Kom slaap maar
Want de spiegel van de stilte
kent jou niet
zoals ik je ken De nacht geeft je haar hart en het zwarte gat drinkt jouw oog De purperen lotus schenkt dromen dwaallichten van het leven die schitteren in de regen Van zilver zijn de druppels en boven jou zingt de dwaalwind Waait in de bedding van verlangen de weg naar blikken van troost het tedere woord dat boven jou glanst...
|