Lima en Paracas

Na een heerlijke nacht beginnen we met een verkenning van Lima. We hebben een hotel in het district Miraflores, een moderne wijk aan het strand, een half uurtje van de oude stad.

We gaan nu even wennen aan de temperatuur (gemiddeld 26 graden) en aan de andere cultuur en keuken.

Over keuken gesproken: het belangrijkste gerecht is hier ceviche. Het is een schotel met rauwe stukjes vis, gemarineerd in limoensap met rode ui, koriander en pikante pepertjes. Heerlijk. De typische drank is pisco sour; een drankje dat qua smaak iets weg heeft van limoncello, maar dat veel sterker is en afgewerkt wordt met schuim van opgeklopt eiwit.

Miraflores is heel modern: nieuwe, hoge flatgebouwen, brede straten met ruime fietspaden (ook bedoeld voor scaters, pedalo's, skeelers …) en met kruispunten waar het systeem 'vierkant groen' wordt toegepast. Verrassend!

Om het strand te bereiken moet je wel een groot aantal trappen af (en daarna terug op!). De zee ligt namelijk zestig tot tachtig meter lager dan de stad.

We gaan dit maal Lima niet uitgebreid verkennen: als we onze planning kunnen volgen komen we hier nog minstens drie keer terug.

Dicht bij ons hotel ligt het 'J.F.Kennedy-park'. Een langgerekt park waar we onze eerste vogels spotten. De eerste dag heeft hier het feest van de vriendschap plaats: een hele troep jongelui met rode neuzen loopt onder tromgeroffel door het park om alle mensen te omhelzen. Ambiance verzekerd!

Onze eerste uitstap doen we binnen de wijk Miraflores. Tussen de moderne buildings ligt namelijk een archeologische site: een tempelruïne uit de pre-incatijd: Huaca Pucllana.

De tempel werd gebouwd tijdens de periode van de Limacultuur (450-650 A.D.) en was een ceremonieel centrum. De site diende als heiligdom, verblijfplaats van de priesters (top) en van de hovelingen (middenplateau's). De priesters en edellieden werden er begraven. De gewone mensen leefden aan de voet van het complex. Het geheel heeft de vorm van een grote, symmetrische, afgeknotte piramide en is geheel opgetrokken uit stenen, gemaakt uit klei en gedroogd in de zon.

De teruggevonden graven bevatten de gemummificeerde lichamen van de overledenen. De mensen werden gehurkt begraven, gewikkeld in linnen en omwonden met touw. Op de bundel werd een namaakhoofd geplaatst, zodat het geheel terug het uitzicht kreeg van een mens.

Het bezoek was heet maar interessant en werd 's avonds afgerond met een 'happy hour', een traditie die hier heel erg leeft.

Na drie dagen vertrekken we naar Paracas, een stadje aan de kust op vier uur rijden van Lima. De bus is luxueus, de wegen zijn goed, dus de reis verloopt voorspoedig.

Paracas is een gezellig stadje dat zich uitstrekt langs de oceaan. Het bestaat bijna volledig uit winkeltjes, restaurantjes en hotels. We vinden een rustig en proper hotel aan de bushalte en maken ons klaar om hier een paar dagen te blijven. Hier gaan we elke dag langs het strand vogels kijken en een paar uitstappen doen.

Opmerking vooraf: waar we in Lima 'happy hour' kenden, heeft men hier 'happy Day'. Heel de dag geldt de regel: één betalen, twee krijgen!

Hier doen we twee uitstappen.

De eerste is naar de Islas Ballestas, een eilandengroep op een dik half uur varen (met een speedboot) van de stad. De rotsformaties zijn indrukwekkend en de eilanden zijn bevolkt met ontelbare vogels. We zien er ook onze eerste lijtekening: honderd meter hoog, zestig meter breed. Niemand weet wie het gemaakt heeft of waarom. 

Tegenwoordig zijn de eilanden natuurreservaat, maar vroeger waren ze vooral een bron van 'guano', uitwerpselen van de vogels die op de eilanden leefden. Naast vogels zien we ook heel veel zeeleeuwen. Hier spotten we de eerste pinguïns. Het is heel raar: de kust van Peru is heel heet, zanderig, het regent er niet (20 mm per jaar) en toch leeft hier een vogel die we eerder in een koude omgeving verwachten.

Onze tweede uitstap brengt ons naar Paracas Nationaal Park. Een woestijn, waar het niet regent, maar waar heel het jaar een constante zeebries waait. We bekijken er de fossielen, de kathedraal (een rotsformatie die uit zee oprijst), de rode rotsen …

Niet geweldig qua vogelwaarnemingen, maar een interessante tocht om eens meegemaakt te hebben.

Na deze uitstappen storten we ons op de culinaire specialiteit van Paracas: gegratineerde Sint-jakobsschelpen met parmezaankaas.

Wat is er heerlijker dan 's avonds op een terrasje te genieten van een lekkere maaltijd, begeleid door een fris biertje, terwijl je kijkt naar de pelikanen die in het licht van de ondergaande zon naar vissen duiken?

Spijtig komt hieraan een eind: morgen vertrekken we terug naar Lima (historisch centrum) en vandaar gaan we naar het noorden, richting Amazonewoud.

De foto's van An vindt je hieronder en voor de echte liefhebbers: vogelfoto's zijn terug te vinden onder volgende link: https://observation.org/user/photos/50424?lang=nl&local=xx

Tot schrijfs.

An en Jos