Google eens "fotografie". Onvoorstelbaar hoeveel er over dat onderwerp bestaat. Met de opkomst van de smartphones is er nog nooit zoveel gefotografeerd en wellicht wordt slechts een fractie afgedrukt of gepubliceerd. Ondanks die devaluatie en het besef dat alles al ooit eens ingeblikt is geweest blijf ik toch maar koppig op die opnameknop drukken om net dat ene ogenblik stil te zetten. De wereld is te mooi en te boeiend om niet gezien te worden. De klik op de camera geeft de illusie dat dit moment bewaard is. Al is het maar voor eventjes.
15-07-2009
Duriez stelt zijn bronzen beelden tentoon in Ichtegem
In juli en augustus stelt Irénée Duriez zijn atelier en zijn beeldentuin open voor bezoekers. Zijn bronzen naakte vrouwen zijn een ode aan de vrouwelijke schoonheid. In de tuin staan de grote beelden tussen het groen, binnen in het atelier komen de kleinere bronzen goed tot hun recht in de spotlichten. Een artistieke zomerse belevenis in een schitterende omgeving. Duriez gelooft duidelijk dat toen God de vrouw geschapen heeft hij het mooiste schepsel op aarde heeft verwezenlijkt. Er zijn nog venten die zo denken.
De molens langs de Brugse ringvaart: een onvermijdelijke foto valstrik voor de toerist. Maar ook inboorlingen kunnen niet weerstaan aan zo een schilderijfotootje.
Deze namiddag heb ik de fotograferende toerist in Brugge gespeeld. Gewapend met mijn Sony compact langs de reitjes om wat "postkaart" foto's te maken. Met "autostitch" heb ik 8 foto's aan elkaar gezet tot één pano.
Het ontbreken van kleur in het origineel gaf nogal een saai beeld. Het omzetten naar mono grijs geeft een dramatisch tintje aan de foto. Zwart-wit is in dit geval beter dan kleur.
Als fotograaf kijk je best niet alleen naar je onderwerp maar let je best eens op de achtergrond. Want voor je het weet is je opname geruïneerd. Zoiets kan je toch moeilijk in je fotoalbum plakken.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Tags:Knokke - kunst in de tuin
13-05-2009
Een portretje van mijn buurman Piet. Ik heb alleen de achtergrond een beetje donkerder gemaakt om het gezicht beter te laten uitkomen. Verder is er niets gewijzigd.
Deze opname heb ik gemaakt zonder stafief, uit de vrije hand. De maximale zoom is circa KB 400mm. De gecropte uitsnede is ongeveer 50%. Ik vreesde het ergste, maar blijkbaar werkt die beeldstabilasatie goed.
Tijdens onze Egyptereis in November hebben we een week doorgebracht in de 3 Corners van El Gouna aan de Rode Zee. De twintig deelneemsters voor de verkiezing van Miss Belgium 2009 waren er ook. Een ideale gelegenheid om eens mooie meisjes te kunnen fotograferen, gebruik makende van de dagelijkse modellen fotoshoots in het hotel. Mijn favoriete Miss was de belgisch-turkse Seynep Sever uit Molenbeek, heel fotogeniek, vriendelijk en professioneel. Een terechte Miss Belgium 2009, ondanks haar beperkte kennis van het Nederlands. Ik ben nog altijd blij dat ik haar heb mogen fotograferen. Merci voor de fotoshoot.
Een foto van een bezoek aan Belle-Ile, Bretagne heb ik vervormd tot een mozaiek van 10.000 kleine fotootjes.
Het programma maakt van de foto een raster van 10.000 vakjes die naar kleur worden geannaliseerd. De duizenden foto's in "mijn afbeeldingen" zijn vooraf in miniatuurtjes omgezet en geïndexeerd naar kleur. Om zo een foto om te zetten naar een mozaiek duurt het toch een tijdje voor het klaar is.
Deze panorama heb ik gemaakt met het programma "autostitch" van 4 foto's van het begijnhof. Ik vind autostitch beter dan de merging van photoshop elements om naadloos pano's te maken. De blending van de kleurverschillen tussen de foto's is beter, je ziet echt geen overgang van de ene foto naar de andere.
Vroeg opstaan om foto's te gaan nemen in het Begijnhof te Brugge is het enige middel om de tsunami van toeristen voor te zijn. Het was die ochtend om 7.30u nogal nevelig en de zon was nog niet van de partij, maar die stille sfeer en frisse kleuren geven de foto's een tere toon. Twee uur later met de zon en de horde toeristen was het een ander begijnhof, met veel levendiger kleuren.
Het is zover: mijn blog is uit de startblokken geraakt. Ze zeggen dat een blog iets is als een relatie: ge weet waar ge aan begint, maar ge weet begot niet hoe het zal gaan.
Ik ben Roland, alias Toeskilfoo. Die nickname heb ik bewust gekozen omdat ik vind dat ik alles heb om mezelf gelukkig te achten; tout ce qu'il faut. Als 65plusser is elke dag een geschenk, of zou het toch moeten zijn. De bedoeling van mijn blog is alleen maar om mijn hobby, de fotografie, te etaleren. Of het mij zal lukken om hier regelmatig fotootjes te plaatsen, kan ik alleen maar hopen.
Ik ben een fotoamateur met de nadruk op amateur. Ik fotografeer met een compact digitaaltje: de Sony DSC-H5 waar ik nog altijd content van ben. Veel bewerkingen met Photoshop zijn mij te omslachtig en te tijdrovend; vandaar dat ik meestal Faststone Image Viewer en Faststone Photo Resizer gebruik voor kleine correcties en om in één bewerking jpegs te verkleinen, te voorzien van een kadertje, slagschaduw en een watermerkje. Meer moet dat niet zijn. Het fotograferen zelf, het maken van de compositie, het zoeken naar mooi licht, kortom het creatieve vind ik aangenamer dan het manipuleren en het corrigeren.
Wij zijn alle twee geboren en getogen aan 't zeetje maar wonen al heel lang in het Brugse. We houden van reizen, lezen, muziek, en computeren. De kust, de zee, het strand en alles wat er bij hoort maakt nog steeds deel uit van onze levenswijze. Zou het jeugdnostalgie zijn of gewoon een remedie tegen verzuring en verschrompeling? Net zoals fotografie en videografie ook een middel zijn om de wereld opnieuw te bekijken. De wereld is te mooi om zo maar te laten voorbijgaan.
Ik ben Roland De Pauw, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Toeskilfoo.
Ik ben een man en woon in Loppem, West-Vlaanderen (België) en mijn beroep is voltijds rentenier.
Ik ben geboren op 01/12/1942 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: naast fotografie en videografie ook lezen, muziek, fietsen, wandelen en reizen.
echtgenoot, vader, grootvader, strandman en af en toe nerd
