%%%FOTO1%%%1%%%xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Oef, we zijn er geraakt! Weliswaar doodop, maar we zijn er!  De vlucht naar Frankfurt was een makkie.  Korte vlucht, zachte landing.  Maar tot in Johannesburg geraken, dat was een ander paar mouwen, zeer woelige vlucht en lang… heel lang. We waren beiden kapot. Een nacht met hazenslaapjes voor Monique en ééntje met geen oog dicht voor Vic. Een echte aanrader.
Maar eens in Johannesburg,  stond een goedlachse Hugo ons al op te wachten.  Die nam ons direct mee op sleeptouw in zijn VW Crafterbus naar het Voortrekkersmonument” in Pretoria. Een prachtig monument ter nagedachtenis van de bloedige geschiedenis van Zuid-Afrika.  Want er is alles bijeen toch wel een stukste gevochten hier!

Bij het bezoek aan het huis van Paul Kruger, voormalig president, waande je jezelf direct terug op bezoek bij één van je oudere oma’s. Maar dan wel eentje van rijkere afkomst. Schoon meubeltjes en knappe huisraad en daarboven uit staken de  prachtige lichtschakelaars!  Wel maar een klein huisje om met 16 kinderen te wonen!  Ja, ja onze Paul kon er wat van.

We maken nog een ritje door de oude stadskern op naar de Uniegebouwen, zeg maar het Parlement van Zuid Afrika.  Wat ons direct opviel zijn de overal goed onderhouden tuinen!  Alles gebeurt  op ’t gemakske maar groene vingers hebben ze hier wel.

En dan met heel de groep op weg naar onze lodge in Retepetet  . Na nog even een zwemmeke omringt door blauwbal-apen,en een kleine avondwandeling in het natuurpark is het tijd om aan te schuiven aan een lekkere maaltijd;  . Monique haar oogjes vallen daarbij al bijna toe en het is hoog tijd om direct in ’t beddeke te kruipen. En daarbij is onze eerste dag in Zuid Afrika al voorbij!