Lief Bruidspaar,

Jullie beiden, maar ook wij

Hebben hier naar uitgekeken

Langzaam is de tijd verstreken

Vanaf vandaag gaan jullie zij aan zij

Jullie huwelijksboot gaat nu vertrekken

Ja samen gaan jullie in volle zee

De wind niet altijd tegen, maar ook niet altijd mee

Maar ook dit hoort er bij, zoals jullie zullen ontdekken

Verheugd zijn we nu allen bijeen

Op deze dag, jullie huw`lijksfeest

Naar het stadshuis, en de kerk zijn we geweest

Jullie gaven elkaar de trouwring, samen Eén

Bruidspaar, zo mogen wij jullie nu aanspreken

Klokken hebben, voor jullie geklonken

Het woordje ja, hebben jullie elkaar geschonken

Het liefdesvuur, laat het nooit ontbreken

Zachtjes klonk het woord van trouw

Jullie kozen voor elkaar

Vandaag zijn jullie een echtpaar

Geniet van de tijd, als man en vrouw.

En als er dagen van zorgen komen

Die er ook, ongetwijfeld zullen zijn

Het is niet altijd, rozengeur en maneschijn

Dat ook dan de liefde blijft, en niet gaat verschromen

Wij hopen dat jullie, samen gelukkig blijven

Maar zet jullie treden, in zijn spoor

Dat Hij jullie ga, met Zijn Heillicht voor

Dit is onze wens, vandaar dit schrijven….

In verwachting…

Stralend kwamen jullie het ons vertellen

dat jij in verwachting was

en die blijdschap die men in jullie ogen las

allerlei vragen, gingen wij toen stellen

Wanneer zal dit kindje worden geboren,

zou  het in mei zijn, of april?

toen werd het even stil

de juiste datum, zullen we nog horen

Wat is dit voor jullie een mooie tijd

uitzien want het duurt nog wel even

een beetje onwel, en overgeven

maar het brengt ook veel saamhorigheid

En ook dit zullen jullie niet vergeten

je kijkt op internet, of in een boek

ja juist, naar een naam zijn jullie op zoek

‘t is een geheim, wij mogen het nog niet weten..

En dan, opeens voel je het bewegen

dit kindje in de moederschoot

vertederd ben je, je verwondering is groot

waar je zo naar uitzag, is nu verkregen..

Wat is er veel te regelen, wat is er veel te doen!

de kinderkamer word vast ingericht

welke kleur, word het donker, of licht?

of misschien wel blauw of groen? 

Het laatste couplet word nu geschreven

het is een bede, en een wensje

voor jullie, maar ook voor dit kleine mensje

Hem alleen, alle dank te geven…

Jullie ouders…..

..Het leven kan zoveel vreugde geven

het kan niet op, het kan niet stuk

nog hogerop dat is ons streven

wat een geluk, als men dan de vruchten pluk

Ja menig mens zal dit beamen

als men terug ziet in de tijd

plan na plan ging men beramen

ja êen en al bedrijvigheid

Het huis moet nog groter

de auto is veel te klein

het loopt gesmeerd, het is net boter

O,  wat een welvaart, o wat fijn

Maar als dan de stormen woeden gaan

zomaar ineens, je hebt het niet aan zien komen

voorbij voorgoed voorbij, nooit bij stilgestaan

de toekomst is weg, voorbij zijn al je dromen

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

Het scheepje kabbelde rustig voort

de zee was mooi, de zee was stil

het was zo vredig, bij hen aan boord

opeens werd het noodweer, koud en kil.

De golven beukten op het schip

deze scheepslui, waren wel wat gewend

we slaan te pletter, op een klip

aan onze levensreis komt spoedig een end..

Laat ons toch bidden zo riep er êên

tot Hem , die hulpe bieden wil!

Want Hij, kan helpen Hij alleen

de storm raasde door, het werd niet stil.

Maar het scheepsvolk, was nu rustig en bedaard

hun vertrouwen, was geheel gericht op Hem

nee de lucht, was nog niet opgeklaard

want ze wisten, ook de storm gehoorzaamd op Zijn stem.

Wat mooi, dat het geloof zo’n rust kan geven

ook als het soms zo donker is

Hij wil er zijn, ook in uw moeilijk leven

vertrouw geheel op Hem, dan verdwijnt de duisternis…

Wij ..jij en ik…

Als bloemen, die straalden van geluk

Begon eens voor ons het huw’lijkspad

Er was er maar èèn, dat was jij mijn schat!

