het is zondag 23 oktober. Mijn vriendin vroeg me of ik met haar mee wilde gaan naar Valkenburg. Ook Belgen zullen Valkenburg wel kannen, al was het maar vanwege de wielerwedstrijden die er gehouden worden. Op een plein is een lunchroom, waar ze superlekker gebak hebben. Toen ze me belde was mijn eerste gedachte: ik wil gebak eten én een drambuie drinken. Een drambuie met ijs. Het gebak heet "merveilleux"; de naam dekt de lading perfect, het was heerlijk! Het stuk was eigenlijk te groot voor mij, maar grootmoedig als mijn vriendin is, bood ze me aan om de rest op te eten. Intussen keken we beiden naar de mensen die ook op dat terras zaten en naar de vele voorbijgangers. Er zat een mevrouw, die een vreemde haardos had: het was hoog opgestoken, getoupeerd zeiden we heel lang geleden en het haar was duidelijk geverfd. De manier waarop het haar gekamd was maakte de indruk als ze een belachelijk ouderwetse hoed op had. Ik schoot in de lach, mijn vriendin zat met de rug naar de bewuste mevrouw en uit beleefdheid durfde ze zich niet om te draaien. Over de mensen die langs het terras liepen zei ze: let eens op de koppels, het verbaast me niet dat koppels uit elkaar groeien, kijk eens hoever ze uit elkaar lopen, alsof ze bang zijn elkaar aan te raken. Het terras is verwarmd, het was er goed toeven.
Reacties op bericht (3)
17-10-2006
Carin/sybilla
Beste mensen
Even een vervelende mededeling.
Carin oftewel sybilla, de oprichtster van deze blog, is op 1 oktober 2006 plotseling overleden.
Een groot verlies voor veel mensen om haar heen want zo klein als ze was, zo groots was ze in haar voorkomen.
Ik zal je missen Carin.
Linneske
17-10-2006 om 11:50
geschreven door Linneske
08-11-2005
aangenaam lezen
Heb in de vroege morgen 7.30u bij een héérlijke mok koffie je verhalen gelezen.
Het schrijven ligt je hé!
Fijne groetjes
Joke
08-11-2005 om 07:37
geschreven door joke_bond
23-10-2005
vervelend hoor...
Inderdaad..ik ben de vriendin van Sybilla. Het moet me toch even van het hart dat je dat niet meer zo vaak moet doen..sybilla.. me attenderen op mensen die áchter me zitten.. MIjn nieuwsgierigheid kan dat nauwelijks aan! Ik ben nog altijd opgevoed met beleefheidsnormen en op dat moment werd ik me er heel duidelijk bewust van. Me pontificaal omdraaien..das wel heeeel ongehoord, het geeft namelijk blijk dat ik een hoge mate van nieuwsgierigheid heb en wie wil altijd met geconfronteerd worden?
Maar, het gebak was lekker, erg lekker en natuurlijk help ik een vriendin als deze moeite heeft het lekkers op te krijgen. Onbaatzuchtig persoon als ik ben
