Zij was een kind schuchter en verward Eindeloos waaierde de wereld ontzagwekkend in zijn leegte...
Zij zocht beschutting
tegen vormloze angst een warm nest waar dan ook ...
En zij, die haar liefhad begreep haar vrees Trok haar naar zich toe in de vrede van haar schoot zong een lied : Slaap, slaap zacht m'n kind in de schuilhut van mijn hart Mijn armen zijn je huis een veilig oord in het maanlicht
Slaap, slaap zacht, lief kind droom je dromen in het witte licht van liefde een blije dag wenkt...
|