Er is bijna geen tijd en geen zin om op de PC te komen en verslag te geven van wat er nu allemaal  gebeurt in de tuin. Ik probeer er rustig bij te blijven maar soms heb ik het gevoel mezelf voorbij te steken. Gelukkig bleef in rustig genoeg om alles digitaal vast te leggen.


De knoflook was overrijp en verkeerdelijk dacht ik ze er zo maar te kunnen uitrekken. Dat lukte niet en ik dacht dat ze afgerot waren omdat ik alleen het loof in mijn handen had. Paul,  de beheerder van ons blog,  was hier toevallig op bezoek en die zei me dat er niets mis was met dat stuk trekken van het verdorde loof en dat ik de knollen er moest uitgraven.


Dat uitgraven duurde niet lang. Nooit had ik voorheen echt resultaat geboekt omdat ik altijd veel te laat had geplant. Vorig jaar gingen de knollen begin oktober in de grond...eindelijk op tijd en eindelijk heb ik een mooi resultaat. Ik had dus nog nooit echt geoogst.
Ik heb vooral de witte soort  maar ook enkele paarse knollen. Het is opvallend dat op die paarse knollen het loof bleef zitten  en op alle witte viel het er zo af.


Het bergen van de sjalot en de ui gebeurt in fases. Eerst wachten tot ze door de zon helemaal droog op het veld liggen.


Dan worden ze in bakjes gelegd.


Uiteindelijk worden ze op de kruiwagen geplaatst en onder het afdak gezet tot ik ze kan in trosjes ophangen.

 De zomerprei begon stilaan door te schieten. Ik knipte telkens de zaadkop er uit.


Het was dus hoog tijd om ze allemaal ineens te oogsten.


Ter plaatse worden ze gereinigd en klaar gemaakt om gewassen en gesneden te worden.


De groene selder wordt op enkele vingers van de grond afgesneden.  Het gebeurt zodanig dat het zeer teergroene hartje ongedeerd blijft. Dan rest er nog het wassen en het snijden en dat is een tijdrovende bezigheid.