Wij waren gelukkig, het kon niet stuk…

Toch zijn wij elkaar, wat  ontgroeid

Hebben zo weinig tijd meer voor elkaar

Treffen niet meer de juiste snaar

De bloem is toch niet uitgebloeid?..

Er is toch meer, dan geld en goud?

Ik verlang zo… naar en woord van jou

Eens was ik toch je liefste vrouw!!

Zeg het me!, dat je nog echt van me houd…

En maak eens een uurtje voor me vrij.

Als vroeger, samen met ons twee

Hier verlang ik naar terug, als een heimwee

Wij waren gelukkig, we waren zo blij..

Wij, jij en ik… kregen een gezin

Waarvan wij nu vader en moeder zijn

Dit bracht in ons leven veel zonneschijn

Misschien is er voor ons een nieuw begin…

Liefste, zie dit niet als een verwijt

Maar  ik wil je juist! zo graag hervinden

Onze liefde opnieuw verbinden

‘k verlang zo naar wat tederheid….

 Je……………..

Dit trof je, dit vergeet je nooit meer

de telefoon, je dacht een gesprekje, zo gewoon

maar je schrok, verbijsterd, is dit mijn loon?

dit deed pijn, dit deed zeer..

Dit kan niet waar zijn!, dit is een grap

maar dan besef je, de werkelijkheid

was het maar een droom, dan was je hiervan bevrijd

dit is hard, je kreeg een dreun,daarna nog een trap..

Sssst….. niet verder vertellen hoor

je weet dat dit ook zal gebeuren

ja echt dit is te betreuren

het bekende vuurtje, het gaat van mond tot oor..

Wij leven met je mee, in deze,moeil’ke dagen

en dat je dit schrijfsel, wat steun mag geven

voor nu, maar ook voor je verdere leven

dat je het troost, dat je het kan dragen..

Maar nu, ja dit is moeilijk schrijven

als je word beschuldigd,…onterecht

en dan je innerlijk, dit is een gevecht

om dan lief te hebben, niet boos te blijven..

Machteloos?... nee!! zoals jij ook mag weten

Eén is er, die voor jou wil strijden

dit geeft zo’n rust, dit kan je zo verblijden

die Naam, Zaligmaker geheten…

.       Gerlinde…

Peinzend zit ik achter mijn toetsenbord

En ben een gedichtje aan het bedenken

Maar wat ik ook denk, ik weet niet wat het wordt

En vraag aan onze dochter, of zij mij wat hulp wil schenken.

Maak er maar êên over mij hoor ik haar zeggen

Ik kijk achterom, en ben wat verbaasd!

Meent ze dat nu echt, hoe moet ik dit nu uitleggen?

Mijn twijfel is groot, toch schrijf ik door ongehaast.

Nu ik hier eenmaal aan ben begonnen

Merk ik dat dit niet eens zo makkelijk is

Ja inderdaad wat regels heb ik al wel verzonnen

Maar over haar nog maar heel weinig, als ik mij niet vergis

Gerlinde is haar naam door ons aan haar gegeven

Ze is nu al weer 13 jaren jong

Vernoemd naar oom Gert, je weet wel de broer van Teunie van Steven

Je bent de laatste die het hazehol uitsprong..

In Zwolle, zag jij je eerste levenslicht

Waar je gelijk al goed van je liet horen

Een pond of zeven, dat was je gewicht

O wat een lawaai, en je was nog maar net geboren..

Toch ben je opgegroeid, als een vrij rustig kind

Weet je nog, dat je het fietsen wou leren?

Wat ging je hard, recht voor de wind

Ja recht dat ging nog wel, maar o dat keren

Maar ongemerkt, is dit blad al bijna vol

En zal ik hier een eind aan moeten maken

Want het is al weer laat, ik moet naar mijn hazehol

Wil ik morgenvroeg, tenminste op tijd ontwaken

Tenslotte wil ik hier nog enkele woorden kwijt

Dat ook jou levensweg, voorspoedig mag verlopen

Want ook jij bent op reis, naar de eeuwigheid

Dit is wat wij als ouders hopen..

