de laatste korte dag van kuur 6.Het gaat allemaal vlot. De chemo is mooi op tijd en er zijn maar twee patienten, waarvan Rien er een is. Om 12.00uur staan we weer buiten en Rien voelt zich vrij goed. Deze week wordt wel weer spannend. Vrijdag gaat Rien weer door de CT scan en wordt er bloedt geprikt voor het evaluatie gesprek van dinsdag 20 juni. Dan wordt ook duidelijk of er nog een 7de kuur moet komen of niet dat ligt aan het resultaat van de CT scan die de lever controleerd. We wachten vol spanning af. Dat doen we wel op de camping want onze vrienden uit Drenthe komen dit weekend ook.
Hallo Bloggers, Wat een weer en dus naar de camping. Donderdagavond zijn we gegaan en hebben vrijdag en zaterdag, ondanks de hitte, toch nog flink gefietst. Op de camping was het gezellig druk en je kunt dan ook buurten zo veel als je maar wilt. Vrijdag naar Wageningen gefietst daar op een terras uit gerust en met het pontje van Opheusden weer naar Ochten. 's Avonds lekker genoten van de zwoele avond en geslapen als ossen, allebei. Zaterdag was het wel heel erg heet. Na wat rond de caravan gehangen te hebben zijn we maar weer op de fiets gestapt en op weg gegaan naar Rhenen. Halverwege hebben we de tocht gestaakt en terug naar de camping gereden, veel te heet. De verder dagen hebben we lekker geluierd en niet veel meer gedaan. Volgend weekend gaan we weer naar Ochten dan komen vrienden uit Drenthe kamperen en samen kunnen we leuke fietstochtjes maken.
De korte kuur. Het eerste wat ze vragen is:Hoe is deze week verlopen? Een beetje vreemd maar we kunnen wel meteen ons verhaal kwijt. We vertellen hoe het gegaan is en dat we denken dat de verkeerde spoeling de boosdoener is geweest. Er wordt niet echt op gereageerd en daar blijft het bij. Om 12.30 uur zijn we klaar. Rien is niet helemaal fit maar heeft toch in de tuin gewerkt en we besluiten dat we donderdag naarde camping gaan.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
