Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
November en nog eens November. Ik denk dat heel veel mensen, met mij in deze maand, menig traantje laten. Voor mij geldt dat in ieder geval. Eerstal 1 Nov. naar het kerkhof om een bloemetje te leggen bij overleden schoonouders. Dan speelt het weer bij mij een grote rol, mistig en somber. In deze maand verjaarde ook Rien en ga zo nog maar een tijdje door. Ook mijn vriend heeft last van depri-buien en dan gaat het niet allemaal zoals we zouden willen. Gelukkig heb ik mijn blogske nog en kan ik hierop mauwen zoveel als ik wil soms met de tranen over de wangen. Maar dat lucht op en we hopen dat deze maand snel voorbij gaat. Toch wil ik een hart als afbeelding zetten om te laten zien dat we onze dierbare nog lang niet vergeten zijn en dat zal ook niet gebeuren. Genoeg gemauwd en de groeten van:
Wat een weertje, je wordt er echt vrolijk van ik tenminste wel. Alweer even geleden dat ik wat geschreven heb maar ik heb het ook ontzettend druk. We hebben ondertussen meerdere feestjes gehad o.a een gouden bruiloft van de zus van mijn vriend, 2 gouden bruiloften van twee buurtbewoners; ook heel gezellig, verjaardag in Amserdam en ga zo nog maar een tijdje door. Wel heel gezellig allemaal. Zondag hebben we met de dochter en de kleinkinderen mosselen gegeten, de kinderen lusten pizza. Een hele fijne ervaring zo met z'n allen. Ik ga weer stoppen want de rikavond in het verpleeghuis komt er weer aan. Jullie horen van mij over een hoop ik niet al te lange tijd.
Eigenlijk schaam ik me diep, zolang niets van me laten horen. De reden is eigenlijk een hele fijne. Zoals ik jullie geschreven heb; ik heb een vriend en daardoor mijn blog wat verslonst. Kennis maken met familie, kennissen, buren en allerlei verplichtingen nakomen maken dat ik weinig tijd overhoud om mijn blog bij te werken. Natuurlijk is het hartstikke gezellig om zo druk te zijn met leuke dingen, ik klaag dus ook niet. Deze week zijn we terug gekomen van onze eerste vakantie samen en ik mag wel zeggen we hebben het samen heel fijn gehad. De bestemming was er een waaraan we allebei fijne herinneringen hadden met onze overleden partners, ook dat moet kunnen en het bewijst weer eens vergeet niet degene die er niet meer zijn. Dat zal in ons geval ook nooit gebeuren. Een goed gevoel houd je daar aan over, geloof mij maar. In de zomer hebben we aan een zomercompetitie bridge meegedaan en ook dat ging ons goed af. De komende tijd hebben we weer wat feestjes tegoed, waar we samen uitgenodigd zijn. Voor heel veel mensen horen we voortaan bij elkaar en dat blijkt uit de uitnodigingen aan beide kanten. Nou, jullie zijn weer een beetjeop de hoogte en merken wel dat het heel goed met ons gaat.