Dat ook jij je blik op Hem mag wenden

Vertrouwend, en hopend alles van Hem verwachten

Dan mag je weten, dat Hij je Zijn bijstand zal zenden

Wat je ook mag vergeten, maar dit, houd dit in je gedachten…

Je ouders…

Ik dank je voor wat je tot mij hebt gesproken

dus het ijs is nu wel gebroken

vandaar dat ik mij tot je durf te wenden

en je dit berichtje toe te zenden

weet je zo onder het kalveren mesten

zit ik steeds wat rijmpjes uit te testen

zoals ria  malissa of  mia leijten

wat rijmt hier nu op paarden? o nee geiten

woord na woord komt dan later op papier

en dan kom jij, en leest het hier

zo heb ik geprobeerd de dichterskunst uit te leggen

niet verklappen hoor, nergens tegen zeggen

want dan krijg ik kapers op de kust

en is mijn blogje zo weer uitgeblust

zonet ben ik even bij je zoon geweest

maar ben nu alweer terug als je dit leest.

ja dat was zeker de moeite waard

ik zag hem zelfs met z'n paard

ga jij ook wel eens mee met het mennen

dat is zeker best wel wennen

nee nu zonder flauwekul

hij heeft daar een heel mooi spul

zo nu ga ik je weer verlaten

o nee ik moet nog even doorpraten

ik dank je voor mijn verjaardagswensen

jij was de eerste van alle mensen

die mij de felicitaties aanbood

weet je dat ik hier echt van genoot!

Mooie paarden  www.blakheide.be

Leer mij te leven, naar Uw Woord

en  U elke dag te prijzen

Uw alle lof bewijzen

steeds weer opnieuw onverstoord.

Leer mij aan- mijn naaste te denken

telkens opnieuw ja keer op keer

verhoord U mij, ook nu toch weer

Uw Liefde, mijn naaste te schenken.

Leer ons ook  in moeilijke dagen

voor een ieder, kan dit weer anders zijn

er zijn zoveel zorgen, er is zoveel pijn

wilt U ons helpen, om dit te dragen?

Te mogen weten, dat al dit vragen

vrijmoedig alles… van U te verwachten

met onze zorgen, onze klachten

U bent zo trouw, tot in lengte van dagen.

Dit schrijven gaan we nu besluiten

doch U, zij alle lof en eer

Uw Goedheid, Groot en Almachtig Heer

Leer ons, U: U alleen, alle dank te uiten…..

Een gedichtje voor alle kinderen groot of klein

Dat Jezus jou zaligmaker wil zijn

Je weet wel Jezus de zoon van God, geboren in Bethlehem

Die zei, met liefdevolle stem

Laat de kinderen komen tot mij

Maakt je dit niet blij?

Dat je altijd tot Hem mag gaan

Blijft toch niet bij Hem vandaan

Hij zegt, Mijn zoon Mijn dochter geef je hartje aan Mij

Maakt je dit niet blij?

Hij wil een Vriend voor je zijn

Als je verdrietig bent, of je hebt pijn

Zijn bloed maakt van zonden vrij

Maakt je dit niet blij?

Hij is gestorven voor al je zonden

Liet zich eerst aan het kruis verwonden

O, wat een grote Vriend is Hij

Maakt je dit niet blij?

Maar is na drie dagen uit de dood weer opgestaan

Toen waren alle schulden voldaan

Het is volbracht, zoals Hij zei

Maakt je dit niet blij? 

Weet je waar je Hem kunt vinden?

Deze Vriend van kinderen

In de Bijbel, zo lezen wij

Maakt je dit niet blij?

Ook mag je een nieuw hartje aan Hem vragen

Ja doe dit maar alle dagen

Jongens en meisjes, allebei

Maakt je dit niet blij?

Want Hij zegt, tegen zijn vrinden

Die mij vroeg zoeken, zullen mij vinden

Ja Jezus,  gaat heden voorbij

Maakt je dit niet blij?

Het schaapje dwaalde af

steeds maar verder,

 van de herder

van de herder met zijn staf.

Zag de herder dit dan niet

dat het schaapje, van hem week?

nee eerst niet zoals wel bleek

totdat hij het niet meer ziet.

O, waar zou het toch zijn gebleven

waar is dit schaapje nu toch heen

zo klein nog, en dan al zo alleen!

alles zou hij wel willen geven…

Als hij het maar weer vinden kon

hij roept maar ’t schaapje hoort hem niet

wat heeft de herder nu een verdriet!

tot hij aan het zoeken begon.

Maar dan! veel bange uren gingen voorbij

dan vind hij, wat hij zo lang zocht

dit schaapje, want het was zo duur gekocht!

O, wat een vreugde, wat was hij blij..

Zachtjes, brengt hij het schaapje weer

en legt het op zijn schouders, zo loopt hij voort

bij de kudde waar het hoort

en legt het daar, voorzichtig neer.

Ook Jezus zoekt, wat is verloren

zet ook jou hartje, voor Hem open

want met Zijn Bloed, wou Hij je kopen

Bid veel tot Hem, Hij wil je horen…