Zwervend op mijn karveel
van nevelslierten
meende ik jou te zien
in de spiegel
van mijn dromen
op een verre weg
langs het tijdloze water
helder en diep
*
In jouw verten vond ik
verborgen parels
de omhelzing
van pure magie
het dagen van tere extase
de tover van het onbekende
een pas ontloken bloem
nooit eerder aanschouwd
*
En ik was verbaasd
in bewondering
dat iemand als jij
met enkel wat woorden
omhuld door wolken
van heilige stilte
zoveel schoonheid
kon baren...