Na Huanchaco vertrekken we naar Chiclayo.

Dat heeft nog heel wat voeten in de aarde: vanuit Huanchaco vertrekken er namelijk geen langeafstandsbussen.

Ook het boeken van tickets valt tegen: we staan te wachten als het enige boekingskantoortje open gaat, maar de verantwoordelijke is nog op komst. Na een uur wachten geven we het op en we besluiten dan maar zonder tickets naar Trujillo te vertrekken en te zien hoe het daar loopt.

Taxi naar Trujillo. Als we aankomen staat de bus op het punt te vertrekken en we moeten nog tickets kopen en onze bagage inchecken! Om het kort te maken: we hebben het gehaald.

Instappen, gordels vast (is hier verplicht in de bussen!) en we zijn weg.

Vier uur later komen we aan in Chiclayo.

Moderne, vrij oninteressante stad, maar een goede uitvalsbasis om naar een natuurpark te gaan: Parque Nacional de Chaparri.

Het park is heel bekend: van heinde en ver komen er vogelkijkers naartoe, maar het is moeilijk te bereiken. De beste manier om het park te bezoeken lijkt ons met een georganiseerde toer.

Om acht uur komt een gids ons ophalen, samen met een Peruaanse medereiziger. Een uur met de auto naar Chongoyape, daar een parkgids opgepikt en dan via een onvoorstelbaar slechte weg naar het park.Over die laatste 10 km doen we ook een uur.

Het natuurgebied is prachtig. Het is bekend om twee diersoorten: het witvleugelsjakohoen en de brilbeer.

We zijn nog geen vijftig meter in het park of we zien het zeldzame hoen al. In heel de wereld leven er slechts 300 van deze vogels in het wild, waarvan een honderdtal in dit park. Op onze tocht door het park zien we in het geheel zes exemplaren!

De brilbeer is een heel ander verhaal. De meeste dieren in het reservaat zijn 'bevrijd' van dierenhandelaars of van mensen die een beer(tje) als huisdier hielden. Hier worden ze terug gewend aan de natuur en aan andere dieren en tenslotte weer vrijgelaten in het park. We hebben het geluk ook dit dier te zien!

Het is hier ondertussen geweldig warm (meer dan dertig graden) en het rondlopen in dit droge gebied is dan ook buitengewoon vermoeiend. Na nog een groot aantal vogels en twee wilde lama's, houden we het voor bekeken (het is ondertussen al dik na de middag) en begint de helse terugtocht. Eerst een uur over de verschrikkelijke toegangsweg en dan nog een uur door de verkeersopstoppingen van Chiclayo.

De volgende dag vertrekken we, nog niet helemaal bekomen van onze tocht, naar Mancora.

Deze stad ligt weer een heel stuk noordelijker en is een typische badstad voor de beter gesitueerde Peruanen.

Deze keer duurt de busrit acht uur. We hebben op voorhand kunnen boeken, dus we hebben weer de beste plaatsen: bovenaan en de eerste twee zetels met panoramisch uitzicht.

Na een lange maar rustige rit komen we aan in Mancora. Onderweg zien we het landschap veranderen: heel stilletjes wordt alles een beetje groener.

Mancora heeft een prachtig strand, veel winkeltjes, goeie restaurantjes, veel overtrekkende pelikanen en vanaf ons balkon hebben we een prachtig uitzicht op de zonsondergang.

Hier blijven we een paar dagen en doen we lange strandwandelingen. We ontdekken zelfs een heel klein natuurreservaatje (de grootte van twee voetbalvelden) : het 'reserva de iguana's '. Naast (veel en lelijke) leguanen zitter er zowaar ook een paar nieuwe vogels!

Na een paar dagen trekken we verder: met een minibusje rijden we op anderhalf uur naar Tumbes, het meest noordelijke punt van onze reis. Onderweg zien we het woestijnlandschap definitief verdwijnen en alles heel weelderig groen worden.

We hebben geboekt in het 'Grand Imperial Premium Hotel', een appartementshotel in het centrum van Tumbes.

Het hotel doet zijn naam eer aan: we hebben een keuken, badkamer, zithoek en een kingsize tweepersoonsbed.De keuken is uitgerust met koelkast, gasvuur, microgolfoven, waterkoker, mixer … De temperatuur in Tumbes ligt dik boven de dertig graden, maar we hebben een schitterende airco, dus we komen elke keer terug in een koele kamer.

Tumbes is een gezellig stadje: veel winkeltjes (en grote winkelstraten), veel volk op straat, lekker eten … Maar het belangrijkste waarvoor we hier gekomen zijn, zijn twee natuurgebieden.

De eerste dag bezoeken we het Parque Nacional Cerros de Amotape. We boeken een gids plus auto met chauffeur en gaan op weg. Een bezoek aan een natuurreservaat kan je eigenlijk niet navertellen: je moet het zelf gedaan hebben. Om het in een paar woorden samen te vatten: heel heet, doodmoe, lekkere maaltijd bij de ouders van onze gids, geen spectaculaire dieren, maar wel twaalf nieuwe vogelsoorten.

Onze tweede daguitstap is naar het 'Sanctuario Nacional los Manglares de Tumbes.

Heel de dag varen we in een bootje door het mangrovegebied van Tumbes. Het gebied strekt zich uit tot in Ecuador en we steken dan ook eventjes de grens over.

Heel veel vogels, reigers, roze lepelaar … maar vooral heel veel fregatvogels. Onderweg zien we ook de mensen aan het werk: mannen staan tot hun knieën (of hun heupen) in het slijk om zwarte kokkels te verzamelen, een plaatselijke lekkernij. Voor twintig schelpen vraagt de man vijf sol (€ 1,2). Onze gidsen kopen er een aantal en 's middags gaan we aan land om een ceviche van zwarte kokkels te bereiden (en op te eten!).

Een schitterende dag. Alleen spijtig dat ons hotel ons in de steek liet: de eerste nacht begon het te regenen en het bleek dat heel ons prachtige appartement totaal niet waterdicht was! Overal regende het binnen: door het plafond, langs de muren … in heel de kamer stonden plassen water. Onze tweede nacht was zo mogelijk nog erger: terwijl we in ons bed lagen kropen grote kakkerlakken over onze lakens!

We waren dan ook blij dat we na twee mooie tochten en twee slechte nachten terug konden vertrekken.

Na een lange busrit (negen uur en een kwart) zijn we terug in Chiclayo. Hier slapen we een nachtje in ons hotel van vorige keer en dan vertrekken we naar Chongoyape.

Hier gaan we op eigen houtje nog een keer het natuurpark bezoeken en dan is het eerste deel van onze reis ten einde.

Hierna trekken we de Andes over en gaan we het Amazonewoud in. Meer hierover lees je in een volgend verslag.

De foto's van An vindt je hieronder en voor de echte liefhebbers: vogelfoto's zijn terug te vinden onder volgende link:

https://observation.org/user/photos/50424?lang=nl&local=xx

Tot schrijfs.

An en Jos