Donderdag 6 oktober, 1994
Om 8.00u worden we telefonisch gewekt. Er staat een heerlijk ontbijtbuffet klaar waar we lekker van smullen.Fernando, onze chauffeur, is zoals gewoonlijk precies op tijd om te vertrekken naar Dambulla. Aan het verkeersgedrag en de wegen zijn we al gewend geraakt. Het is een fijne afwisselende rit in een koele bus. Het landschap veranderd steeds van bossen in rijstvelden en van uitgestrekte vlaktes in heuvelachtig gebied. De kleine dorpjes zijneen lust voor het oog. Een kleurrijke mengeling van groenten en stoffen staan op straat uitgestald. Schoolkinderen in smetteloos witte uniformen gaan in groepjes naar school. Het is een uniek gezicht deze kinderen in hun spierwitte pakjesdie fel afsteken bij hun mooie bruine snuitjes en grote bruine ogen. In Dambulla aangekomen moesten we een flink eind klimmen door een bosrijke omgeving en langzaam bereikten we ons doel, de tempel. Eerst onze schoenen uit en toen mochten we het complexs betreden. Filmcameras en fototoestellen mochten niet mee naar binnen. Eenmaal onder het poortje door zagen we een rotspartij waar 5 tempels waren uitgehold. Het waren prachtige ruimtes met enorme boedhabeelden van allerlei materiaal,hout, metaal, brons en steen. Dit alles is 2000 jaar oud en vervaardigd door monniken die daar toen woonden. De plafonds waren beschilderd en leken wel een wandtapijt met glooiingen zo perfectalsof het behangen was.
Overal werden lotusbloemen geofferd en gebeden door de bedevaartgangers. Buiten sterft het van de apen en er mag zelfs buiten niet gerookt worden. Ook onze kleding is aangepast we dragen alle 6 een lange broek(verplicht). Nadat we de gids een fooi hadden gegeven komen we sprakeloos bij Zaheem en onze schoenen terug. Weer een ervaring rijker. De terugweg ging een stuk makkelijker. De bus stond weer klaar en we vertrokken naar ons volgende doel. Een Srilankaans gezin nodigden ons uit om hun woningte bezichtigen. Het was een hut van klei met een bananenbladeren dak. De indeling was simpel een ruimte voor te wonen een voor te slapen en een voor te koken
In de ruimte voor te koken was een groot gat gemaakt waarop een open vuur gekookt werd, de bedden lagen gewoon tegen de grond en de kleren waren in koffers gepropt die tegen een wand van de kamerstonden. In deze hut woonden zon 9 mensen man, vrouw, kinderen, oma en opa. De vrouw des huizes heeft ons een demonstratie rijst vliezen, kokos malen, sambal maken en bananenbladeren vouwen gegeven. Deze activiteiten vinden buiten plaats in de gloeiende zon. Ook hey materiaal war ze mee werkte was zeer primitief. Een ijzeren blok waar ze op kon zitten met een spits voorstuk was een soort rasp. De rijst zat ineen rieten zeef waar de wind de vliesjes van de rijst weg blies. Een ijzeren rol werd gebruikt om de rode pepers te pureren tot sambal. Ondertussen kwamen de andere familieleden van het land en waren blij met onze snoepjes,ongelooflijk. We kregen een adres mee om de fotos op te sturen die we gemaakt hadden, dat hebben we uiteraard gedaan.
Daarna hebben we een houtsnijderij bezocht. Van verschillende houtsoorten werden er met de hand prachtige dingen gemaakt zoals boedhabeelden en maskers groot en klein. Er was een winkeltje bij, daar hebben we een boedhabeeld van rood hout gekocht voor onszelf en wat kleine maskertjes voor de neven en nichtjes.,sMiddags hebben we geluncht in Sigyria Village, daarna lekker aan het zwembad gelegen in een prachtig aangelegde tuin. De eerste keer op onze reis.
Rond 16.00uur zijn we naar de Leeuwenrots gereden. Wij hebben die niet beklommen de rest van de groep wel. Het is een vrij steile klimpartij over trappen die er niet erg betrouwbaar uitzagen maar natuurlijk gebeurd er niet echt iets het was gewoon veel te moeilijk voor ons. Halverwege de berg zijn er in de rotsen prachtige frescos aangebracht. Het zijn afbeeldingen van vrouwen. Op de top heb je een mooi uitzicht van de tuinen en vroegere koningsgebouwen aan de voet van de rots. Ondertussen hebben wij beneden rond gekeken ook zeer de moeite waard.s Avonds hebben we gedineerd en genoten van een optreden. Een goochelaar met zijn zoon die een show gaven. Het gebruikelijke slaapmutsje was ook weer van de partij. Johan is deze avond al niet lekker en klaagt over hoofdpijn.
|