Je zingt zo lieflijk
langs donkere paden
over de roos
in de bedrieglijke tuin
van Eden
een ijle bloem
die bloeit
onder de schaduwvleugel
van een nacht van leegte...
*
In de stille hoeken van je wezen wasemt je licht
een bezielde, heldere bron een wereld van woorden die waaien over de weg van je droomgezichten zwaarbeladen
met bitterzoet verlangen...
|