Op algemene aanvraag plaats ik drie impressies van een zondag bij ons in Halbmeil-Kinzigtal. Je ziet een vlot, waarmee vroeger boomstammen getransporteerd werden naar de Rijn. Je weet nu ook dat de brandweer vandaag een feest organiseerde, waarbij kinderen mochten meerijden met de brandweerauto mét sirene. En dan krijg je een mooie impressie van het dorp Halbmeil.
Merkel of geen Merkel, het is zondag in Schwarzwald
Zondag, rustdag. Daarom plaats ik vandaag geen foto's. De Duitsers begeven zich naar de stembus om Merkeltje al dan niet een vierde ambtstermijn te geven. Ik heb mijn voortent opgebroken en ze droog in de zak opgeborgen. Wellicht was het de laatste kans daartoe. Er staat nu een luifeltje, dat we eenvoudig kunnen afhalen en terug opzetten. Morgen blijven Bea en Diarmuid rustig op de camping, terwijl ik voor 100% gebruik maak van mijn Konuskarte. Ik vertrek in alle vroegte uit Halbmeil en neem de trein naar Hausach en Offenburg. Dan zet ik koers op de Rheintalbahn van Offenburg naar Freiburg. Daar neem ik de Höllentalbahn naar Neustadt, stap over naar Donaueschingen en zet me schrap voor de Schwarzwaldbahn naar Hausach. Het wordt een dagje sporen, perrons zoeken en lustig afwachten van wat komen gaat.
We rijden gratis met de trein door het Schwarzwald dank zij de Konuskarte, de toeristenpas. Zo reden we deze morgen naar Offenburg met de regiotrein. Offenburg is een stad van formaat met heel wat winkels. We gaan het weekend in en maken morgen een rustdag.
We zijn te voet naar Schiltach gestapt langs de Kinzig. Het werd een zonovergoten wandeling van zes kilometer. De leeftijd van Diarmuid begint parten te spelen. Het beestje is 13 jaar oud. Hij wil nog wel flink meestappen, maar zijn conditie is niet meer zoals vroeger. We moeten er rekening mee houden. In Schiltach deden we ons tegoed aan een stuk warme Apfelstrüdel mit Eis und Sahne.
Schwarzwald is een en al bos. De bomen staan er zo dik, dat ze het zonlicht op vele plaatsen afschermen, zodat het licht er matig door komt. Daarom ziet het er "zwart" uit. Ik heb een beetje mijn beer uitgelaten en een stevige wandeltocht op mijn eentje gemaakt van 9 kilometer door het woud met sterk stijgen en dalen. Stafkaart en hand-GPS hebben me geleid. Na twee uurtjes was ik al terug. Goed voor mijn conditie!
Ik heb een stafkaart gekocht en er staan pittige voettochten in de steigers. Maar eerst hebben we de streek wat verkend en een uitstapje gedaan naar de stad Wolfach, naar Hausach, naar het pittoreske Schiltach en naar het klooster van Alpirsbach. Het weer ziet er nog steeds perfect uit. De stapschoenen staan klaar voor morgen.
We staan nu in Wolfach-Halbmeil in het Zwarte Woud, Baden-Württenberg, in het Kinzigtal. Na een rit van iets meer dan 300 kilometer langs de Bodensee zijn we op Trendcamping Wolfach aangekomen. De voortent staat te drogen en het belooft een mooie tijd te worden. We blijven hier alvast een tiental dagen.
Het is onze laatste dag in Oberammergau en ook meteen de laatste dag in Bayern. Morgen trekken we naar Baden-Württenberg, naar het Schwarzwald. We worden verwacht in Wolfach. Het wordt een trip van 320 kilometer langs de Bodensee, de grens met Oostenrijk en Zwitserland. Alhoewel we geen enkele dag zonder regen hadden, was het een leuke tijd in Oberammergau. We konden blijven kijken naar de mooi geschilderde huizen en de beelden uit houtsnijwerk.
Garmisch-Partenkirchen is bekend om zijn Olympisch wintersportstadion. Aan schansspringen mocht ik niet meedoen, omdat mijn kousen de verkeerde kleur hadden. We zijn dan maar wat naar de winkels gaan kijken in dit super toeristisch centrum. Op de terugweg passeerden we het klooster van Ettal. De kloosterkerk was één en al barok en rococo, pracht en praal dus.
